Zo snel ik kan ren ik van de tramhalte naar de bios. Natuurlijk was net nu mijn trein vertraagd…en dat terwijl ik eindelijk een date met J. heb! Er zijn “oh ja dat heb ik ook nog”- dates, en “wauw, ik kan het niet geloven”-dates. Een date met J. hoort absoluut tot die laatste categorie.
Dan zie ik de bios. J. is er ook al, even schitterend als altijd. “Sorry”, zeg ik buiten adem, als ik voor ‘m sta. “Trein had vertraging”. “Geeft niet,” zegt hij. ”We gaan Väsen Från Mörkret zien toch?” Ik knik. Ik wilde een Scandinavische film zien, hij een horrorfilm. Dus werd het de enige, zeer obscure Scandinavische horrorfilm die in de stad draaide. Ik hou niet van horrorfilms…maar hij vroeg ‘t zo lief. Hij glimlacht naar me. Nu weet ik niet meer wat me meer zenuwachtig maakt, een horrorfilm…of een date met J.
VÄSEN FRÅN MÖRKRET (The Creatures from the Dark)
-----------------------------------------
MEISJE (HOOFDPERSOON) TEGEN JONGEN (ANDERE HOOFDPERSOON)
Ik zweer het…er is daar een oude heidense tempel in het bos. En de mensen die daar eeuwen geleden geofferd zijn…die spoken daar rond! Je moet me geloven!
Ondertussen, in de bios, zegt de voiceover in mijn hoofd: “ Tja, ik vind het nu wel superongelooflijk geweldig …maar wat als hij het niet leuk vindt, wat als hij al een week lang helemaal “ blech, ‘k heb er geen zin in” is? Kom op hoofd. Denk aan de film. Film.”
-----------------------------------------
MENSEN IN HET STADJE:
De geofferden zijn teruggekeerd! De vloek is werkelijkheid geworden!
(De mensen vluchten weg, en laten de hoofdpersonen alleen achter)
Ondertussen, in de bios, voiceover in mijn hoofd: “ Die hoofdrolspeelster is knap...Ik wou dat ik er zo uitzag, en nu helemaal! “ Ik kijk opzij naar J. Hij is zo leuk! “ Waah” , denk ik weer.” Wat als ik helemaal niet zijn type ben? Te slanke vingers heb, of verkeerde schoenmaat? Wie weet valt-ie wel op zespotige groene aliens!”
-------------------------------------------------
JONGEN (MOEIZAAM):
Laat me gaan…als die wezens mij opeten…wordt het stadje gered, word jij gered.
(loopt op de wezens af)
Oh oh. Ik wil dit niet zien. Ik ga hier m’n leven lang nachtmerries van krijgen. Verstop me achter bak popcorn. Helpt niet. Zie nog steeds monsters op de jongen en het meisje aflopen. Wat als ik m’n gezicht in de schouder van J. verberg? Zou hij dat kinderachtig vinden? Zal ik ooit het lef hebben ‘m te vertellen dat ik bang ben in het donker, met ’t licht aan slaap? Dat ik soms echt heel bang ben in het donker, hoe kinderachtig dat ook is. Wat als hij me niet begrijpt, of niet wil begrijpen? Als je open bent…dan ben je kwetsbaar. Dan kun je je niet eens achter een bak popcorn verstoppen.
Oh ja. Ogen dicht. Dat kan ook nog.
AFTITELING
------------------------
Dan is de film voorbij. We lopen naar buiten. Phieuw. Ben ZO blij om buiten te zijn. Opeens bedenk ik me: m’n gedachtes , waar ik bang voor ben…da’s enger dan die film. Als ik zou moeten kiezen…dan kom ik liever die wezens uit de film tegen, dan te moeten afwachten of J. wel hetzelfde voor mij voelt: Verliefd zijn is enger dan welke horrorfilm ook.
Dan zie ik de bios. J. is er ook al, even schitterend als altijd. “Sorry”, zeg ik buiten adem, als ik voor ‘m sta. “Trein had vertraging”. “Geeft niet,” zegt hij. ”We gaan Väsen Från Mörkret zien toch?” Ik knik. Ik wilde een Scandinavische film zien, hij een horrorfilm. Dus werd het de enige, zeer obscure Scandinavische horrorfilm die in de stad draaide. Ik hou niet van horrorfilms…maar hij vroeg ‘t zo lief. Hij glimlacht naar me. Nu weet ik niet meer wat me meer zenuwachtig maakt, een horrorfilm…of een date met J.
VÄSEN FRÅN MÖRKRET (The Creatures from the Dark)
-----------------------------------------
MEISJE (HOOFDPERSOON) TEGEN JONGEN (ANDERE HOOFDPERSOON)
Ik zweer het…er is daar een oude heidense tempel in het bos. En de mensen die daar eeuwen geleden geofferd zijn…die spoken daar rond! Je moet me geloven!
Ondertussen, in de bios, zegt de voiceover in mijn hoofd: “ Tja, ik vind het nu wel superongelooflijk geweldig …maar wat als hij het niet leuk vindt, wat als hij al een week lang helemaal “ blech, ‘k heb er geen zin in” is? Kom op hoofd. Denk aan de film. Film.”
-----------------------------------------
MENSEN IN HET STADJE:
De geofferden zijn teruggekeerd! De vloek is werkelijkheid geworden!
(De mensen vluchten weg, en laten de hoofdpersonen alleen achter)
Ondertussen, in de bios, voiceover in mijn hoofd: “ Die hoofdrolspeelster is knap...Ik wou dat ik er zo uitzag, en nu helemaal! “ Ik kijk opzij naar J. Hij is zo leuk! “ Waah” , denk ik weer.” Wat als ik helemaal niet zijn type ben? Te slanke vingers heb, of verkeerde schoenmaat? Wie weet valt-ie wel op zespotige groene aliens!”
-------------------------------------------------
JONGEN (MOEIZAAM):
Laat me gaan…als die wezens mij opeten…wordt het stadje gered, word jij gered.
(loopt op de wezens af)
Oh oh. Ik wil dit niet zien. Ik ga hier m’n leven lang nachtmerries van krijgen. Verstop me achter bak popcorn. Helpt niet. Zie nog steeds monsters op de jongen en het meisje aflopen. Wat als ik m’n gezicht in de schouder van J. verberg? Zou hij dat kinderachtig vinden? Zal ik ooit het lef hebben ‘m te vertellen dat ik bang ben in het donker, met ’t licht aan slaap? Dat ik soms echt heel bang ben in het donker, hoe kinderachtig dat ook is. Wat als hij me niet begrijpt, of niet wil begrijpen? Als je open bent…dan ben je kwetsbaar. Dan kun je je niet eens achter een bak popcorn verstoppen.
Oh ja. Ogen dicht. Dat kan ook nog.
AFTITELING
------------------------
Dan is de film voorbij. We lopen naar buiten. Phieuw. Ben ZO blij om buiten te zijn. Opeens bedenk ik me: m’n gedachtes , waar ik bang voor ben…da’s enger dan die film. Als ik zou moeten kiezen…dan kom ik liever die wezens uit de film tegen, dan te moeten afwachten of J. wel hetzelfde voor mij voelt: Verliefd zijn is enger dan welke horrorfilm ook.
Log in om te reageren.
