In de spiegel bestudeert ze haar lichaam en plotseling realiseert ze zich hoe het is veranderd; haar handen worden minder glad, bij haar knieën komen een paar kleine rimpeltjes en haar buik voelt zachter aan. Ze beseft ineens dat ook háár schoonheid vergankelijk is.
Wat bindt haar dan nog aan anderen? Een kind! Nu het nog net niet te laat is. Een kind loopt niet zomaar weg. Een man loopt niet zomaar bij zijn kind weg.
De volgende dag gaat ze op jacht. Ze bekijkt mannen opeens met hele andere ogen. Ze moet nu verder denken dan alleen het moment. Andere dingen zijn belangrijk. Ze moet een vader zoeken voor haar kind.
Haar eerste keus is jonger dan zij. Hij wil tijd. Om te wennen aan het idee. Zakelijk stelt zij dat zij geen tijd meer heeft. De volgende keus is een ouder exemplaar.
Hij deinst terug als ze erover begint. Hij had er niet op gerekend bij een vrouw van haar leeftijd nog over het vraagstuk kinderen na te moeten denken. Ze besluit volgende keer minder tijd te verspillen.
Dit blijkt een effectieve methode. De vader van haar kind vindt haar doortastendheid bewonderenswaardig. Hij masseert haar voeten als ze moe thuiskomt. Loopt samen met haar door de babywinkels. Bekommert zich niet om haar toenemende omvang.
Wanneer het kind geboren is, ziet ze tranen in zijn ogen schitteren. Hij kust haar en buigt zich naar het kleine bundeltje in haar armen. Streelt het kleine gezichtje. Een rimpelig handje pakt zijn pink.
Paniek overvalt haar. Opeens weet ze zeker dat die twee het prima zonder haar kunnen redden. Wanneer hij zijn armen uitstrekt om het kleine bundeltje van haar over te nemen drukt ze het tegen zich aan. Ze ziet zijn vertedering overgaan in verbazing. Verbazing in paniek.
Zeg maar ‘Dag!’ tegen papa kleintje…
Wat bindt haar dan nog aan anderen? Een kind! Nu het nog net niet te laat is. Een kind loopt niet zomaar weg. Een man loopt niet zomaar bij zijn kind weg.
De volgende dag gaat ze op jacht. Ze bekijkt mannen opeens met hele andere ogen. Ze moet nu verder denken dan alleen het moment. Andere dingen zijn belangrijk. Ze moet een vader zoeken voor haar kind.
Haar eerste keus is jonger dan zij. Hij wil tijd. Om te wennen aan het idee. Zakelijk stelt zij dat zij geen tijd meer heeft. De volgende keus is een ouder exemplaar.
Hij deinst terug als ze erover begint. Hij had er niet op gerekend bij een vrouw van haar leeftijd nog over het vraagstuk kinderen na te moeten denken. Ze besluit volgende keer minder tijd te verspillen.
Dit blijkt een effectieve methode. De vader van haar kind vindt haar doortastendheid bewonderenswaardig. Hij masseert haar voeten als ze moe thuiskomt. Loopt samen met haar door de babywinkels. Bekommert zich niet om haar toenemende omvang.
Wanneer het kind geboren is, ziet ze tranen in zijn ogen schitteren. Hij kust haar en buigt zich naar het kleine bundeltje in haar armen. Streelt het kleine gezichtje. Een rimpelig handje pakt zijn pink.
Paniek overvalt haar. Opeens weet ze zeker dat die twee het prima zonder haar kunnen redden. Wanneer hij zijn armen uitstrekt om het kleine bundeltje van haar over te nemen drukt ze het tegen zich aan. Ze ziet zijn vertedering overgaan in verbazing. Verbazing in paniek.
Zeg maar ‘Dag!’ tegen papa kleintje…
Log in om te reageren.
