Kijk hoe de sneeuw uit de hemel dwarrelt en alles bedekt onder een witte deken! Een paar kinderen stuiven dik ingepakt naar buiten en maken voetstappen en veegsporen in de verse sneeuw. De voetafdrukken blijven achter als de kinderen al lang weer binnen zijn. Als een herinnering aan wat is geweest.
Wanneer het stopt met sneeuwen komen er dik ingepakte stelletjes naar buiten die met zijn tweetjes in de sneeuw gaan wandelen. Ze lachen en praten geanimeerd. Er worden wat sneeuwballen gegooid en er wordt wat geduwd en getrokken. Waarna alles natuurlijk meteen weer wordt afgekust of geknuffeld. Zo voorspelbaar, maar blijkbaar toch leuk genoeg om de kou te trotseren.
Alle kleuren, hoeken en harde geluiden worden afgezwakt door de sneeuw. Je neemt haast een nieuwe wereld waar nu de sneeuw de hardheid lijkt af te dekken. Een wereld die zachter klinkt en ongerept lijkt.
Kijk hoe het wit op de wegen overgaat in papperig grijs. Slippende auto’s laten hun witte pak vallen en worden weer kleuren in de witte wereld. Dan worden de wegen weer grijs, de sneeuw komt van de bomen vallen met kledderige plofjes. Langs de huizen zie je de grijze stoep weer tevoorschijn komen en de daken zijn weer rood.
De smeltende sneeuw geeft een trieste aanblik. Dekte het eerst af, nu lijkt het de lelijkheid alleen maar te versterken. Viezigheid, vuil en kledder. Dan gaat het regenen en dat maakt van de laatste witte stukjes een grote grijze pap.
Het is dan net kerst. Een grijze en papperige kerst. Maar evengoed kerst. Er is geen witte laag die de wereld compleet afdekt en daarmee een stuk mooier maakt. Op het moment dat bijna alle sneeuw is verdwenen komt er een nieuwe lading naar beneden.
Het nieuwe jaar start met prachtige witte taferelen, met sleetje rijden, sneeuwballengevechten, verkeerschaos, deuken in auto’s, valpartijen, sneeuwschuivers en met de vraag of de gemeente aansprakelijk is bij schade door gladde wegen.
Wij hebben de luxe ons massaal druk te mogen maken over dit soort onderwerpen. Ik vraag me af of we ons zo druk zouden maken als er echt urgente zaken spelen? Of is het maar goed dat er geen urgente zaken spelen omdat een sneeuwbui ons zowel letterlijk als figuurlijk uit ons evenwicht brengt?
Wanneer het stopt met sneeuwen komen er dik ingepakte stelletjes naar buiten die met zijn tweetjes in de sneeuw gaan wandelen. Ze lachen en praten geanimeerd. Er worden wat sneeuwballen gegooid en er wordt wat geduwd en getrokken. Waarna alles natuurlijk meteen weer wordt afgekust of geknuffeld. Zo voorspelbaar, maar blijkbaar toch leuk genoeg om de kou te trotseren.
Alle kleuren, hoeken en harde geluiden worden afgezwakt door de sneeuw. Je neemt haast een nieuwe wereld waar nu de sneeuw de hardheid lijkt af te dekken. Een wereld die zachter klinkt en ongerept lijkt.
Kijk hoe het wit op de wegen overgaat in papperig grijs. Slippende auto’s laten hun witte pak vallen en worden weer kleuren in de witte wereld. Dan worden de wegen weer grijs, de sneeuw komt van de bomen vallen met kledderige plofjes. Langs de huizen zie je de grijze stoep weer tevoorschijn komen en de daken zijn weer rood.
De smeltende sneeuw geeft een trieste aanblik. Dekte het eerst af, nu lijkt het de lelijkheid alleen maar te versterken. Viezigheid, vuil en kledder. Dan gaat het regenen en dat maakt van de laatste witte stukjes een grote grijze pap.
Het is dan net kerst. Een grijze en papperige kerst. Maar evengoed kerst. Er is geen witte laag die de wereld compleet afdekt en daarmee een stuk mooier maakt. Op het moment dat bijna alle sneeuw is verdwenen komt er een nieuwe lading naar beneden.
Het nieuwe jaar start met prachtige witte taferelen, met sleetje rijden, sneeuwballengevechten, verkeerschaos, deuken in auto’s, valpartijen, sneeuwschuivers en met de vraag of de gemeente aansprakelijk is bij schade door gladde wegen.
Wij hebben de luxe ons massaal druk te mogen maken over dit soort onderwerpen. Ik vraag me af of we ons zo druk zouden maken als er echt urgente zaken spelen? Of is het maar goed dat er geen urgente zaken spelen omdat een sneeuwbui ons zowel letterlijk als figuurlijk uit ons evenwicht brengt?
Log in om te reageren.
