Kussen vol dromen

Zoals deze wilde ze zo graag meer. Poëtische liefdesbetuigingen van de onbekende man. Verlangend had ze naar de voordeur gelopen en gekeken of er weer zo een envelop lag. Een envelop met daarin stijlvol briefpapier. Een brief in sierlijke letters, handgeschreven, voor haar. Maar het was al meer dan een half jaar terug dat ze de laatste had gevonden op de mat.

En opnieuw keek ze door het raam. Zag ze daar de postvrouw in haar straat? Zou ze deze keer toch weer een verrassing voor haar hebben? Ze had wel naar haar toe willen lopen, haar door elkaar willen schudden en dwingen om haar de brieven te geven. Ze kon het zich zo voorstellen dat deze vrouw op een dag besloot deze voor zichzelf te houden, en als ze 's avonds eenzaam op de bank zat met een glas thee zich laafde aan de romantische zielenroerselen van deze man...

Maar haar verstand hield haar tegen. Er moest een andere reden zijn... Als ze maar wist wie hij was, dan had ze hem kunnen antwoorden. Dan had ze naar hem toe gegaan, hem in de ogen gekeken en zijn hand vastgehouden. De hand die zo vol gedrevenheid schreef. Vastberaden maar toch gevoelig. Zwijgend had zij hem dan gevraagd om meer...

Ook deze avond ging ze met een leeg gevoel naar bed. Waar ze vandaan kwamen, wist ze niet, maar daar waren ze. De tranen. Haar kussen werd langzaam vochtig. Dat woorden zoveel invloed konden hebben. Dat het gemis van woorden nog een grotere invloed konden hebben. Ze begreep het niet. En terwijl ze het vochtige kussen omarmde, viel ze uiteindelijk in slaap. Ze droomde een nieuwe brief, deze keer niet door de post gebracht, maar door hem zelf. Ze droomde zijn woorden die hij haar voorlas.

"Wir sehnen uns nicht nach bestimmten Dingen zurück, sondern nach den Gefühlen die sich in uns auslösen."
Sigmund Graff, Duits schrijver 1899-1979

"Het verlangen heeft de neiging iets over te slaan en dan wordt het een droom."
Connie Palmen, Nederlands schrijfster