Soms heb ik weer ’s de kriebels. Dan denk ik: “Alleen is ook maar alleen. Hop, kom op, zoekuh wijffie!” En dan zet ik de zoekmachine van Funky Fish aan het werk. Liefst woont hij in hetzelfde dorp, maar graag aan de andere kant, want als het niet goed gaat, kom je elkaar dan niet tegen. Ook al zijn we beiden christelijk. Dat is wel zo mooi.
Vol goede moed bekijk ik de akte van kandidaat nummer 1. Nou heb ik redelijk impulsief maar wat ingevuld bij de zoekmachine, maar het resultaat bevalt me. Leuke foto. Niet slecht voor een man. Leeftijd en woonplaats helemaal goed. Maar “laatst online” is zeker een jaar geleden. Alhoewel, dat zie je niet aan de datum, wel aan het laatste berichtje in zijn gastenboek. Uiteraard is de man geen goudvis meer, dus de vlieger van onschuldig iets in zijn gastenboek neerzetten gaat ook niet op. Naam is iets minder: Jan. Niet echt exotisch, zeg maar alledaags. Bij zijn situatie staat vrijgezel. Dat komt goed uit! Kon ik Cupido maar een sms’je sturen dat ‘ie klaar moet gaan staan met zijn pijltjes en boogje.
Ondertussen lees ik voor de zekerheid nog een keer zijn tekst. Mooie eigenschappen, leuke hobby’s, goede levensinstelling, geweldige kerk. Ik kijk stralend terug naar het scherm dat mij een knipoogje stuurt. En tot slot staan in alinea vier de magische woorden: “Ik zoek JOU!” Helemaal goed, hij zoekt MIJ! Hier ga ik geen gras over laten groeien. Tijd voor een fles! Hij kan stoppen met zoeken!
Maar wacht: bij het bestuderen van de meer dan een jaar oude berichtjes in het gastenboek valt toch op dat er een leuk meisje wel heel veel berichtjes heeft gestuurd. Dus dan toch maar even gluren bij het leuke meisje. En ja, het leuke meisje komt best nog vaak online, maar ook zij is geen goudvisje meer. Status: verloofd. En jawel, uit de tekst blijkt natuurlijk met Jan. Oh, bummer!
Ondertussen zijn de kriebels alweer verdwenen. Mijn impulsieve bui ben ik vergeten en ik vraag me af waar ik ook alweer mee bezig ben. Oh ja, met het zoeken van mannen op Funky Fish! Zeg maar: ‘datebare’ mannen van ongeveer mijn leeftijd. Dus ik zoek opnieuw. Deze keer wat zorgvuldiger. Maar eigenlijk weet ik het ook niet meer. Waar moet je nou op letten? En hoeveel aktes moet ik doorlezen? Jagen is klaarblijkelijk niet aan mij besteed. Wil ik dan toch graag gevonden worden? En ben ik daarom zo gevoelig voor de korte, maar krachtige tekst: “Ik zoek JOU!”?
Tja, ervaringen uit het verleden geven me geen hoop voor de toekomst. Ladingen onbeantwoorde flesjes rusten zacht in hun inbox. Maar ik geef niet op! Zoek jij mij? Dan zoek ik jou!
Vol goede moed bekijk ik de akte van kandidaat nummer 1. Nou heb ik redelijk impulsief maar wat ingevuld bij de zoekmachine, maar het resultaat bevalt me. Leuke foto. Niet slecht voor een man. Leeftijd en woonplaats helemaal goed. Maar “laatst online” is zeker een jaar geleden. Alhoewel, dat zie je niet aan de datum, wel aan het laatste berichtje in zijn gastenboek. Uiteraard is de man geen goudvis meer, dus de vlieger van onschuldig iets in zijn gastenboek neerzetten gaat ook niet op. Naam is iets minder: Jan. Niet echt exotisch, zeg maar alledaags. Bij zijn situatie staat vrijgezel. Dat komt goed uit! Kon ik Cupido maar een sms’je sturen dat ‘ie klaar moet gaan staan met zijn pijltjes en boogje.
Ondertussen lees ik voor de zekerheid nog een keer zijn tekst. Mooie eigenschappen, leuke hobby’s, goede levensinstelling, geweldige kerk. Ik kijk stralend terug naar het scherm dat mij een knipoogje stuurt. En tot slot staan in alinea vier de magische woorden: “Ik zoek JOU!” Helemaal goed, hij zoekt MIJ! Hier ga ik geen gras over laten groeien. Tijd voor een fles! Hij kan stoppen met zoeken!
Maar wacht: bij het bestuderen van de meer dan een jaar oude berichtjes in het gastenboek valt toch op dat er een leuk meisje wel heel veel berichtjes heeft gestuurd. Dus dan toch maar even gluren bij het leuke meisje. En ja, het leuke meisje komt best nog vaak online, maar ook zij is geen goudvisje meer. Status: verloofd. En jawel, uit de tekst blijkt natuurlijk met Jan. Oh, bummer!
Ondertussen zijn de kriebels alweer verdwenen. Mijn impulsieve bui ben ik vergeten en ik vraag me af waar ik ook alweer mee bezig ben. Oh ja, met het zoeken van mannen op Funky Fish! Zeg maar: ‘datebare’ mannen van ongeveer mijn leeftijd. Dus ik zoek opnieuw. Deze keer wat zorgvuldiger. Maar eigenlijk weet ik het ook niet meer. Waar moet je nou op letten? En hoeveel aktes moet ik doorlezen? Jagen is klaarblijkelijk niet aan mij besteed. Wil ik dan toch graag gevonden worden? En ben ik daarom zo gevoelig voor de korte, maar krachtige tekst: “Ik zoek JOU!”?
Tja, ervaringen uit het verleden geven me geen hoop voor de toekomst. Ladingen onbeantwoorde flesjes rusten zacht in hun inbox. Maar ik geef niet op! Zoek jij mij? Dan zoek ik jou!
Log in om te reageren.
