Zelf vond hij het nogal vreemd dat hij twee weken lang in het middelpunt van de mediabelangstelling stond. Afgelopen maandag las ik zijn ingezonden brief in Trouw. Hij was prins carnaval in zijn dorp en de pastoor had hem tijdens de carnavalsmis communie geweigerd. Hij besloot verder maar niet te veel te denken aan het gedoe met de hostie. Er moest immers carnaval gevierd worden. Zijn motto: Met veel gelal en geknal vieren wij dit jaar carnaval.
En het carnaval zelf kreeg wél de zegen van de pastoor. Er werd zelfs een speciale mis voor georganiseerd. Dat het feest meestal uitmondt in een woest drinkgelag bleef voor het gemak maar even onbesproken. Wordt alcoholmisbruik wel getolereerd door de kerk? Misschien heeft het er mee te maken dat de kloosters vroeger grote producenten waren van bier en wijn. Ongetwijfeld werd er destijds al af en toe een carnavalletje georganiseerd om het eigen brouwsel feestelijk te kunnen nuttigen. En dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven.
De prins carnaval uit Reusel vindt het carnaval in ieder geval belangrijker dan de kerk. De discussie over communie voor homo’s in de rooms-katholieke kerk vindt hij eigenlijk maar een beetje overdreven. Hij denkt er heel simpel over: als iemand hem een hostie weigert omdat die persoon hem een grote zondaar vindt, dan heeft hij bij hem of haar duidelijk niks te zoeken. Hij zoekt wel een andere kerk.
Andere homo’s dachten daar anders over en besloten op zondag tot een roze invasie van de Sint Jan in Den Bosch. Ze droegen teksten als ‘Jezus sluit niemand uit’ en ‘Liefde is geen zonde’. Ze kregen geen communie uitgereikt. Wel kregen ze een interessante preek te horen. De pastoor legde nog maar eens uit dat zware zonden communie uitsluiten. De tien geboden geven daarbij volgens hem raad. En een juiste beleving van seksualiteit maakt daar onderdeel van uit.
Wat moet je daar nou van denken? Zijn er gradaties in zonden? Wat is een gewone zonde en wat is een zware zonde? Zijn we volgens de bijbel niet allemaal zondaars? En wat is een juiste beleving van seksualiteit? Valt het celibaat daar eigenlijk wel onder? Is er in de tien geboden iets te vinden over homoseksualiteit? En als zonden communie uitsluiten, zijn de kerken dan niet straks helemaal leeg? Moet dan ook belastingontduikers, leugenaars, alcoholisten, echtbrekers, overspeligen, hoerenlopers, verslaafden en andere zondaars de communie of het avondmaal worden geweigerd?
De anti-homohouding van de katholieke kerk is verder opmerkelijk te noemen voor een instituut dat de laatste tijd geplaagd wordt door allerlei homo- en pedoschandalen in eigen geledingen. Wordt de veroorzakers van deze schandalen ook de communie geweigerd?
Inmiddels heeft de kerk haar standpunt over het uitreiken van hosties trouwens iets gewijzigd. Homoseksuelen mogen nu zelf afwegen of zij wel of niet ter communie gaan. Lijkt me een gezonde houding. Bij wat je ook gelooft of doet is het altijd verstandig om je af te vragen waar je mee bezig bent, en waarom.
Nee, Jezus sluit niemand uit. Laat dat maar aan de mensen over.
En het carnaval zelf kreeg wél de zegen van de pastoor. Er werd zelfs een speciale mis voor georganiseerd. Dat het feest meestal uitmondt in een woest drinkgelag bleef voor het gemak maar even onbesproken. Wordt alcoholmisbruik wel getolereerd door de kerk? Misschien heeft het er mee te maken dat de kloosters vroeger grote producenten waren van bier en wijn. Ongetwijfeld werd er destijds al af en toe een carnavalletje georganiseerd om het eigen brouwsel feestelijk te kunnen nuttigen. En dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven.
De prins carnaval uit Reusel vindt het carnaval in ieder geval belangrijker dan de kerk. De discussie over communie voor homo’s in de rooms-katholieke kerk vindt hij eigenlijk maar een beetje overdreven. Hij denkt er heel simpel over: als iemand hem een hostie weigert omdat die persoon hem een grote zondaar vindt, dan heeft hij bij hem of haar duidelijk niks te zoeken. Hij zoekt wel een andere kerk.
Andere homo’s dachten daar anders over en besloten op zondag tot een roze invasie van de Sint Jan in Den Bosch. Ze droegen teksten als ‘Jezus sluit niemand uit’ en ‘Liefde is geen zonde’. Ze kregen geen communie uitgereikt. Wel kregen ze een interessante preek te horen. De pastoor legde nog maar eens uit dat zware zonden communie uitsluiten. De tien geboden geven daarbij volgens hem raad. En een juiste beleving van seksualiteit maakt daar onderdeel van uit.
Wat moet je daar nou van denken? Zijn er gradaties in zonden? Wat is een gewone zonde en wat is een zware zonde? Zijn we volgens de bijbel niet allemaal zondaars? En wat is een juiste beleving van seksualiteit? Valt het celibaat daar eigenlijk wel onder? Is er in de tien geboden iets te vinden over homoseksualiteit? En als zonden communie uitsluiten, zijn de kerken dan niet straks helemaal leeg? Moet dan ook belastingontduikers, leugenaars, alcoholisten, echtbrekers, overspeligen, hoerenlopers, verslaafden en andere zondaars de communie of het avondmaal worden geweigerd?
De anti-homohouding van de katholieke kerk is verder opmerkelijk te noemen voor een instituut dat de laatste tijd geplaagd wordt door allerlei homo- en pedoschandalen in eigen geledingen. Wordt de veroorzakers van deze schandalen ook de communie geweigerd?
Inmiddels heeft de kerk haar standpunt over het uitreiken van hosties trouwens iets gewijzigd. Homoseksuelen mogen nu zelf afwegen of zij wel of niet ter communie gaan. Lijkt me een gezonde houding. Bij wat je ook gelooft of doet is het altijd verstandig om je af te vragen waar je mee bezig bent, en waarom.
Nee, Jezus sluit niemand uit. Laat dat maar aan de mensen over.
Log in om te reageren.
