Ze waren er eigenlijk nog niet helemaal op voorbereid. Of kun je er eigenlijk gewoon nooit helemaal klaar voor zijn? In ieder geval was het wel duidelijk dat hun leven totaal zou veranderen. Dat wisten ze, maar ze konden zich er nog niet echt een voorstelling van maken. Ook niet na alles wat ze er over gehoord en gelezen hadden. En ondanks alle goedbedoelde, maar niet altijd gewenste adviezen.
Negen maanden hadden ze om aan het idee te wennen. Zij wilde er de eerste maanden echt nog niet aan. Zij was zij en dat andere kwam later wel. Ze had ook eigenlijk niet zoveel met kleine kinderen. Pas als ze gingen lopen en praten, begon ze ze een beetje leuk te vinden. Hij was vooral druk met zijn werk. Bij de gedachte aan zijn nieuwe rol straks kreeg hij het eigenlijk best een beetje benauwd.
Ze hadden al een kat om voor te zorgen. Waarschijnlijk noemde hij het wezentje dat nu ook bij hen was daarom per ongeluk een keer “dat beest”. Ze wisten niet wat het zou gaan worden. Dat was ook eigenlijk niet zo belangrijk. Als het maar gezond was. Het groeide goed. En bewoog als er muziek in de buurt was. Een kind van haar vader. Ook bleek het een dwarsligger te zijn. Een kind van haar moeder.
De laatste maand was hectisch. Er moest nog vanalles gedaan worden in huis. Ook de kat voelde aan dat er iets te gebeuren stond. De nieuwe wieg zag hij aan voor een nieuw mandje en hij liet ook wel even ruiken dat de kinderkamer zijn territorium was.
De laatste weken waren spannend. Vooral zij moest proberen zoveel mogelijk stress vermijden. Maar dat is best moeilijk als je niet precies weet wat je moet verwachten. Zou het allemaal wel goed gaan? Wat als het kind midden in een sneeuwstorm zijn of haar komst zou aankondigen? Zou het nog in het oude jaar of in het nieuwe jaar geboren worden? Hoe zou het eruit zien?
Halverwege de middag op de eerste maandag van het nieuwe jaar was het zover.
Een gezond meisje en twee jonge ouders werden geboren.
Negen maanden hadden ze om aan het idee te wennen. Zij wilde er de eerste maanden echt nog niet aan. Zij was zij en dat andere kwam later wel. Ze had ook eigenlijk niet zoveel met kleine kinderen. Pas als ze gingen lopen en praten, begon ze ze een beetje leuk te vinden. Hij was vooral druk met zijn werk. Bij de gedachte aan zijn nieuwe rol straks kreeg hij het eigenlijk best een beetje benauwd.
Ze hadden al een kat om voor te zorgen. Waarschijnlijk noemde hij het wezentje dat nu ook bij hen was daarom per ongeluk een keer “dat beest”. Ze wisten niet wat het zou gaan worden. Dat was ook eigenlijk niet zo belangrijk. Als het maar gezond was. Het groeide goed. En bewoog als er muziek in de buurt was. Een kind van haar vader. Ook bleek het een dwarsligger te zijn. Een kind van haar moeder.
De laatste maand was hectisch. Er moest nog vanalles gedaan worden in huis. Ook de kat voelde aan dat er iets te gebeuren stond. De nieuwe wieg zag hij aan voor een nieuw mandje en hij liet ook wel even ruiken dat de kinderkamer zijn territorium was.
De laatste weken waren spannend. Vooral zij moest proberen zoveel mogelijk stress vermijden. Maar dat is best moeilijk als je niet precies weet wat je moet verwachten. Zou het allemaal wel goed gaan? Wat als het kind midden in een sneeuwstorm zijn of haar komst zou aankondigen? Zou het nog in het oude jaar of in het nieuwe jaar geboren worden? Hoe zou het eruit zien?
Halverwege de middag op de eerste maandag van het nieuwe jaar was het zover.
Een gezond meisje en twee jonge ouders werden geboren.
Log in om te reageren.
