Afgelopen zondag had ik met de kring van mijn kerk een bijbelstudie over de verschillende talen van spiritualiteit. Na een test van maar liefst 30 vragen werd duidelijk welke spirituele talen ik tot mijn beschikking had. Ik ben altijd een beetje huiverig voor dit soort testen, (zeker als je op grond van de gestelde vragen al weet in welke groep je terecht zult gaan komen). Boeken met thema's als '5 Stappenplan voor een Beter Gebedsleven', 'een Praktische Gids voor de Profetische Gave' of 'Vallen In de Geest Voor Dummies' zijn boeken die ik een aantal jaren geleden graag wilde lezen. De laatste tijd ben ik hier gelukkig wat relaxter in geworden.
Uitkomst van de grote spiritualiteitstest was overduidelijk: deze Spotter komt het beste tot zijn recht in een Verdiepende, Natuurlijke setting. Karakteristieke eigenschappen waren onder meer een eenvoudige, rustige omgeving om stil te staan bij God, veel tijd doorbrengen in de natuur om me te verwonderen in de schepping, en kracht en verdieping vinden door te vasten.
Vasten is altijd een lastig iets geweest in mijn geloofsleven. Ik ken de theorie erachter: versterven aan jezelf, aan de wereldse natuur, en daardoor meer ruimte creëren voor God. Maar nu de praktijk, die is weer eens weerbarstiger dan de dogmatiek.
De afgelopen vijf jaar heb ik circa zes keer een vastenperiode doorgebracht, variërend van een nacht (waarin ik toch al de sterke neiging lijk te hebben om niet bijzonder veel te nuttigen) tot de periode van Goede Vrijdag tot Paasmorgen. Wat me het meeste bijblijft tijdens deze perioden, naast het knagende hongergevoel en toenemende visioenen van uitsmijters ham kaas, is het gevoel met iets totaals onnuttigs bezig te zijn. Ik voel me helemaal niet gesterkt in mijn geloofsleven, ervaar geen meesterlijke Geesteskick en zie geen aureool rond mijn beroosde hoofd verschijnen. Heeft het allemaal wel zin?
Afgelopen zondagavond, drie uur na de verhelderende bijbelstudie, zie ook www.jouwspiritualiteit.nl, werd ik gebeld door een vriendin van mij. Het ging over een meisje dat we kennen van onze studententijd en die plotseling op de IC terecht was gekomen. Of we een nacht zouden gaan bidden en vasten dat het goed zou komen. Een slapeloze nacht later val ik doodmoe in mijn bed: waarom heb ik ja gezegd?
Nu vier dagen later komen er nog steeds positieve berichten binnen, en de Spotter maar twijfelen.
Uitkomst van de grote spiritualiteitstest was overduidelijk: deze Spotter komt het beste tot zijn recht in een Verdiepende, Natuurlijke setting. Karakteristieke eigenschappen waren onder meer een eenvoudige, rustige omgeving om stil te staan bij God, veel tijd doorbrengen in de natuur om me te verwonderen in de schepping, en kracht en verdieping vinden door te vasten.
Vasten is altijd een lastig iets geweest in mijn geloofsleven. Ik ken de theorie erachter: versterven aan jezelf, aan de wereldse natuur, en daardoor meer ruimte creëren voor God. Maar nu de praktijk, die is weer eens weerbarstiger dan de dogmatiek.
De afgelopen vijf jaar heb ik circa zes keer een vastenperiode doorgebracht, variërend van een nacht (waarin ik toch al de sterke neiging lijk te hebben om niet bijzonder veel te nuttigen) tot de periode van Goede Vrijdag tot Paasmorgen. Wat me het meeste bijblijft tijdens deze perioden, naast het knagende hongergevoel en toenemende visioenen van uitsmijters ham kaas, is het gevoel met iets totaals onnuttigs bezig te zijn. Ik voel me helemaal niet gesterkt in mijn geloofsleven, ervaar geen meesterlijke Geesteskick en zie geen aureool rond mijn beroosde hoofd verschijnen. Heeft het allemaal wel zin?
Afgelopen zondagavond, drie uur na de verhelderende bijbelstudie, zie ook www.jouwspiritualiteit.nl, werd ik gebeld door een vriendin van mij. Het ging over een meisje dat we kennen van onze studententijd en die plotseling op de IC terecht was gekomen. Of we een nacht zouden gaan bidden en vasten dat het goed zou komen. Een slapeloze nacht later val ik doodmoe in mijn bed: waarom heb ik ja gezegd?
Nu vier dagen later komen er nog steeds positieve berichten binnen, en de Spotter maar twijfelen.
Log in om te reageren.
een hart van steen....JPG)
