Met zingen is de liefde begonnen

Hoe zingen de liefde lokt......

Vertwijfeld belde ik haar en vertelde over liefde, hoop, wanhoop en teleurstelling.
'Kom langs,' zei ze tegen me. 'Als de maan hoog staat, de lucht donker is en de uil roept.'

Ze woont in een straat bij het bos. Een klein huis met een groene voordeur. Een lantaarnpaal verlicht het huis. Als ik aanbel hoor ik gekraak, er stommelt iets, zachte geluiden. Ik hoor rommelen en schuiven, maar de deur blijft dicht.
Even later hoor ik zingen. Zacht, donker en intens.
Het is prachtig.

Misschien doet de bel het niet, bedenk ik me, dus klop ik op de deur. Ze zingt door. Ik klop harder. 'Jaahaah....' hoor ik een zangerige stem, 'daaduhluhk'. Ze zingt verder.
Ik wacht. Luister.
Ik wacht minutenlang. Ik hoor meeslepend en vol overgave zingen.
De deur blijft dicht.
Ik ga op de grond zitten. Naast de stoep bij de voordeur.
'Dadelijk doet ze wel open,' zeg ik tegen mezelf. 'Ik heb geen haast en ze kan zo mooi zingen.' Ik luister en wacht. Ik ontspan. Daar zit ik dan, bij haar huis op de grond. De uil roept, de maan schijnt, het bos is donker. Ik hoor de mysterieuze stem aan de andere kant van de deur. Het huis beweegt zachtjes op de muziek. Ik zie de brievenbus open gaan. Zang dwaalt erdoor naar buiten, de straat op, het bos in, als een magische lint. De groene deur slaat uit als een toverstok en verspringt van kleur. Paars, roze en purper.
Langzaam zak ik een beetje weg. Ik surf naar een andere wereld. Wazige, mistige nevelen verhullen het huis, dwalen mysterieus rond. Ze omhullen mij. Ik word opgenomen in een andere wereld. Verlangens kruipen mijn lijf in. Ergens op de achtergrond dringen flarden zang tot mij door.
..........
..........

Langzaam zie ik hem naderen vanuit het bos.
Traag, vloeibaar en intens vanuit mistige nevelen. Hij beweegt soepel en komt steeds dichterbij.
Ik weet het. Hij is het. Ik verlang naar hem.
Nu is hij vlakbij. Hij staat voor me en kijkt naar mij. Ik zit op de grond, mijn hart klopt in mijn borst. Hij bukt zich, trekt me overeind. Daar staan we. Tegenover elkaar. Zijn ogen vangen mijn ogen. Ze vragen een woordeloos 'ja?' Ik knik zacht en langzaam.
Hij trekt me tegen zich aan. Zijn armen, mijn armen. Dichtbij als nooit tevoren. Intiem ineen. Lichaam en ziel. Hart tegen hart.
zijn mond
mijn lippen
tongen dansen zacht

Op de achtergrond haar zang.
Dan verdwijnt alles.
.................


'Wat kijk je gelukkig,' zegt ze.
'Hij was er,' zeg ik zacht. 'Alsof ik droomde. Vannacht. Vanuit het bos kwam hij.'
En dan vertel ik over de gesloten deur. Het zingen. De mist. De nevelen. Magie en liefde.
'Eindelijk,' zucht ik.
'Ik wist het!' roept ze. Ze springt overeind. 'Ik wist het, ik voelde het. Ik zong alles in mijn lijf naar buiten. Mijn longen, mijn hart en mijn ziel. En al die liederen zag ik mijn huis uitgaan. Het bos in. Ze lokken de liefde.'

Dan begint ze zacht, laag en donker te zingen....
Verlokkende liedjes over magische werelden
en over de liefde....