Uil en vos. De nacht van de liefde

't Is nacht
Een zwoele nacht, een zachte nacht.
Een nacht waarin het donker licht is, bomen ademen en de aarde warmte geeft.
Een nacht waarin de hemel neerdaalt op aarde en zich vermengt, met alles en iedereen.

'Het is de nacht van de liefde,' zegt uil. 'Mijn hoofd raakt altijd op hol in zo'n nacht. Alsof liefde ronddwaalt en zachtjes fluistert, mij vastpakt en bezit neemt van mijn lijf, van mijn ziel, mijn hart en mijn hoofd. Ik word er altijd een beetje lichtzinnig van.' Uil staart dromerig.
Vos lacht, 'Haha... lichtzinnig?
Licht van zinnen, dronken bedoel je.'

Uil en vos zijn op de heuvel aan de rand van het bos.
De maan schijnt groot en rond over het heideveld.
Achter hen is het bos, boven de hemel, diepblauw en donker met vuur als kleine lichtjes.
Uil en vos zitten daar, ze kijken en praten.

'Heb jij een geliefde?' vraagt vos.
'Euhh...' zegt uil, hij glimlacht en fronst daarna.
'Hebben,' zeg hij, 'dat weet ik niet.
Wat is dat: 'een geliefde hebben'?
Ik heb een vriendin, een liefste vriendin, maar ze woont in een andere bos.
En of ik haar heb?' Hij staart een beetje voor zich uit.
'Soms zou ik dat willen... een geliefde hebben... hier bij mij, samen.'
Maar na een poosje zegt uil: 'Hebben, nee... ik heb haar niet, en zij heeft mij niet. Misschien kan dat ook niet..
Maar ze zit wel in mijn hart en in mijn hoofd. Ik denk vaak aan haar en verlang naar haar.' Uil glimlacht. 'En soms word ik een beetje verdrietig, dan zou ik willen dat ze hier is, snap je?'
Vos knikt.
En dan praten uil en vos over liefde en verlangen.
Ze vertellen elkaar verhalen en dromen.

De nacht daalt verder neer en omhult de aarde met tederheid en liefde.
Bomen buigen hun hoofden samen.
Ze raken elkaar en vertellen verhalen over liefde.
Knoppen zwellen en fluisteren geheimen door het bos
De wind speelt ermee en strooit ze rond.
Ze scharrelt met de liefde.
Zij aan zij wervelen ze.
Samen met de dieren dansen ze.
Spelen, kussen en zingen.
Verlangen siddert zinderend in de rondte.
De maan kijkt glimlachend toe en lonkt.
Ze kust de sterren en zoekt de mooiste, de heetste, de meest zwoele ster.
De hele nacht is ze er zoet mee.

'Jaah,' zegt uil. 'Het is een zoete nacht.
Zwoel, warm en zacht.
Liefde zit in de lucht die ik inadem.
Ze doortrekt mijn lijf.
En benevelt mijn zinnen.
Ze maakt me dronken.

'Ha!' zegt vos, 'Kom!
Ik ga het bos in.
Wervelen met wind en liefde.
Ga je mee?'