Mijn leven als illegaal

-Sorry, echt sorry, maar ik ben vergeten de oven schoon te maken.-
Mooi is dat. Overal in huis liggen troep en spullen. Onder de bank. In de keuken. Onder het bed. Kasten puilen uit. Flubbertjes en prulletjes en open haardblokken met stekker voor in het stopcontact. Wat een zooi. En schoon is ook anders. Als ik stofzuig krijgt de vloerbedekking een heel andere kleur.
Dus -Sorry maar ik ben vergeten de oven schoon te maken?-
-Volgens mij ben je vergeten het huis schoon te maken!-

Ik mag haar. Ze is leuk. Onrustig en chaotisch. Als ze een half uur bij mij op haar eigen bank zit is dat lang. Ze moet altijd snel weg. Ze praat intens en bewogen. Luisteren en vertellen. En altijd een knuffel. Van de illegale huisbaas.
De gang is oranje, de slaapkamer blauw en de kamer rood. Heerlijk we matchen helemaal.
Haar huis, mijn huis ook een beetje. Na driekwart jaar moet ik eruit. Zo gaat dat met illegalen. Die moeten eruit. En ik woon alleen maar illegaal. Verder besta ik. Officieel. Ik kan zo een bewijs overleggen dat ik geboren ben. En ik heb een boekje met stempels waaruit blijkt ik ben waarvoor ik me uitgeef. (Meestal, maar dat tussen haakjes) Dat kan niet iedereen. En dan heb je een vet probleem. Dan moet je niet alleen het huis uit. Je moet ook het land uit. En misschien moet je wel de wereld uit..

Mijn illegale huisbaas.
'Ik ben niet gehecht aan spullen' zegt ze.
'Je mag alles verplaatsen. In het schuurtje zetten. Verven. En stuk maakt ook niet uit. Gebruik gewoon alles.'
Heerlijk! wat een Happy Way Of Live.

Ik moet eruit.
Het is illegaal wat ik doe. En illegaal wat zij doet.
Ik was er graag blijven wonen.
Het Bankje ga ik missen.
Dat achterlijke beige bankje. Met slijtage en gat en mosgroene kleden. Het omzien niet waard. 10 euro kosten bij de stort.
Mijn Bankje. Gestrekt lig ik omhoog te staren naar de lucht. En de wolken. De gaten in de hemel bestuderen. Mijmeren. Verdrietig zijn. Geluk voelen. De zon kussen en zien opstijgen boven het huizenblok.
Het Bankje voor het grote raam. Het licht dat binnenvalt. De uil op wacht, wakend over De Wijsheid. Boeken uitgestrooid op de grond. Uitgetrapte schoenen. Een potje bloemraapsels.

Afscheid nemen.
Van mijn fiets! The Black Widow! Mijn metgezel in illegaal vertoeven in de stad!
Zonder licht door het donker. Tegen de stroom. Door rood. Hup stoep op en hup stoep af. De kortste route. Een bagagedrager om jou van het station te halen.
Samen naar de Hoornse Plas. Het zadel telt inmiddels laagjes beschermhoezen. Zonde om ze weg te gooien.
Slechts 1 x kwam de hoeder van de wet ons tegen
Het was nacht. Ergens rond een uur of 3. Ik reed door het centrum. Zonder licht, want dat zit niet in het pakket. Tegen de stroom in, want ik houd van de kortste route. En dan is daar oom agent. Hij ziet mij en houdt me staande.
'Dat is heel gevaarlijk, wat je daar doet', zegt hij.
In dat soort situaties weet ik precies wat ik moet doen.
Troef nummer 1: Knipperen met de wimpers.
Dat heb ik van mijn dochter geleerd, 'Ik komt er altijd mee weg, zegt ze. 'Alleen als het een vrouw of een homo is. Die zijn dan juist keihard.'
Troef nummer 2: Geef agent volkomen gelijk.
Dus ik knipper met de wimpers en geef oom agent zo volmondig gelijk dat hij me gewoon laat gaan.
'Niet weer doen hoor' zegt oom agent vriendelijk. 'Nee oom,' zeg ik en loop naar de goede kant van de straat. Stap keurig en rustig op de The Black Widow. Doe het licht aan, helaas zonder effect, en vervolg mijn weg.
Agenten? Geen kwaad woord wil ik erover horen..

Dit was natuurlijk een intermezzo. Gewoon even uitweiden over een detail van mijn leven als illegaal. Nostalgie x weemoed.
Dat was het dan. Ik word weer legaal.
Ga wonen in een commune. Van illegaal naar communist. Zoiets. Niet te serieus opvatten. Dat doe ik ook niet.
Het is een commune van het Groninger Landschap. Spannend tot het laatste moment. Met boek in rood linnen over de 200 jarige geschiedenis. Een tuin als een park. Inclusief tuinman en buxushaagjes.
Het leven loopt soms vreemd en ingewikkeld. Verrassend en teleurstellend. Vandaag weet ik niet wat morgen gebeurt.
En over een jaar?