KwaaT

Vos rent. Hij rent niet snel en soepel, maar langzaam en zwaar. Hij stampt met zijn poten op de aarde van het bospad. Hij stamt gaten in de grond. Hij stampt de open plek op en opeens bij de grote eik staat hij stil. Een stamp-sta-stil-stop.

Uil zit op de tak. Hij schrikt een beetje van het stamp-geluid. Dan ziet hij dat het vos is die dat doet. Hij ziet de gaten. Hij ziet vos.
'Hoi,' zegt uil.
'Ik zeg nix,' roept vos.
'Nee,' zegt uil.

'Wacht ik kom bij je.'
Uil wipt uit de boom en gaat op de stronk-tafel zitten.
Vos stampt naar de tafel en doet nog es de stamp-sta-stil-stop
Hij kijkt met grote ogen naar uil. Het zijn sterke ronde ogen met vlammen. En een rimpel erboven. Een grote rimpel als een streep boven zijn ogen.
'Eikeltjeskoffie?' vraagt uil.
'Nneeeh..' schreeuwt vos. 'Nee!..geen gezeur. Geen gelief. Vandaag doe ik daar niet aan mee.'
'Nee...' zegt uil.

'...opeens dacht ik dat alles mislukt. Dat ik misluk en dat verdriet niet helpt. En al die misluk-jaren en tranen en toen stootte ik mijn kop. Net. Weet je dat gebeurde net.. en dat deed vet zeer. En toen spoten de tranen en ik werd toch kwaad. Niet gewoon kwaad.. maar echt kwaad... niet boos... maar kwaad. ..kwaadt..k-w-aa-t...' Vos stampt erbij en praat met harde stem.'K-w-aaa-T.'
'Kwwaadd,' zegt uil '..kwwaadd..'
'K-w-aa-T,' roept vos. '.. kwaat'

Vos zucht en blaast wind uit zijn lijf door zijn mond naar buiten.
Hij kijkt naar uil. 'Je zegt het ook, maar dan anders.'
'Ja,' zegt uil. ' En jij zegt nu ook anders. Alsof kwaad kleiner wordt.'
'Kwaad kleiner wordt?' roept vos. 'Dat is gevaarlijk! Kwaad helpt bij verdriet. Doe mij maar kwaad, dan wordt verdriet klein.'

Dan probeert vos weer kwaad.
Het lukt niet zo goed.
'Soms kan ik er niet bij,' roept vos.
'Misschien moet je kwaad doen,' zegt uil. 'Stampen en hard en met je lijf en boos doen op misluk-dingen en stoten van je kop.'
Dan springt vos op en stampt en schreeuwt heel hard: 'Ik ben kwaad.. kwaat.. Ik ben heeel kwaaT.'
Hij stampt hard en maakt deuken in de aarde.

Uil zit op de stronk. Gewoon rustig. Hij kijkt.
Dan ziet vos uil en zegt nog es: 'Kwaad'
Maar zijn stem doet niet meer kwaad. Zijn stem doet een vreemde draai.
Hij kijkt uil aan en opeens moet hij lachen.
Gewoon van kwaad naar lachen.
Alsof dat zomaar kan.

't Is weg,' zegt vos.
'Kwaad is weg en verdriet is weg.
Ik ben weer gewoon vos.'
'Gaaf,' zegt uil. 'Verdriet, kwaad en dan lachen..'
'Dat wil ik nooit weer,' zegt vos. 'Daar heb ik echt geen zin meer in.'
'Nee,' zegt uil. 'Geen zin in verdriet en kwaad..'
'Doe niet zo vaag,' zegt vos. 'Je klinkt alsof het er zo weer is.'
'Weet je wat ik doe?' zegt uil.
'Ik doe eikeltjeskoffie.'
'Vet,' zegt vos, 'Daar heb ik zin in.'