Ze zei: 'Ja'

Dit is het vervolg op m'n blogje ' Van ringen en mooie dingen...' van vorige week.
Ik eindigde dat verhaal met de aankoop van onze ringen. Maar dan sta je voor het feit, hoe ga ik haar vragen? Onderzoek op internet bracht mij niet tot iets wat bij ons paste.

Zelf bedenken leverde het idee om aan te sluiten op haar vervolgblog over HaaSje P. Ik schreef een vervolg met als titel: ‘ HaaSje P. zet de volgende stap'. Dit wilde ik haar voorlezen met van die Theo-en-Thea-tandjes in. Zie je het al voor je?

Daarnaast had ik op papier gezet waarom ik van haar hield. Dit wilde ik als ridder doen.
Ik bezocht de feestartikelenwinkel en kocht de ‘tandjes’, een ridderhelm à la Wicky de Viking en een tiara. De voorpret kon ik nauwelijks verbergen de week voorafgaand aan het aanzoek.

Ik leende de auto van m'n moeder en gokte op mooi weer en besloot Faith mee te nemen naar een bankje met prachtig uitzicht over de weilanden tussen de heuvels van Arnhem. Daar waren we eerder geweest.

Op de dag van ons 1 jarig jubileum was het prachtig weer. Verwachtingsvol reed ik naar Arnhem.
Bij de bloemist kocht ik een bos prachtige rozen die ik haar stralend overhandigde.
Daarna kreeg ik van Faith een heel mooi boekje over de liefde en een kaart die ons 1-jarig bestaan onderstreepte.

Na de koffie zei ik: 'We gaan een ritje maken'.
Ze was verbaasd toen we 5 minuten later al bij de plaats van bestemming kwamen. Ze begreep niet waarom wij voor zo'n klein stukje de auto namen.
Ik lachte alleen maar. En pakte een doos tevoorschijn. Ze kon niet zien wat er in zat. We liepen de heuvel op maar net op het bankje wat ik had uitgekozen zat een jonge man in yoga-houding. Dat viel tegen, we groetten hem en gingen naast de jongen zitten in de hoop dat hij snel zou vertrekken.
Dat deed hij echter niet. Hij verroerde zich nauwelijks. Dus gingen wij na een kwartiertje verder de heuvel op.

We vonden een ander bankje, in een inhammetje van het looppad.
Eindelijk kon ik m'n aanzoek doen.
Ik had een prachtig verhaaltje over een haasje dat nogal eigenwijs is en aanvankelijk z'n hakken in het zand zet. Maar ontdooit en z'n vuur ziet ontbranden.
Dat was op zich al heel grappig, maar vooral omdat ik het voorlas met die tandjes in kreeg Faith de slappe lach. Ze was nog niet bijgekomen of ik kwam al met deel 2 waarbij ik haar de tiara gaf en zelf de ridder-viking helm op zette.
En zo droeg ik mijn liefdesrelaas op aan Faith. Dat was prachtig en een schot in de roos, ik zag haar genieten van de lieve woorden die ik voorlas.

Aan het eind vroeg ik haar: 'Wil je met me trouwen?'
Ze zei: 'Ja'

Het mooiste antwoord dat een man kan horen als je niets liever wil dan samen een toekomst opbouwen.
Nadat we ook de ringen om hadden gedaan toverde ik een fles champagne en wat lekkers tevoorschijn en we proosten erop.
En zo begon ons voornemen op een zonnige nazomerse dag om samen een toekomst op te bouwen.
Geluksvogel dat ik ben.