Daten is levensgevaarlijk

Tijdens de date raakte de auto in de slip.
Hij probeerde hem eruit te rijden en zij moest duwen. Dat lukte, maar de liefde was na deze actie bekoeld. Nooit heeft ze weer een date gehad. Ze bleef bij haar vader, op de schapen passen. Dagelijks reed ze door de straat naar de boerenschuur. Op de fiets, met laarzen en een donkerblauwe overall. Als ze liep, deed ze dat een beetje vreemd, uit balans..

Mijn opa vertelt. Ik zit tegenover hem weggezakt in de zachte luisterfauteuil van fluweel en mosgroen. Tegenover mij mijn opa op de praatstoel. Stevige houten leuningen en donkerrode stof. Op de lage tafel staat koffie en kantkoek. Een donker dressoir met kraantjespot tegen de wand, een schoorsteenmantel met antieke vazen, een gaskachel. De geur van sigaren en verleden tijd. Mijn opa vertelt. Verhalen van vroeger.

Vandaag vertelt mijn opa over Coba. Ze woont bij mij in de straat, bij haar vader, de oude boer Schaap. Coba is een oude vrijster en vandaag vertelt mijn opa over de gebeurtenis die leidde tot haar leven als oude vrijster. Over het afspraakje. De date die verkeerd afliep. Zo verkeerd dat Coba er genoeg van had en nooit meer een afspraakje heeft gehad.
Daten is levensgevaarlijk, dat was haar ervaring.
Trouwens in de tijd van Coba kenden ze geen dates. Ook geen blind dates. Uiteindelijk liep haar date nogal blind af, zowel letterlijk als figuurlijk. Maar daarover dadelijk.
Coba had een afspraakje met Gert. Een afspraakje, zo noemden ze dat in die tijd. En die kwam live tot stand. Ergens op straat, een beetje achteraf, bij de fietsenmaker of de bushalte. Misschien wel in de hal van de kerk.
Geen datingsite, internet, mobiel of whats app.
Dat lijkt degelijk, maar desondanks liep het afspraakje faliekant de mist in.
Ook vroeger was daten een riskante bezigheid.

Op die zaterdagavond staptte ze bij Gert, van boer de Boer, in de auto.
Toen er gekust zou worden, ging Gert off road en na de vrijpartij bleek de auto vast te zitten.. Eerst deed Coba een poging de auto uit de slip te rijden, Gert duwde. Coba kreeg het niet voor elkaar. De auto sloeg af, stuiterde, maar kwam niet uit de slop. Gert ergerde zich. Het was de auto van zijn pa en strax kreeg hij er van langs.
Toen hij achter het stuur ging en Coba de auto aanduwde, gaf hij een straal gas. De achterbanden joegen over het zachte pad, mixten water en modder en stuwden de bagger schuin opwaarts en spuwden zich uit over Coba die vol tegen de achterzijde van de auto duwde. Daarop nam de auto een sprong en schoot vooruit. Coba had al haar krachten ingezet en toen verloor ze plotseling steun. De banden spoten water en modder, de auto sprong voorwaarts en Coba dook de bagger in. Voorover, haar gezicht in de modderplas.

Opgefokt reed Gert de auto naar een droge plek op het pad. Daarna ging hij kijken hoe het afgelopen was met zijn verse afspraakje. Ze lag op de grond. Haar gezicht smerig, het haar vies. Ze lag daar verdwaast, kwaad en kermend. Ze zat onder de modder en was nat. Haar mooiste kleren. Haar enkel deed pijn. Ze kon niet staan, ze kon niet overeind.
Uiteindelijk heeft hij haar toen in de auto geholpen. Een veevoerzak op de passagiersplek. Smerig en wel naar de stad gereden. Naar het ziekenhuis. De auto van pa vies. De zorg voor de auto leek haast groter dan de zorg voor haar.
Coba had haar enkel gebroken. Besmeurt en wel lag ze bij de eerste hulp.
Volgens mijn opa zijn er tussen de geliefden niet veel woorden meer gewisseld.
De liefde was gesmoord in bagger en blubber. De enkel was gebroken, het hart op slot.

Daten is levensgevaarlijk. Daten doet een aanslag op lijf en ziel

Coba bleef bij haar vader. Ze wijdde zich aan de schapen en stelde haar leven in dienst van het boerenbedrijfje. Ze hielp bij het lammeren. Ze bracht 's morgens de schapen in het stukje land voor ons huis, 's avonds terug in de schuur. Ze molk schapen. Ze dronk schapenmelk. Maakte schapenkaas. At schapenvlees. Droeg sokken van schapenwol.
En liep mank.

Toen ik haar jaren later weer tegenkwam, verbaasde ik me over de gelijkenis. Ze had een keurig wit permanentje, een bleek gezicht een behoorlijke neuspartij. Ik dacht direct aan een schaap.
Ik vroeg: -Coba! Hoe gaat het?-
En Coba antwoordde: -....beehhehehehest....-