Eenzaamheid

De haas heeft een nieuw gevoel ontdekt. Ze kende het nog niet.
Tenminste.. Ze had er van gehoord. Gelezen en verhalen. Haar hoofd wist het. Haar lijf wist het niet.
Het nieuwe gevoel is: eenzaamheid.
Hoe ontdekte ze dat?
En wat ontdekte ze?

De haas woont al een tijdje alleen in de stad.
Steeds vaker is er een vreemd gevoel. In haar hele lijf. Ze kent het niet goed.
Het doet haar denken aan onrust
Zo noemt ze het ook: -Ik ben onrustig.
Vandaag ben ik erg onrustig. Vandaag ben ik ongedurig. Ik ben rusteloos.
Ik kan niet liggen, want ik wil rennen.
Ik kan niet rennen, want ik wil liggen.
Ik wil weg. De hort op. Zwerven door de parken. De stad uit-
Ze zit soms met haar kop in de poten. Af en toe heeft ze een vreemd gevoel in haar buik. Ze wil slapen en is moe. Ze kan niet slapen. Ze zwerft midden in de nacht.

De haas vroeg het aan de uil.
De uil zit in de grote eik. Altijd als de haas wat te praten heeft, zit hij daar.
Dan hebben ze het erover.
-Uil-, vraagt de haas, -wat is er met mij-?
-Vertel-, zegt de uil.
En de haas vertelt. Over wonen in het bos. En wonen in de stad. Over alleen-zijn. Iets missen. Bang-zijn. Niet kunnen slapen.
-Je huilt-, zegt de uil.
De haas doet haar poot voor de ogen.
-Dat hoeft niet-, zegt de uil, -ik geef er niet om-.
-Ik vind het niet mooi als je ziet dat ik huil-, zeg de haas en haar stem klinkt raar. Als een huil-stem.
-Ik vind het niet erg-, zegt de uil.
En de haas huilt. De uil is stil.
De uil zit daar in de eik en de haas zit op de grond.
Als de haas niet meer huilt, zegt de uil: -wat is er gebeurd-?
-Ik heb nooit alleen gewoond-, zegt de haas. -Ik woonde altijd samen in het bos. Toen gebeurde er iets en daarna gebeurde er nog iets. En toen ging ik naar de stad. Alleen wonen-.
De uil dacht na. -Het zou zomaar kunnen dat het verdriet is en eenzaamheid wat je voelt-.
-Oh-, zegt de haas. -Verdriet, ja dat ken ik wel. Maar eenzaamheid-?
Ze dacht erover na
Eenzaamheid.
-Is dat onrust? En dat ik weg wil? En wil slapen en niet kan? En dat alleen vreemd voelt? En dat ik het bos mis? En niet blij? Nou ik ben vaak wel blij hoor, maar soms niet. Dan ben ik anders. En ik ben ook positief hoor, maar soms.. En het lukt allemaal best hoor, maar een enkel keertje niet. Gewoon een heel klein enkel keertje. En ik lach ook vaak. Dat je niet denkt dat ik mislukt ben, een lozer ofzo, want dat ben ik niet. En somber ben ik ook niet. Echt niet. Alleen nu misschien even..-.

-Ja-, zegt de uil. -Ik weet het nu zeker.
Het is eenzaamheid.
Eenzaamheid en verdriet-.

De haas is er stil van.
Ook de uil zwijgt.
Zo zitten ze een poosje bij elkaar.
-Ik ben blij dat je er bent-, zegt de haas.
-Voor een praatje enzo-.
De uil knikt