'Doodgaan lijkt me doodeng'

'Doodgaan lijkt me doodeng,' zegt vos.
'Lijken.' zegt uil. 'Doodeng lijken.'
'Iedereen gaat dood,' zegt vos, 'En toch lijkt me dat doodeng.
Ik bedoel.. bang ofzo. Bang om dood te gaan.
Ik weet alles,' zegt vos, 'Maar doodgaan, dat weet ik niet.
Nou ja alles weten, dat weet ik ook niet..
Maar doodgaan dat weet ik zeker, dat weet ik niet.
Ik bedoel.. hoe gaat dat en hoe erg is dat en hoe doe je dat en waarom moet je dat alleen doen.'

'En als je plotseling doodgaat of langzaam doodgaat of zelf dood wilt.
Dat kan ook uil, weet je dat?' roept vos. 'Zelf dood willen? Weet je dat?'
'Ja,' zegt uil. 'Dat weet ik' en hij zucht.

'Zelf dood willen en dat dan doen. Dat is erg,' zegt uil. 'Dat is het ergste van dood gaan, denk ik soms. Maar ik weet niet alles van doodgaan. Misschien is er nog meer doodgaan dat zo erg is.
En dood en nog erger dood naast elkaar leggen en dan denken over wat het ergste dood is, dat moet je beter niet doen.'
'Nee,' zegt vos. 'Doodgaan is al erg genoeg.'

Uil haalt eikeltjeskoffie. 'Laten we eikeltjeskoffie drinken,' zegt hij. 'Dood is moeilijk zat om over te praten.'
'Ja,' zegt vos. 'Ik praat er liever niet over, maar soms denk ik er wel aan.'
Ze nemen een slok koffie en kijken een beetje langs elkaar.
Ze zijn gewoon een poosje stil.

'Stil,' zegt vos, 'Of.. doodstil... er zijn van die woorden die gaan over dood en iedereen zegt ze en als je daar goed over nadenkt dan wordt je bang. Tenminste ik word bang.'
'Doodeng..
En doodstil..
En doodsangst en doodsbenauwd...
Dood... om bang van te worden
Denk je dat dood erg is? Denk je dat dood pijn doet?'

'Ik weet het niet,' zegt uil. 'Ik weet niet over erg en dood en pijn, want ik heb het nog nooit gedaan. Alleen gehoord en dichtbij gestaan.'

'Waarvoor ben jij vooral bang als je denkt aan dood?' vraagt uil.
Vos is even stil en staart wat in de verte. Dan zegt hij: 'Misschien wel het meest omdat het alleen moet. Niet samen van leven naar dood en daarna . Maar helemaal alleen van leven naar dood en daarna. ..Alleen... dat vind ik doodeng.'
'Alleen,' zegt uil. 'Ja... doodgaan doe je alleen.
Alleen op reis naar ergens anders. Alleen naar hierna.'

'Hierna...' zegt vos.
'En heb je daar mazzel als je hier ook mazzel hebt?
Of als je hier pech hebt, heb je dan hierna ook pech?
Of hier pech later mazzel?
Begrijp je wat ik bedoel?' vraagt vos.
'Of dood, punt, uit. Dat kan ook nog...'
'Ja,' zegt uil.
'Tja...'

'Genade.. ken je dat woord?
Genade... dan is pech of mazzel niet belangrijk meer...
Denk ik.....
Hoop ik.'

'Maar...' zegt uil, 'Dit is bijna geen beestenpraat meer....praten over hierna... dat doen beesten niet.'
'Nee,' zegt vos, 'Maar wij doen het wel...'