Daten en sex in de schijnwerpers

Frustratie drijft mij tot het schrijven van dit blog. Ik doe dit niet zomaar. Het speelt al langer een rol en nu moet het maar gewoon geschreven.
-Daten en sex in de schijnwerpers-
Dat was de uitkomst van een looptocht door de Lappenpolder en een fietstocht door het Onland.
Er waren meer opties:
-Sex zou verboden moeten worden-: Een heerlijk onderwerp
-Ik ben gek op chocola en pelgrims-: Niet choquerend genoeg
-Vrouwen zijn tweede rangs-: Goeie titel, maar tweede rangs
-Katholieken en de vervloekte afgoderij-: Daar zag ik ook veel heil in
-Mottenballen op zolder-: Frustrerend geweldig

Je begrijpt ik ga het liefst voor -mottenballen op zolder-
Dan zou ik het verhaal kunnen schrijven van de zolder van mijn opa, waar ik een kamertje had en een tafel. Om te schilderen en te tekenen.
Ik zou bijvoorbeeld het volgende kunnen vertellen:
- Als ik de trap opging kwam ik op zolder. Een rommelzolder, het was er donker en overal stonden spullen. Mijn opa was jarenlang kruidenier geweest en toen de winkel overging op een andere eigenaar, nam hij voorraden mee. Voldoende om de oorlog te overleven. Alles ging naar zolder. Daar waren planken en kasten. Samen met spullen van jaren her uit het leven van mijn opa en oma. Schoenen, lampenkappen, boeken, pannen en overal dozen.
Mijn oma was overleden voor ik haar goed kende. Maar in de verhalen van mijn opa leefde ze voort. Ik leek op haar, zei hij. Altijd bezig, altijd in beweging. Een beetje druk. En dat ik op haar leek, dat kon ook niet anders, want ik heb haar naam.

Sunlight, dat herinner ik me goed. Ouderwetse zeep in papier. Waxinelichtjes en mottenballen. Dozen vol mottenballen. Die hebben zo'n speciale geur. Een beetje een nare geur. Mottig, om kort te gaan. Motten houden er ook niet van, ze maken dat ze wegkomen en dat voorkomt een boel mottigheid. De mottenballen zaten ook in de klerenkasten. In de zakken van de jasjes van mijn opa. In de winterjassen van mijn oma. Mijn oma had een bontmantel en een bontmuts. Dat was best sjiek in die tijd. Ze staat ermee op een foto. Een kleine magere vrouw en die bontmantel gaf haar iets voornaams.
Maar nu hing de bontmantel in een kast op zolder. Met mottenballen. Ook in de muts zaten mottenballen. Soms als het koud was trok ik die mantel aan. Dan zat ik aan tafel te tekenen in de bontjas van mijn oma. Als het erg koud was zette ik de muts ook op. De mottenballen haalde ik eruit. Dat trok zo door in mijn haar. Maar de geur zat al in de jas en de muts en ging door alles heen. Mijn eigen kleren roken ernaar. Ik rook ernaar. Een beetje alsof ik de zolder van mijn opa en oma meenam als ik naar huis ging. Mijn zus zei dat ik stonk. Ik gaf er niet om-

Ik wijd uit. Dit was niet de bedoeling, maar als ik eenmaal bezig ben is stoppen moeilijk.
Het is ook een beetje sneaky wat ik doe.
Deze blog gaat namelijk helemaal niet over: -Daten en sex in de schijnwerpers- maar over:
-Mottenballen op zolder-
Met die titel zou ik echter misschien 12 lezers trekken en geen reactie. En daar schrijf ik niet voor.

Over -daten en sex in de schijnwerpers- toch nog een kleinigheidje, een verbindingstukje met -mottenballen op zolder-
Zonder daten en sex geen opa en oma, vader en moeder, geen ik.
En dus geen zolder met mottenballen. Geen blog over mottenballen en sex.
Ahha! dat is een mooie verbinding: -mottenballen en sex-

Maar dat is het ook. Meer hoeft er niet over de titel gezegd.
Het gaat namelijk niet om de titel.
De titel is alleen een middel om lezers te strikken.
Mijn Experiment is geslaagd als ik 200 lezers heb weten te lokken door:
-Daten en sex in de schijnwerpers