Zij gelooft in Wij

Sinds ik van single naar relatie gegaan ben is er heel wat gebeurd.
Mijn besluit om via een datingsite iemand te zoeken was al een gedurfde beslissing. Maar toch de juiste, zo bleek al snel.
Sinds ik Faith ken is alles anders. Daar sta je als relatie-hebber niet zo bij stil. Maar hier wil ik het hebben over hoe dat mijn leven veranderd heeft.

Ik weet nog dat ik in het begin van onze relatie aangaf dat zij niet te dichtbij moest komen. Bedacht als ik was en gewend aan een leven alleen. Maar is het niet zo dat juist een relatie nabijheid vereist? Ach ja, ik was dan wel wakker gekust maar liet mij niet makkelijk kennen.

Ik herinner mij dat ik nogal, om het op z'n zachtst te zeggen, star was (snel met m'n hakken in het zand).Dat ik bij elke goed bedoelde tip steevast in mijn schulp kroop. Iets waar ik terugkerend last van heb.

Wat een geluk dat ik iemand heb ontmoet als Faith. Zij is een doorzetter. En het is deze eigenschap die mij op verschillende gebieden tot actie liet overgaan. En wel met succes mag ik zeggen. Daarbij is zij geduldig, waardoor zij mij niet te pas en te onpas met van alles om m'n oren slaat. Ze geeft me ook de tijd om adviezen te laten bezinken. Zo komt de uiteindelijke stap uit mezelf en is deze niet afgedwongen.

Zo moedigde zij mij aan om een nieuwe baan te accepteren en ik leerde inzien dat ik ermee uit de voeten kon. Daar waar ik alleen beren op de weg zag, zag zij slechts dat ik m'n licht moest aanzetten om de weg te verlichten. Iets wat ik zelf in de hand had. En ook deed, met een hele leuke nieuwe baan als gevolg. Nu ik aan het solliciteren ben moedigt zij mij ook aan om stappen te zetten en helpt mij waar ze kan met het schrijven van de brieven.

Ook heeft zij mij gestimuleerd om ook te gaan sporten. Ze was daar maar druk mee tijdens het revalideren. Enthousiasme is besmettelijk. Dus heb ik het plezier van sporten herontdekt. Iets waarvan ik dacht dat het niet meer bij mijn leeftijd en leefstijl paste. Maar niets is minder waar.

Een ander vlak waarop zij mij aanscherpt, is op mentaal gebied. Dit is natuurlijk heel wat lastiger dan de vorige twee voorbeelden waarbij de een de ander aanmoedigt.
Afgelopen weekend nog confronteerde zij mij ineens met een inzicht naar aanleiding van koppig gedrag van mijn kant. En ineens viel het kwartje, ik dacht namelijk dat mensen een voorbeeld aan mij moesten nemen. Ik dacht dat ik het allemaal wel goed deed. Niet dat ik daarmee te koop liep, maar dat was een idee dat ik over mijzelf had. Faith confronteerde mij ermee en ineens zag ik dat het waar was en dat het niet goed is, om zo in het leven te staan.

Het is mooi om te merken dat de ander je inspireert om stappen te zetten en je helpt je te ontwikkelen op vele gebieden. Geloof in jou te hebben en het inzicht en geduld om dingen op het goede moment aan te dragen. Dit alles om een 'wij' te creëren. Een 'wij' dat het 'ik' overstijgt en waar als je het goed doet heel veel plezier, wijsheid en levensvreugde aan kan ontlenen. En niet in de laatste plaats, liefde.

Daarvoor is het nodig dat je elkaar vertrouwt, vertrouwen dat die ander het goede met je voorheeft. Dat je vanuit liefde benaderd wordt en je beide leert groeien door datgene waarin je van elkaar verschilt. Ieder heeft namelijk een andere levensloop en ervaringen tijdens die levensloop meegemaakt. Wat je ook uniek maakt.

Als je dan allebei in God gelooft en mag ervaren dat ze ook in jou gelooft ben je dubbel gezegend.

Ik gun het jou ook.