Broeders, wat is nou zonde?

Op een dag zaten de voorganger en zijn mannelijke gemeenteleden eens over de geneugten des levens te praten. Zo was iedere man het er wel over eens, dat een barbecue zoals deze er één van was. Ook bier kreeg een vaste en gewaardeerde plaats.

De voorganger opperde dat aanbidding één van de geneugten des levens was, maar daarop viel het enigszins stil. Een enkeling zei te vroegtijdig en te schaaps: 'Natuurlijk' of 'Inderdaad ja!', om vervolgens te vervallen in stilte en zich tussen de gelederen terug te trekken.

Hoewel de voorganger ervaren werd als een fijne vent, werd hij over het algemeen ook gezien als het prototype 'liefste jongetje van de klas'. Dus zoals begrijpelijk wilde menig gemeentelid niet in die reputatieklasse delen. De pussy-factor was te nadrukkelijk aanwezig.

De voorganger, begreep heus wel hoe de kliek in elkaar stak en besloot het gezelschap eens op de hak te nemen. Dus stelde hij op stichtelijke wijze de vraag: 'Broeders, wat is nou zonde?'

Heel duidelijk was de factor 'o nee he, moet dat nu op een barbecue?' merkbaar bij een aantal heren. Dus koos de voorganger de broeder uit, die overduidelijk getrouwd was met zijn vrouw om haar vormen in plaats van haar christelijke inborst en preken meer als een noodzakelijk kwaad zag. Zo begon hij op smeuïge en samenzweerderige toon:

'Stel nou, dat de vrouw van broeder Boenkinkel, die naast mij woont een keer langskomt als mijn vrouw er niet is, en hij ook niet. En dat ze als zovaak, zo'n onmeunig strak truitje aan heeft. En dat ze in de gaten krijgt dat er bij mij dan toch iets gaat roeren en vervolgens haar charmes op mij gaat uit proberen.'

Op dit moment werd broeder Boenkinkel toch wat onrustig, gezien de medebroeders op zeer geïnteresseerde wijze luisterden naar het verhaal.

'En stel dat ik ondanks alles toch maar een mens blijk, dat ik er op inga en dat ik met haar in bed beland. Dat we van de nummer één geneugte een nummer twee en een nummer drie maken.'

De oren gespitst en met schuine lachjes op hun mond laten de broeders de voorstelling door hun hoofd gaan. Broeder Boenkinkel voelt stoom in zich opzetten, maar weet dat hij zich moet beheersen. Totdat de voorganger de conclusie trekt.

'Nou, als je dat doet! Dat is nu zonde!', spreekt hij met een zwaar en trillend oordeel.

Broeder Boenkinkel voelt zich weer rustig worden, nu de aandacht die niemand dan hij zijn vrouw mag geven veroordeelt is en hij zijn gemeenteleden plichtmatig het hoofd ziet schudden. Zijn mannelijkheid en ego beschermt, ontlaad de stoom zich. En zoals alleen mannen van het zuiverste water kunnen, neemt de hele groep tegelijkertijd een slok bier. Dan zegt de voorganger:

'Maar ja, als je het niet doet, is het ook zonde!'