Wanneer je dan weet om goed te doen

Midden in de nacht.
Ik plag een plasje te plegen.
Meestal wel enkele keren in de nacht.
Een gierende wind snerpte langs ons huis.
Ik dacht in een flits aan al die naamloos velen
die geen huis hebben en kou lijden, en......
in het verlengde daarvan: Wanneet je dan weet om goed te doen.....

Twaalf jaar geleden werkte m'n vrouw als verpleegkundige
op de kraamafdeling van het ziekenhuis in onze woonplaats.
Een jonge chinese asylzoekster moest bevallen, een jochie.
Vanaf die tijd sloot ze R.C. in haar hart.
Enkele jaren later kregen we er een kompleet Chinees gezinnetje
bij in ons huis. De man en vader werkte meestal buitenshuis.
Ik was best wel opgelucht dat ze na een jaar of drie
na het grote generale pardon een huis kregen toegewezen.
Innmiddels telt het gezinnetje drie kinderen;
de jongste boreling is vier maanden.

R. heeft een aantal jaren geleden bij ons thuis
haar hart aan de Here Jezus gegeven
en zij voedt nu ook de kinderen op in de vreze des Heren.
Haar nog onbekeerde man wil terug naar China.
Het plan is dat ze in januari 2014 weer naar hun geboorteland zullen gaan.
Mijn vrouw was bezorgd over de oudste die klaar is om naar het
middelbaar onderwijs te gaan.
Met instemming van de ouders wordt alles in het werk gesteld
dat J. bij ons in komt wonen wanneer de ouders terug gaan naar China.
Eigenlijk heb ik er helemaal niet zo veel zin in.
En toch werk ik mee aan het plan.
Mijn vrouw heeft de gave van barmhartigheid
en in de loop der jaren hebben we heel wat mensen thuis opgevangen.
Ik ben er niet slechter van geworden.
Alleen...... het joch eet voor drie personen, en..... wat moet ik nu;
ik ben nota bene al één-en-zeventig jaren oud.

Voor m'n verjaardag, een kleine week geleden,
kreeg ik van m'n vrouw het nieuwste boek van Billy Graham,
dat hij schreef op z'n twee-en-negentigste levensjaar: "Bijna thuis".
Al lezende bevestigt dat boek me alleen maar dat we in de goede richting zitten.
Ik bleef een poosje nadenken over de tekst:
Wanneer je naaste gebrek lijdt,
en je ben in staat om goed te doen......
Om vijf uur 's nachts, terwijl de snerpende wind om het huis giert,
vertrouw ik m'n gedachten toe aan het papier.
Tegen Zijn wil wil ik me niet verzetten.
"Maak mijn hart eenswillend met Uw wil, lieve God".