Voor me ligt het vel "analyse van de advertentie: werkblad". Zij vragen, ik bied. Ik kan het bijna dromen. Maar na 20 vacatures zie ik wazig. Mijn hoofd protesteert. Wat is er beter voor wat afleiding dan Funky Fish! Weer wat lucht in mijn bovenkamer, wat heldere inzichten en vooral inspiratie opdoen om door te gaan!
Maar ja, beroepsdeformatie, wie kent dat woord niet. Je hebt vast ook zo’n vriend: moet die voor zijn werk tandenborstels tellen, doet hij dat vervolgens ook bij jou thuis. “Je hebt hier nog drie tandenborstels in verpakking.” Zo heb ik nu sollicitatiedeformatie. Ik lees aktes en blogs, maar ondertussen ben ik nog steeds aan het analyseren. Is dit wat voor mij? Of kan ik beter verder zoeken?
Zo kom ik langs een best interessante akte. Het trekt mij meteen. Ik ga met mijn gezicht dichter naar het scherm. Ik knik mijn hoofd. Ja, dit zou wel eens wat voor mij kunnen zijn! Ik word wild enthousiast. Ik had een flesje kunnen schrijven, maar nee, braaf pen ik neer:
Funkynaam: HunkyVent.
Datum: online, dat is dus vandaag. Mooi, hij is actief!
Informatie: prettig gestoord, altijd in voor grapje, betrouwbaar, eerlijk.
Ontbrekende informatie: best veel! Je gaat me niet zeggen dat hij alleen maar die vier eigenschappen heeft!
Dan kom ik bij het ‘hij vraagt / ik bied’-gedeelte. Hij vraagt: iemand met een MBO-opleiding. Ik bied: van alles wat. Een jaartje universiteit, een jaartje hogeschool, een jaartje omscholing tot konijnenverzorgster... Joh, wat ben ik veelzijdig! Dat telt samen vast voor die gevraagde MBO-opleiding lijkt me.
Taken? Nu verschiet ik van kleur. Ik lees zijn akte nog een keer. Verdraaid, dit kan niet waar zijn. Hij vraagt: iemand die een man weet te strikken. Ik bied: ervaring met veters strikken. Hoeveel moeilijker kan het zijn om een man te strikken? Hij vraagt: Iemand die 'dank je wel' kan zeggen als hij de deur open houdt voor je. Ik bied: ervaring met voor dichte deuren staan.
Er valt een druppel zweet op mijn analyse werkblad.
Gauw maar verder met "Persoonlijke kenmerken". Daar moet nog wel het één en ander zijn dat ik ter compensatie kan bieden. Hij vraagt: iemand die trouw is. Ik bied: iemand die trouw hoog in het vaandel heeft! Want ja, of ik het ook ben blijkt toch pas in de relatie. Hij vraagt: goed en foutloos kunnen schrijven. Ik bied: Mozilla's handige ingebouwde spellingscontrole! Als hij me beter heeft leren kennen, stuur ik hem nog wel een handgeschreven kaartje. Tot die tijd doen flesjes het prima! Hij vraagt: een mooie lieve vrolijke meid. Ik bied: uhhhhhh.... verdoezelende facial creme, een schattig konijntje en natuurlijk breezers. Die ik zelf drink. Dan ben ik vrolijk.
Dan kom ik bij de overige funky-eisen. Verhuizingsbereid? Kinderwens? Oef, dat wordt eerst maar informatie inwinnen over hoe hard deze eisen zijn. De verborgen funky-eisen sla ik maar helemaal over, want één blik op zijn foto's en ik zie dat hij een welbereisd man is. Daar kan geen arsenaal reisboeken in mijn boekenkast tegenop...
Onderaan de pagina staat dan uiteindelijk: "motivatie:" Tot mijn grote spijt is er weinig over van het enthousiasme van de eerste keer doorlezen. Misschien moet ik die werkbladen voortaan maar even uit mijn buurt houden als ik een break neem! En niet analyseren maar gewoon gelijk een flesje sturen als ik enthousiast word bij het lezen van een akte! En terwijl ik het analysevel in stukjes scheur, waag ik de sprong: ik stuur HunkyVent een flesje.
Maar ja, beroepsdeformatie, wie kent dat woord niet. Je hebt vast ook zo’n vriend: moet die voor zijn werk tandenborstels tellen, doet hij dat vervolgens ook bij jou thuis. “Je hebt hier nog drie tandenborstels in verpakking.” Zo heb ik nu sollicitatiedeformatie. Ik lees aktes en blogs, maar ondertussen ben ik nog steeds aan het analyseren. Is dit wat voor mij? Of kan ik beter verder zoeken?
Zo kom ik langs een best interessante akte. Het trekt mij meteen. Ik ga met mijn gezicht dichter naar het scherm. Ik knik mijn hoofd. Ja, dit zou wel eens wat voor mij kunnen zijn! Ik word wild enthousiast. Ik had een flesje kunnen schrijven, maar nee, braaf pen ik neer:
Funkynaam: HunkyVent.
Datum: online, dat is dus vandaag. Mooi, hij is actief!
Informatie: prettig gestoord, altijd in voor grapje, betrouwbaar, eerlijk.
Ontbrekende informatie: best veel! Je gaat me niet zeggen dat hij alleen maar die vier eigenschappen heeft!
Dan kom ik bij het ‘hij vraagt / ik bied’-gedeelte. Hij vraagt: iemand met een MBO-opleiding. Ik bied: van alles wat. Een jaartje universiteit, een jaartje hogeschool, een jaartje omscholing tot konijnenverzorgster... Joh, wat ben ik veelzijdig! Dat telt samen vast voor die gevraagde MBO-opleiding lijkt me.
Taken? Nu verschiet ik van kleur. Ik lees zijn akte nog een keer. Verdraaid, dit kan niet waar zijn. Hij vraagt: iemand die een man weet te strikken. Ik bied: ervaring met veters strikken. Hoeveel moeilijker kan het zijn om een man te strikken? Hij vraagt: Iemand die 'dank je wel' kan zeggen als hij de deur open houdt voor je. Ik bied: ervaring met voor dichte deuren staan.
Er valt een druppel zweet op mijn analyse werkblad.
Gauw maar verder met "Persoonlijke kenmerken". Daar moet nog wel het één en ander zijn dat ik ter compensatie kan bieden. Hij vraagt: iemand die trouw is. Ik bied: iemand die trouw hoog in het vaandel heeft! Want ja, of ik het ook ben blijkt toch pas in de relatie. Hij vraagt: goed en foutloos kunnen schrijven. Ik bied: Mozilla's handige ingebouwde spellingscontrole! Als hij me beter heeft leren kennen, stuur ik hem nog wel een handgeschreven kaartje. Tot die tijd doen flesjes het prima! Hij vraagt: een mooie lieve vrolijke meid. Ik bied: uhhhhhh.... verdoezelende facial creme, een schattig konijntje en natuurlijk breezers. Die ik zelf drink. Dan ben ik vrolijk.
Dan kom ik bij de overige funky-eisen. Verhuizingsbereid? Kinderwens? Oef, dat wordt eerst maar informatie inwinnen over hoe hard deze eisen zijn. De verborgen funky-eisen sla ik maar helemaal over, want één blik op zijn foto's en ik zie dat hij een welbereisd man is. Daar kan geen arsenaal reisboeken in mijn boekenkast tegenop...
Onderaan de pagina staat dan uiteindelijk: "motivatie:" Tot mijn grote spijt is er weinig over van het enthousiasme van de eerste keer doorlezen. Misschien moet ik die werkbladen voortaan maar even uit mijn buurt houden als ik een break neem! En niet analyseren maar gewoon gelijk een flesje sturen als ik enthousiast word bij het lezen van een akte! En terwijl ik het analysevel in stukjes scheur, waag ik de sprong: ik stuur HunkyVent een flesje.
Log in om te reageren.
