Ik strijk langs het gladde oppervlak. Zo een eenvoud en toch zo perfect. Bedacht, uitgemeten, gezaagd, getimmerd, geschuurd, gelijmd, gelakt.. je zou het niet zeggen, maar dit kleine meubelstuk in mijn hal is mijn allereerste designmeubel.
Als bijna alles in je huis òf een tweedehandsje òf een massaproduct is van onze goedbedoelende Zweedse meubelbroeders, dan is iets wat speciaal voor jou gemaakt is een verademing. Er gaat een zweem van bewondering door me heen voor de handen van de vakkundige maker. Ik weet dat ik mijn wantjes en mijn petjes erop wilde planten, maar ik wacht liever nog even. Ik wil nog even bewonderen.
Het is niet toevallig dat in deze tijd één van onze geëerde medevissen bezig is met de vraag “wat zal ik in de buurtkerstboom kunnen hangen?” Een andere vis (ook geëerd) kwam met het meesterlijke idee om het goede nieuws te verwerken in deze traditie. Tussen de gangbare versieringen die niet zoveel met de oorspronkelijke bedoeling van kerst te maken hebben, kleine getuigen van het wonder van circa 2000 jaar geleden te hangen. “Wat zal ik doen om eraan bij te dragen?”, vroeg ik me af. En zo kwam ik op de namen van onze Heer.
Laat nou één van deze namen “De Timmerman” zijn. Timmerman van Nazareth. Wat doet een timmerman met een boom? (Niet in een boom...) Hij kijkt naar het hout, naar de kwaliteit, naar het potentieel. Wat zijn de mogelijkheden. De Timmerman was een meester in bepalen welke gereedschappen nodig waren en welke hulpmiddelen om iets moois hieruit te maken.
Het is puur giswerk van mijn kant, maar ik kan me zo voorstellen dat Maria de werkplaats binnen kwam om haar jongens te roepen voor de maaltijd. Ik hoor haar al vragen: “En, wat hebben jullie vandaag gemaakt?” Dan keek ze bewonderend naar het resultaat van het werk van Zijn handen. Een bewondering die vele malen intenser moet zijn geweest dan mijn ‘ohs’ en ‘ahs’ bij het zien van het kleine pronkstuk in mijn halletje. Ze zag elke dag meer van de transformatie van bomen naar meesterstukken.
De handen van onze Heer. Dezelfde handen verrichten later veel grotere werken. De transformatie van verstotenen, zieken, zondaren en andere paria tot meesterwerken in het koninkrijk. Een meesterlijk design: onze Heer ziet het potentieel in ons en zijn handen verrichten het wonder.
Ik strijk nog een keer langs het oppervlak. Ik bewonder. En is het niet veel mooier nog hoe Hij ons heeft bedacht, uitgemeten, geschuurd en gelakt! Wat geen mens had bedacht toen onze restanten langs de kant van de weg lagen, gebeurt onder het gezag van zijn kundige handen. We worden op maat gemaakte pronkstukken.
En laat nou uitgerekend deze Meester Houtbewerker worden geboren in een eenvoudig stalletje en laat zijn wiegje een onbewerkt houten kribbe zijn. Ik vind het frappant. Ik kan het niet laten om nóg een keer langs mijn versgelakte side-table te strijken en ondertussen een schietgebedje te doen. “Dank U Heer voor het wonder van de transformatie!”
Als bijna alles in je huis òf een tweedehandsje òf een massaproduct is van onze goedbedoelende Zweedse meubelbroeders, dan is iets wat speciaal voor jou gemaakt is een verademing. Er gaat een zweem van bewondering door me heen voor de handen van de vakkundige maker. Ik weet dat ik mijn wantjes en mijn petjes erop wilde planten, maar ik wacht liever nog even. Ik wil nog even bewonderen.
Het is niet toevallig dat in deze tijd één van onze geëerde medevissen bezig is met de vraag “wat zal ik in de buurtkerstboom kunnen hangen?” Een andere vis (ook geëerd) kwam met het meesterlijke idee om het goede nieuws te verwerken in deze traditie. Tussen de gangbare versieringen die niet zoveel met de oorspronkelijke bedoeling van kerst te maken hebben, kleine getuigen van het wonder van circa 2000 jaar geleden te hangen. “Wat zal ik doen om eraan bij te dragen?”, vroeg ik me af. En zo kwam ik op de namen van onze Heer.
Laat nou één van deze namen “De Timmerman” zijn. Timmerman van Nazareth. Wat doet een timmerman met een boom? (Niet in een boom...) Hij kijkt naar het hout, naar de kwaliteit, naar het potentieel. Wat zijn de mogelijkheden. De Timmerman was een meester in bepalen welke gereedschappen nodig waren en welke hulpmiddelen om iets moois hieruit te maken.
Het is puur giswerk van mijn kant, maar ik kan me zo voorstellen dat Maria de werkplaats binnen kwam om haar jongens te roepen voor de maaltijd. Ik hoor haar al vragen: “En, wat hebben jullie vandaag gemaakt?” Dan keek ze bewonderend naar het resultaat van het werk van Zijn handen. Een bewondering die vele malen intenser moet zijn geweest dan mijn ‘ohs’ en ‘ahs’ bij het zien van het kleine pronkstuk in mijn halletje. Ze zag elke dag meer van de transformatie van bomen naar meesterstukken.
De handen van onze Heer. Dezelfde handen verrichten later veel grotere werken. De transformatie van verstotenen, zieken, zondaren en andere paria tot meesterwerken in het koninkrijk. Een meesterlijk design: onze Heer ziet het potentieel in ons en zijn handen verrichten het wonder.
Ik strijk nog een keer langs het oppervlak. Ik bewonder. En is het niet veel mooier nog hoe Hij ons heeft bedacht, uitgemeten, geschuurd en gelakt! Wat geen mens had bedacht toen onze restanten langs de kant van de weg lagen, gebeurt onder het gezag van zijn kundige handen. We worden op maat gemaakte pronkstukken.
En laat nou uitgerekend deze Meester Houtbewerker worden geboren in een eenvoudig stalletje en laat zijn wiegje een onbewerkt houten kribbe zijn. Ik vind het frappant. Ik kan het niet laten om nóg een keer langs mijn versgelakte side-table te strijken en ondertussen een schietgebedje te doen. “Dank U Heer voor het wonder van de transformatie!”
Log in om te reageren.
*****
