Een deel van mijn leven heb ik doorgebracht in Wageningen. Bevrijdingsstad van Nederland. Bekend van de landbouwhogeschool, die nu zonodig Wageningen University & Research moet heten. Bevolkt door een paar Chinezen en een hoop studenten die te maken hebben met het leven, de evolutie, schepping, natuur, fotosynthese en eencelligen, en welke termen er nog meer bij komen kijken. Gek genoeg levert deze natuurinteresse niet alleen een vreemde voorkeur op voor organisaties waar het woord ‘groen’ al dan niet in het Nederlands in terugkomt, maar eveneens een bepaalde etensvoorkeur.
In Nederland zijn er nu meer dan 700.000 vegetariërs, en als ik niet beter had geweten dan had ik gedacht dat Wageningen op basis van die cijfers ongeveer 720.334 inwoners heeft. Vandaag zijn het er slechts 35.315. Desalniettemin is een aanzienlijk aantal daarvan vleesvermijdend. Vegetariërs vroeger was ik bang voor deze mensen. In mijn beleving waren het broodmagere scharminkels met een witte huid, zonder hoektanden, die gillend langs de vleeswarenafdeling in de supermarkt renden op hun sandalen en door het gebrek aan de nodige eiwitten en andere stoffen uit vlees geregeld allerlei waanbeelden en complottheorieën op de wereld en diens economie loslieten.
Van deze kenmerken is eigenlijk niets waar. Vegetariërs bewegen, kleden en ogen vaak net als mensen. Ik heb me dan ook nooit bedreigd gevoeld in de supermarkt, al hoopte ik elke dag weer vurig dat er geen actievoerder zich had vastgeketend aan het vleeswarenschap van mijn locale C1000. Vegetariërs winkelen echter goedkoop bij de Aldi, of biologisch bij de Albert Heijn. Enkel het laatste kenmerk betreffende hun wereldbeeld is voor mij nooit echt ontkracht, maar hier zal wel weer een causaal verband aan ten grondslag liggen met ‘groene’ organisaties.
Eng zijn ze dus niet, toch hebben ze wel degelijk invloed op het alledaagse leven. Mocht je bijvoorbeeld ooit voor een groep omnivoren aangevuld met een vleeswerend individu moeten koken, dan wordt doorgaans verwacht dat iedereen vleesloos blijft tijdens de maaltijd onder het motto, je kan toch ook wel een dag zonder vlees? Andersom gebeurt dit echter nooit. Wanneer een vegetariër kookt voor een groep vleeseters, bevat de maaltijd geen vlees. Immers, je mag van een vegetariër toch niet verwachten dat deze zelf schoon blijft maar anderen wel in het verderf der zonde stort die vleesconsumptie heet? Daaruit kun je toch constateren dat de tolerantie één kant op werkt.
Uit deze situatieschets mag je concluderen dat Vegetarisme doorslaat in het opkomen voor zichzelf. Het liefst zien ze de belasting op vlees naar 17,5% gaan. Wat hun betreft moet de hele vleesconsumptie verboden worden. In de ogen van een vegetariër sterven er onschuldige dieren voor de vleesproductie. Veel dieren worden inderdaad gehouden voor consumptie. Maar het leven van een dode kip is pas echt zinloos als er vervolgens ook niks met haar vlees gedaan wordt. Een overbodig geworden melkkoe die anders zinloos aan zijn einde zou komen kan nog steeds dienen als een goed stuk vlees, waardoor het dier zelfs na zijn dood nog nuttig is. Voor een koe is dat toch heel wat. Vegetariërs zien blijkbaar liever dat dit vlees zonder schroom wordt weggegooid, enkel om hun eigen idealen. Vego en ego verschilt dan ook maar 1 letter.
Dieren mogen niet langer zinloos sterven. Daarom eet ik vlees, opdat hun dood geen zinloze is geweest. Vlees eet je uit principe…
In Nederland zijn er nu meer dan 700.000 vegetariërs, en als ik niet beter had geweten dan had ik gedacht dat Wageningen op basis van die cijfers ongeveer 720.334 inwoners heeft. Vandaag zijn het er slechts 35.315. Desalniettemin is een aanzienlijk aantal daarvan vleesvermijdend. Vegetariërs vroeger was ik bang voor deze mensen. In mijn beleving waren het broodmagere scharminkels met een witte huid, zonder hoektanden, die gillend langs de vleeswarenafdeling in de supermarkt renden op hun sandalen en door het gebrek aan de nodige eiwitten en andere stoffen uit vlees geregeld allerlei waanbeelden en complottheorieën op de wereld en diens economie loslieten.
Van deze kenmerken is eigenlijk niets waar. Vegetariërs bewegen, kleden en ogen vaak net als mensen. Ik heb me dan ook nooit bedreigd gevoeld in de supermarkt, al hoopte ik elke dag weer vurig dat er geen actievoerder zich had vastgeketend aan het vleeswarenschap van mijn locale C1000. Vegetariërs winkelen echter goedkoop bij de Aldi, of biologisch bij de Albert Heijn. Enkel het laatste kenmerk betreffende hun wereldbeeld is voor mij nooit echt ontkracht, maar hier zal wel weer een causaal verband aan ten grondslag liggen met ‘groene’ organisaties.
Eng zijn ze dus niet, toch hebben ze wel degelijk invloed op het alledaagse leven. Mocht je bijvoorbeeld ooit voor een groep omnivoren aangevuld met een vleeswerend individu moeten koken, dan wordt doorgaans verwacht dat iedereen vleesloos blijft tijdens de maaltijd onder het motto, je kan toch ook wel een dag zonder vlees? Andersom gebeurt dit echter nooit. Wanneer een vegetariër kookt voor een groep vleeseters, bevat de maaltijd geen vlees. Immers, je mag van een vegetariër toch niet verwachten dat deze zelf schoon blijft maar anderen wel in het verderf der zonde stort die vleesconsumptie heet? Daaruit kun je toch constateren dat de tolerantie één kant op werkt.
Uit deze situatieschets mag je concluderen dat Vegetarisme doorslaat in het opkomen voor zichzelf. Het liefst zien ze de belasting op vlees naar 17,5% gaan. Wat hun betreft moet de hele vleesconsumptie verboden worden. In de ogen van een vegetariër sterven er onschuldige dieren voor de vleesproductie. Veel dieren worden inderdaad gehouden voor consumptie. Maar het leven van een dode kip is pas echt zinloos als er vervolgens ook niks met haar vlees gedaan wordt. Een overbodig geworden melkkoe die anders zinloos aan zijn einde zou komen kan nog steeds dienen als een goed stuk vlees, waardoor het dier zelfs na zijn dood nog nuttig is. Voor een koe is dat toch heel wat. Vegetariërs zien blijkbaar liever dat dit vlees zonder schroom wordt weggegooid, enkel om hun eigen idealen. Vego en ego verschilt dan ook maar 1 letter.
Dieren mogen niet langer zinloos sterven. Daarom eet ik vlees, opdat hun dood geen zinloze is geweest. Vlees eet je uit principe…
Log in om te reageren.
