Ons grootgezin

Sinds ruim een week heb ik ontdekt dat op honderdvijftig
meter afstand van ons huis een heel idyllisch bankje staat.
Dat bankje stond er al wel enkele jaren maar nu pas heb
ik dat echt ontdekt, als je begrijpt wat ik bedoel.
Gelegen aan de slootkant en daar achter een groot
weilandengebied. In de achterliggende week zeeg ik bijna
elke dag een half uur neer op het bankje, om, op mijn manier,
niks te doen. Gewoon genieten van het zonnetje.

Maar deze dag gaf ik er wat meer structuur aan.
Mijn vrouw en ik zijn stamouders van een grootgezin: vijf kinderen met aangetrouwde schoondochters en schoonzonen, elf kleinkinderen en,
gedurende ruim tien jaren, hebben we een pleeggezin geadopteerd met nog eens drie kleinkinderen. Dus, met elkaar zo'n groep van vijfentwintig personen.
Toen ik vandaag naar m'n bankje liep, overdacht ik het voorrecht om zo'n stamouder te zijn en gedurende twintig minuten ging ik het hele rijtje bij langs om elk kind en kleinkind en aangetrouwde kinderen in m'n gedachten bij de Here God te brengen. De laatste tien minuten bladerde ik nog wat in m'n bijbeltje en las Psalm 27. Wow, wat een psalm en wát een beloften !!

Toen ik na m'n half uurtje thuis kwam, was net m'n jongste dochter uit den Haag
aangekomen, samen met haar man en hun dochtertje. En, of je het geloven wilt of niet, ze hadden ons heel heugelijk nieuws te vertellen: "Jullie worden weer opa en oma....."
Ons geluk kan niet op !!

P.S. Onze jongste dochter ontdekte haar geweldige man via funky fish ......