Gisteren grapte ik er nog over met een oud-collega die sinds twee maanden werkloos thuis zit. Ik zei dat ik binnenkort gezellig bij haar kwam koffiedrinken. Als dat er tenminste nog af kon. Dat we dan samen als twee werkloze hangouderen op de bank konden gaan hangen. Gezellig!
Deze week vertelde een van de hogergeplaatste functionarissen van de organisatie dat als ik gisteren mijn contract niet zou tekenen ik vandaag niet meer zou kunnen werken. Niet omdat men dat wilde, maar daar ik mijn krabbel niet wilde zetten. Omdat ik eerst een gesprek over de voorwaarden wil voeren.
Ik heb gisteren niet getekend, dus vandaag moet ik wel werkloos zijn. Dat is me beloofd.
Vanmorgen ben ik op tijd vertrokken en heb datgene gedaan wat ik de afgelopen twee jaar doe op donderdag. Dat was best teleurstellend aangezien ik me het leven als werkloze heel anders had voorgesteld. Ik had op zijn minst verwacht uit te kunnen slapen.
En volgens mij hoor je als werkloze ook niet te werken. Maar dat kwam weer door die vriendin van mij die jurist is. Die vertelde mij dat als mijn contract niet was opgezegd en ik niet had gezegd te stoppen mijn contract gewoon doorloopt. Totdat ik het eens word over de contractvoorwaarden van het volgende contract.
Dus tot die tijd moet ik werken omdat dat juridisch juist is. Tot dinsdag ben ik dus een schijnwerkloze. Hierna heb ik een bevredigend contract òf ben ik een echte werkloze. Met alles er op en er aan. Ik heb me voorgenomen om het er dan van te nemen. Dus ik ga uitslapen, uitgebreid boodschappen doen, een boek lezen. Al die dingen waar je normaal door de week geen tijd voor hebt.
En ik ga er van genieten. Zes en dertig uur ongeveer. Want ik heb besloten de werklozen status niet te lang te laten voortduren. Het moet wel leuk blijven natuurlijk.
Deze week vertelde een van de hogergeplaatste functionarissen van de organisatie dat als ik gisteren mijn contract niet zou tekenen ik vandaag niet meer zou kunnen werken. Niet omdat men dat wilde, maar daar ik mijn krabbel niet wilde zetten. Omdat ik eerst een gesprek over de voorwaarden wil voeren.
Ik heb gisteren niet getekend, dus vandaag moet ik wel werkloos zijn. Dat is me beloofd.
Vanmorgen ben ik op tijd vertrokken en heb datgene gedaan wat ik de afgelopen twee jaar doe op donderdag. Dat was best teleurstellend aangezien ik me het leven als werkloze heel anders had voorgesteld. Ik had op zijn minst verwacht uit te kunnen slapen.
En volgens mij hoor je als werkloze ook niet te werken. Maar dat kwam weer door die vriendin van mij die jurist is. Die vertelde mij dat als mijn contract niet was opgezegd en ik niet had gezegd te stoppen mijn contract gewoon doorloopt. Totdat ik het eens word over de contractvoorwaarden van het volgende contract.
Dus tot die tijd moet ik werken omdat dat juridisch juist is. Tot dinsdag ben ik dus een schijnwerkloze. Hierna heb ik een bevredigend contract òf ben ik een echte werkloze. Met alles er op en er aan. Ik heb me voorgenomen om het er dan van te nemen. Dus ik ga uitslapen, uitgebreid boodschappen doen, een boek lezen. Al die dingen waar je normaal door de week geen tijd voor hebt.
En ik ga er van genieten. Zes en dertig uur ongeveer. Want ik heb besloten de werklozen status niet te lang te laten voortduren. Het moet wel leuk blijven natuurlijk.
Log in om te reageren.
