christelijke datingsite en community

Onverwacht

Column door , , Reacties: 1, Nederlands
Gewijzigd op: 25-05-2019 09:27
Een paar weken geleden was ik in Maastricht. Om er even uit te zijn, m’n werk los te laten en gedachten te verzetten. Ik ben er dan graag zeker van dat ik geen bekende mensen tegenkom. Want die roepen associaties op aan de wereld waar ik meestal in verkeer en waar ik druk mee ben. Meestal is dat prima, maar nu even niet.

Bij aanvang van de vrije week deed de weersverwachting me twijfelen of ik wel weg wilde. Geheel Nederland leek deze week bedekt te worden onder een grijze deken van (mot)regen. Vast goed voor de natuur,maar niet zo voor mijn zin. Aangemoedigd door mijn vriendin (‘je gaat toch wel weg hé..?’), boekte ik ‘s avonds laat een hotel voor 2 nachten.

Eenmaal in Maastricht merkte ik dat het eruit zijn me goed deed. Met de regen viel het alleszins mee. De dag dat het wel regende was eerder verfrissend dan dat ik er doornat van werd. Tijdens zo’n kort verblijf in den vreemde doe ik wel eens iets anders dan gewend. Zo besloot ik deze keer een voetbalwedstrijd te gaan kijken in de kroeg en afgezien van een sporadische wedstrijd Nederlands elftal volg ik het voetbal niet.

De Irish pub waar ik van plan was te gaan kijken, kwam ik niet binnen. Volgens een gedrongen, donker kijkend persoon zat het vol en als het niet vol zat had zijn houding me er al van overtuigd een ander etablissement te zoeken. Iets terug zat een café met groot scherm en zeker 90 soorten bier. Zou je de avond mee door moeten kunnen komen.

Aangekomen bij het terras schuif ik op advies van de ober een stoel bij op de achterste rij. Onder de parasols, regenvrij. ‘t Is wel een beetje vierde rang hé’, hoor ik op vrolijke toon. Naast me zit een man, Willem, ook alleen, met een glas witte wijn. We maken een praatje over de wedstrijd. Terwijl we daarmee bezig zijn, komt de ober ons zeggen dat er vooraan een tafeltje vrijkomt. We verkassen naar de nieuwe stek en kletsen nog wat verder.

We vermaken ons en praten over van alles. Wat de reden is dat we in Maastricht zijn, hoe we de stad ervaren en waar we ons overdag meestal mee bezig houden. Als de wedstrijd is afgelopen, maken we ons laatste glas leeg en besluiten dat het tijd is om te gaan. Ik heb een prettige avond gehad, gezellige conversaties en ik besluit de rekening te betalen.

Die komt onverwacht voor Willem. Eerst draagt hij redenen aan om zijn eigen drankjes te betalen, kijkt wat verwonderd en zegt: "Dat had je echt niet hoeven doen". Dat is zo en ik hou vol. Hij zegt nog een keer dat het echt niet hoeft en bedankt me tenslotte als ik naar de ober loop om af te rekenen. Als we opstaan en elkaar een goedenacht wensen kijkt Willem me na met een licht ongelovige blik; "Wie weet komen we elkaar nog eens tegen in Maastricht". "Je weet maar nooit.." antwoord ik en ga aan de wandel richting mijn hotel.
Log in om te reageren.
LEES OOK
De invloed van taal Matthijn Doekes ©
De invloed van taal
Is dit nou zondag? Paula ©
Is dit nou zondag?
Laat me je Insta zien Funky Fish ©
Laat me je Insta zien
Reacties (1)
  • die Willem toch, verwondering is zo gaaf om te ontmoeten, een dubbel goede avond genoten door jou..
    geertrude | 26-05-2019 | 00:13 | NL