In goud gevat

Het zal zo'n zesenveertig jaar geleden zijn,
dat we beiden de juwelier in Haarlem bezochten
om ons een paar gouden ringen aan te laten meten.
De naam van de juwelier was: KAN.
De slogan van z'n reclame was: Wat Kan kan, kan Kan alleen.
We zijn onze relatie met goud begonnen.
Goud is als het ware het symbool van de duurzaamheid
van het traject waar je samen aan bent begonnen.
Een ring kent nog een begin, noch een einde.

Een jaar later sloeg het noodlot toe.
Nou moet ik niet teveel dramatiseren; echter, ik verloor m'n ring.
We zwommen samen in de Noordzee en ineens ontdekte ik
dat m'n ring van m'n vinger gegleden was.

Enkele weken geleden zijn we opnieuw naar de juwelier gegaan.
Zij met het verzoek om haar ring wat beter passend te laten maken, en ik......
ik ging voor een compleet nieuwe ring.
Een ring met dezelfde inscriptie als bijna een halve eeuw geleden.
Er gaat bijna geen dag voorbij of ik kijk met een zekere trots
naar m'n rechterhand.
Wat een prachtige trouwring.

Boven alles was er altijd Eén die over onze relatie waakte tijdens al die jaren.
Iemand zonder Begin en zonder Einde.
"Een drievoudig snoer wordt niet spoedig verbroken".
We hebben onze relatie opnieuw in goud gevat.
Natuurlijk weten we niet hoe lang het traject nog zal zijn.
Het leven blijft steeds allemachtig boeiend.
Opnieuw vervolgen we onze reis met goud.
Een ring, zonder begin en zonder eind.