Farizeeërs in camouflagepakken

Al enkele dagen dreint deze titel door m'n gedachten. Ik heb eigenlijk niks met farizeeërs, althans dat hoop ik. Wat ik over hen weet, is ook al niet zo veel. In de relatie met Jezus kwamen ze er meestal niet zo goed van af. Johannes de Doper was ook niet over hen te spreken. Farizeeërs behoren tot het type mensen waarin ik mezelf liever niet wil herkennen. Zij wisten heel van de Schriften. Tsja, ik zou ook de geschiedenis wel in willen gaan als iemand die veel van de bijbel wist.
Ze leefden heel nauwgezet. Ook al een eigenschap die ik bij anderen bewonder.
Ik probeer wel altijd heel punctueel m'n afspraken na te komen. Ik wil in elk geval iemand zijn waar anderen op bouwen kunnen.

Ze hadden veel bestuursinvloed binnen het religieuze leven. Weer zo'n heikel punt.
'k Zou het best leuk vinden wanneer andere gelovigen meer rekening zouden houden met mijn mening, althans dat ze naar me zouden luisteren. Tijdens m'n leven heb ik er vele keren over opgeschept, meestal op een heel subtiele manier,
dat ik een bijbelschoolopleiding heb gevolgd. Het ontbrak er nog aan dat ik niet aan Gamaliëls voeten heb gestudeerd. Het beeld van de farizeeër komt steeds dichterbij.
Meerdere keren waren de farizeeërs witheet, wanneer ze in de omgang met Jezus door de mand vielen.

Dan ontkom ik niet aan de vragen: Met wat voor ogen kijkt Jezus naar me?
Vroeger leerden we het versje: "Helaas, 'k Ben niet als Jezus, dat ziet een elk aan mij....." Hij wil dat we door en door transparant zijn. Wanneer er één eigenschap is die ik in mezelf verfoei, dan is het wel dat ik soms zo akelig stiekum kan zijn. Neen, dat is geen fraaie eigenschap van me. Jezus zou alle reden hebben, dikwijls boos op me te zijn.
Farizeeërs vergeleken zich graag met andere mensen. Ze verachtten de schare, die de wet niet kenden. Ze waren zeer ingenomen met zichzelf, dat ze zich aan al die onderscheiden regeltjes hielden. Voor hun gevoel van welbevinden hielden ze zichzelf vast aan veel uiterlijkheden.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het prettig vind wanneer anderen mij opmerken en mij groeten met een gevoel van respekt. Wanneer anderen mij niet zien staan, verschrompelt heel snel m'n gevoel van eigenwaarde.

Heb ik dan toch meer gemeenschappelijk met die heersende klasse van geestelijke elite, meer dan dat ik aanvankelijk dacht?
Wanneer je een blog schrijft, moet je positief eindigen.
Gelukkig maakte Nicodemus uiteindelijk de goede keuze en hij kwam ondubbelzinnig uit voor de Meester, die hij aanvankelijk heimelijk bewonderde.
Alleen al het nadenken over farizeeërs helpt me wat milder te denken over religieuze hypocrieten.
"Helaas. 'k ben niet als Jezus, dat ziet een elk aan mij.
Mijn Heiland, wil me helpen, en maak mij zoals Gij."