De meeste jongeren hebben all the way seks voor hun achttiende. Trouwen voor je achttiende is daarentegen wettelijk verboden. Dat is gek als je vindt dat seks en trouwen bij elkaar horen. Eigenlijk moet de wet worden aangepast. Niet door jeugdige vrijdozen te bestraffen met geldboetes of taakstraffen. Maar door de minimum trouwleeftijd te verlagen.*
De methode is in veel culturen beproefd, dus laten we voor de grap eens de gedachte volgen dat het kinderhuwelijk (want zo heet dat in Nederland officieel) in ere wordt hersteld.
Ongeveer vijftig procent van alle dertienjarigen heeft getongzoend. Onder elkaar kleren voelen doen ze twee jaar later en op zestienjarige leeftijd heeft hetzelfde percentage naakt gevreeën. Cijfers van de Rutger Stichting tonen aan dat de seksuele activiteit groeit met de jaren.
Dat is niet onthullend. De seksuele ontwikkeling van de mens is al eeuwenlang min of meer gelijk. Blijkbaar is het lichaam zo geschapen dat het een paar jaar duurt voordat het toe is aan een volwassen vorm van seksualiteit. En dat geeft ruimte voor ontluikende liefde, verliefdheid, vlinders. Gevoelens die in de puberteit dan ook intensief beleefd worden.
Wel onthullend zijn cijfers van het CBS. In 2008 trouwden mannen gemiddeld op hun zesendertigste. Vrouwen op hun drieëndertigste. Tussen de eerste seksuele ervaring en het huwelijk zit dus een onmetelijke periode van meer dan twintig jaar.
Om die reden heeft bijna niemand zijn of haar eerste seksuele ervaring met de toekomstige huwelijkspartner. Als je jong trouwt, kun je geestelijk en lichamelijk met elkaar meegroeien. Je deelt je eerste onhandige ervaringen en groeit langzaam en genietend naar een sprankelend volwassen seksleven.
Een obstakel voor mensen die op latere leeftijd trouwen, is dat hun leven los van de ander vorm heeft gekregen. In plaats van dat ze naast elkaar opgroeien, moeten ze naar elkaar toegroeien. Omdat groei tijd kost, proberen de meeste mensen zichzelf en de ander te veranderen. En dat is veel moeilijker.
Maar om van een kinderhuwelijk een succes te maken, zijn gunstige omstandigheden nodig. Als je zestien bent of jonger kun je onmogelijk de gevolgen van een huwelijk overzien. Je hebt de wijsheid nodig van ouders, familie, een gemeenschap. Er moet veel gepraat worden en de gemeenschap moet een jonge paar door dik en dun steunen.
Met andere woorden: toedeloe kinderhuwelijk. Onze westerse maatschappij zit zo niet in elkaar.
Op de leeftijd dat je lichaam zegt: 'hoi, hoi ik voel wat kriebelen in de onderbuik, tijd om te trouwen!', zegt onze omgeving: 'wacht maar tot je zelf de verantwoordelijkheid kunt dragen.' Je moet eerst aan je toekomst werken. Je moet eerst een veilige wereldje creëren (met voldoende geld, een koophuis en allebei een vast contract) en dan kun je trouwen en kinderen te krijgen.
De helft van de jongeren onder de achttien duikt met elkaar het bed in. Je kunt met jongeren praten, ze proberen te overtuigen dat wachten goed is. Maar als tegemoetkoming is het een overweging waard deze jongeren in elk geval de mogelijkheid te geven Gods zegen te vragen over hun eenwording.
* In plaats van verhogen, zoals het Ministerie van Justitie vorige week voorstelde voor buitenlandse huwelijken.
De methode is in veel culturen beproefd, dus laten we voor de grap eens de gedachte volgen dat het kinderhuwelijk (want zo heet dat in Nederland officieel) in ere wordt hersteld.
Ongeveer vijftig procent van alle dertienjarigen heeft getongzoend. Onder elkaar kleren voelen doen ze twee jaar later en op zestienjarige leeftijd heeft hetzelfde percentage naakt gevreeën. Cijfers van de Rutger Stichting tonen aan dat de seksuele activiteit groeit met de jaren.
Dat is niet onthullend. De seksuele ontwikkeling van de mens is al eeuwenlang min of meer gelijk. Blijkbaar is het lichaam zo geschapen dat het een paar jaar duurt voordat het toe is aan een volwassen vorm van seksualiteit. En dat geeft ruimte voor ontluikende liefde, verliefdheid, vlinders. Gevoelens die in de puberteit dan ook intensief beleefd worden.
Wel onthullend zijn cijfers van het CBS. In 2008 trouwden mannen gemiddeld op hun zesendertigste. Vrouwen op hun drieëndertigste. Tussen de eerste seksuele ervaring en het huwelijk zit dus een onmetelijke periode van meer dan twintig jaar.
Om die reden heeft bijna niemand zijn of haar eerste seksuele ervaring met de toekomstige huwelijkspartner. Als je jong trouwt, kun je geestelijk en lichamelijk met elkaar meegroeien. Je deelt je eerste onhandige ervaringen en groeit langzaam en genietend naar een sprankelend volwassen seksleven.
Een obstakel voor mensen die op latere leeftijd trouwen, is dat hun leven los van de ander vorm heeft gekregen. In plaats van dat ze naast elkaar opgroeien, moeten ze naar elkaar toegroeien. Omdat groei tijd kost, proberen de meeste mensen zichzelf en de ander te veranderen. En dat is veel moeilijker.
Maar om van een kinderhuwelijk een succes te maken, zijn gunstige omstandigheden nodig. Als je zestien bent of jonger kun je onmogelijk de gevolgen van een huwelijk overzien. Je hebt de wijsheid nodig van ouders, familie, een gemeenschap. Er moet veel gepraat worden en de gemeenschap moet een jonge paar door dik en dun steunen.
Met andere woorden: toedeloe kinderhuwelijk. Onze westerse maatschappij zit zo niet in elkaar.
Op de leeftijd dat je lichaam zegt: 'hoi, hoi ik voel wat kriebelen in de onderbuik, tijd om te trouwen!', zegt onze omgeving: 'wacht maar tot je zelf de verantwoordelijkheid kunt dragen.' Je moet eerst aan je toekomst werken. Je moet eerst een veilige wereldje creëren (met voldoende geld, een koophuis en allebei een vast contract) en dan kun je trouwen en kinderen te krijgen.
De helft van de jongeren onder de achttien duikt met elkaar het bed in. Je kunt met jongeren praten, ze proberen te overtuigen dat wachten goed is. Maar als tegemoetkoming is het een overweging waard deze jongeren in elk geval de mogelijkheid te geven Gods zegen te vragen over hun eenwording.
* In plaats van verhogen, zoals het Ministerie van Justitie vorige week voorstelde voor buitenlandse huwelijken.
Log in om te reageren.
