“Ja dahag!”, zeg ik tegen m’n broertje, die wilde dat z’n studentenkamer gezelliger werd. “Dan moet je zelf wat gezellige dingen bedenken! Niet alles aan mams en mij overlaten! Typisch iets voor jongens, als er iets gedaan moet worden, moeten vrouwen het bedenken en doen. ” Dan vertel ik hem het volgende verhaal.
“Het was een paradijselijke dag in de Hof van Eden. Adam slenterde relaxed door de tuin. Toen hoorde hij opeens de slang vragen: “Yo Adam, wil jij misschien een vrucht van de boom van kennis van goed en kwaad?”
“Een Apple, een Mac?” vroeg Adam, meteen enthousiast.
“Nee, een vrucht.”
“Nou ja, geef maar hier dan,” zei Adam en pakte de vrucht aan. “Misschien heb ik er wat aan.”
Maar Adam vergat de vrucht helemaal. Eerst wilde hij ‘m in z’n broekzak stoppen, maar merkte toen dat hij geen broekzakken had. Daarom legde hij de vrucht maar gewoon op de grond en ging gezellig met de apen in de bomen slingeren en pinda’s eten. Hij dacht helemaal niet meer aan de vrucht. Toen zag Eva ‘m liggen, bracht ‘m naar Adam en zei geërgerd: “Je moet je spullen niet zo laten rondslingeren! En je moet wat met die vrucht doen. Je moet ‘m opeten, dan kun je de pitten planten en dan hebben we een mooie fruitboom. Je moet proactief zijn, Adam, niet alleen reageren, maar ook anticiperen!” Adam knikte braaf en pakte de appel weer op.
Maar toen ging Adam een wedstrijdje armdrukken met de olifant. Of beter gezegd arm-slurf-drukken. Dus prikte hij de vrucht gedachteloos op een egel, en vergat ‘m helemaal. Opnieuw kwam Eva ermee aanzetten. “Je moet die vrucht wel opeten! Je eet constant zo ongezond, vind je het vreemd dat je een bierbuikje krijgt? Of je moet er een lekkere salade van maken, voor ons gezellige etentje vanavond. Je moet pro-actief zijn, Adam!”
Adam knikte weer braaf. Maar even later vergat hij de vrucht weer, en toen Eva ‘m drie dagen later vond, was het alweer verrot.
‘Dit werkt niet,’ dacht de slang “Ik moet die vrucht dus aan Eva geven….’
“Vandaar dat die slang de vrucht aan Eva gaf”, rond ik het verhaal af. “Die deed er wel iets mee. Vrouwen doen tenminste proactief!”
“Nou ja”, zegt m’n broertje, “aan dat proactieve gedrag van Eva, daar hebben we echt veel aan gehad….”
“Het was een paradijselijke dag in de Hof van Eden. Adam slenterde relaxed door de tuin. Toen hoorde hij opeens de slang vragen: “Yo Adam, wil jij misschien een vrucht van de boom van kennis van goed en kwaad?”
“Een Apple, een Mac?” vroeg Adam, meteen enthousiast.
“Nee, een vrucht.”
“Nou ja, geef maar hier dan,” zei Adam en pakte de vrucht aan. “Misschien heb ik er wat aan.”
Maar Adam vergat de vrucht helemaal. Eerst wilde hij ‘m in z’n broekzak stoppen, maar merkte toen dat hij geen broekzakken had. Daarom legde hij de vrucht maar gewoon op de grond en ging gezellig met de apen in de bomen slingeren en pinda’s eten. Hij dacht helemaal niet meer aan de vrucht. Toen zag Eva ‘m liggen, bracht ‘m naar Adam en zei geërgerd: “Je moet je spullen niet zo laten rondslingeren! En je moet wat met die vrucht doen. Je moet ‘m opeten, dan kun je de pitten planten en dan hebben we een mooie fruitboom. Je moet proactief zijn, Adam, niet alleen reageren, maar ook anticiperen!” Adam knikte braaf en pakte de appel weer op.
Maar toen ging Adam een wedstrijdje armdrukken met de olifant. Of beter gezegd arm-slurf-drukken. Dus prikte hij de vrucht gedachteloos op een egel, en vergat ‘m helemaal. Opnieuw kwam Eva ermee aanzetten. “Je moet die vrucht wel opeten! Je eet constant zo ongezond, vind je het vreemd dat je een bierbuikje krijgt? Of je moet er een lekkere salade van maken, voor ons gezellige etentje vanavond. Je moet pro-actief zijn, Adam!”
Adam knikte weer braaf. Maar even later vergat hij de vrucht weer, en toen Eva ‘m drie dagen later vond, was het alweer verrot.
‘Dit werkt niet,’ dacht de slang “Ik moet die vrucht dus aan Eva geven….’
“Vandaar dat die slang de vrucht aan Eva gaf”, rond ik het verhaal af. “Die deed er wel iets mee. Vrouwen doen tenminste proactief!”
“Nou ja”, zegt m’n broertje, “aan dat proactieve gedrag van Eva, daar hebben we echt veel aan gehad….”
Log in om te reageren.
