De liefde van de man gaat door de maag. Maar over wat voor liefde hebben we het dan? Over selderij met een dipsausje, cherrytomaatjes on the rocks, wellicht een blokje light-kaas? Neen, beste lezers, vergeet die Libelle-laster, een man wil vette walmen, gloeiende brokken oerkracht. Wij willen frituur.
Ik dacht dat het fenomeen emo eten een typisch vrouwending was: potten thee, koektrommel en chocoladerepen op tafel, Jane Austen in de DVDspeler en smullen maar. Maar ook hier is de tegenemancipatie meedogenloos ingezet. Ook de Spotter gaat elke keer opnieuw weer voor de bijl: crèmespritsen, doppinda's, maar ook de warme hap zoals magnetronpopcorn (drie zakjes) en een schaaltje fun mix original party snacks gaan er bij mij best in op een willekeurige vrijdagavond, terwijl verderfelijke programma's als Top Gear, 10 jaar oude Jackass episodes en middernachtelijk gepoker langs mijn vermoeide ogen trekken. Maar ondanks al die bras- en slemppartijen blijft mijn BMI al jaren rond de onzekere ondergrens van 18,4 hangen. Tel je zegeningen: ondergewicht in een opstomende obesencultuur.
Straks zal ik in de supermarkt met een karretje moeten laveren tussen pallets kingsize hotdogs en tonnetjes mayonaise, op zoek naar bevrediging van mijn beschaafde snackverslaving, terwijl scootmobiels met zwaarlijvigen mij voorbij zullen zoeven op weg naar de kassa met extra brede doorgang. In Den Haag zal driftig gedebatteerd worden over het schandaal van de volksverwennerij, terwijl ook daar de dubbele onderkinnen welig tieren. Holland groeit dicht. En de televisiemakers zullen er garen bij spinnen: Fatface of Holland, Propstars, XL factor.
Maar ook de kerken zullen langzaam maar zeker dichtslibben, met verstevigde preekstoelen en copieuze avondmaalsvieringen. Bij het koffie- en kletskwartiertje na de dienst gaan de bladen met kano's en koffiekoeken triomferend rond, extra deurcollecte voor de wekelijkse inkopen en binnenkort gaat de nieuwe alfalfa cursus van start...
Plotseling schrik ik wakker van een alarmerende pieptoon: mijn magnetronoventje is voorverwarmd.
Ik dacht dat het fenomeen emo eten een typisch vrouwending was: potten thee, koektrommel en chocoladerepen op tafel, Jane Austen in de DVDspeler en smullen maar. Maar ook hier is de tegenemancipatie meedogenloos ingezet. Ook de Spotter gaat elke keer opnieuw weer voor de bijl: crèmespritsen, doppinda's, maar ook de warme hap zoals magnetronpopcorn (drie zakjes) en een schaaltje fun mix original party snacks gaan er bij mij best in op een willekeurige vrijdagavond, terwijl verderfelijke programma's als Top Gear, 10 jaar oude Jackass episodes en middernachtelijk gepoker langs mijn vermoeide ogen trekken. Maar ondanks al die bras- en slemppartijen blijft mijn BMI al jaren rond de onzekere ondergrens van 18,4 hangen. Tel je zegeningen: ondergewicht in een opstomende obesencultuur.
Straks zal ik in de supermarkt met een karretje moeten laveren tussen pallets kingsize hotdogs en tonnetjes mayonaise, op zoek naar bevrediging van mijn beschaafde snackverslaving, terwijl scootmobiels met zwaarlijvigen mij voorbij zullen zoeven op weg naar de kassa met extra brede doorgang. In Den Haag zal driftig gedebatteerd worden over het schandaal van de volksverwennerij, terwijl ook daar de dubbele onderkinnen welig tieren. Holland groeit dicht. En de televisiemakers zullen er garen bij spinnen: Fatface of Holland, Propstars, XL factor.
Maar ook de kerken zullen langzaam maar zeker dichtslibben, met verstevigde preekstoelen en copieuze avondmaalsvieringen. Bij het koffie- en kletskwartiertje na de dienst gaan de bladen met kano's en koffiekoeken triomferend rond, extra deurcollecte voor de wekelijkse inkopen en binnenkort gaat de nieuwe alfalfa cursus van start...
Plotseling schrik ik wakker van een alarmerende pieptoon: mijn magnetronoventje is voorverwarmd.
Log in om te reageren.
een hart van steen....JPG)
