christelijke datingsite en community

Dag eenzaamheid

Column door , , Reacties: 0, Nederlands
Gewijzigd op: 22-09-2017 20:02
Gisteren is de Week tegen Eenzaamheid van start gegaan. Persoonlijk vind ik Dag tegen Eenzaamheid leuker klinken - als in: Zeg maar daaaag tegen eenzaamheid! Maar in een week krijg je eenzaamheid al niet weggewerkt, laat staan in een dag. Een instant oplossing is er niet. Wat dan als je eenzaam bent of eenzame mensen wilt helpen?

Soms voel ik me schuldig omdat ik vind dat ik te weinig aandacht besteed aan de mensen om me heen. Waarom ga ik een hele avond zitten facebooken terwijl ik een oud echtpaar in de buurt dolgelukkig kan maken met een bezoekje? (Ja, ook echtparen kunnen zich eenzaam en geïsoleerd voelen!) Waarom breng ik 85 procent van mijn vrije tijd met manlief door en spreek ik zo weinig af met mijn single vrienden?

Eenzaamheid sucks, weet ik uit ervaring. Ook omdat er zoveel aan vast zit: onzekerheid, minderwaardigheidsgevoelens (ik ben niet leuk/interessant/knap genoeg), angst voor afwijzing of verlating. Dat schud je niet zomaar even van je af. Daar gaat veel tijd overheen. Ook moet je mensen durven toelaten en vertrouwen, jezelf kwetsbaar (maar niet afhankelijk) opstellen. Jezelf accepteren, zelfvertrouwen ontwikkelen, initiatieven nemen en volhouden ondanks nieuwe afwijzingen.

Leren om mezelf te accepteren was voor mij de belangrijkste sleutel naar het doorbreken van eenzaamheid. Beseffen: ik mag er zijn zoals ik ben, en ik heb ook wat te bieden. Naarmate die overtuiging sterker werd, durfde ik gemakkelijker op anderen af te stappen. Daarbij vind ik ook steun in mijn geloof: ik weet dat ik nooit alleen ben, dat God er is en me ziet en hoort. Maar daar ben ik wel een beetje dubbel in, moet ik zeggen.

Uiting geven aan mijn geloof vind ik bijvoorbeeld erg moeilijk, omdat ik bang ben dat ik dan niet voor vol word aangezien. Dat is nog wel een dingetje. Ik zou daar wat vrijer in willen worden aangezien het geloof deel uitmaakt van wie ik ben. Los daarvan heb ik geen enkele behoefte om het evangelie van de daken te schreeuwen. Ik probeer mijn geloof te vertalen in handelen, in liefdevol gedrag. Op die manier wil ik het handen en voeten geven. Daarom wil ik ook vaker en bewuster omzien naar anderen.

Als ik om me heen kijk, zie ik verschillende soorten eenzame mensen. Je hebt lui bij wie de eenzaamheid afstraalt van hun hele wezen. Gasten die het perfect verborgen weten te houden. Mensen die geen aansluiting kunnen vinden, terwijl ze daar hun stinkende best voor doen. Maar ook mensenschuwe kluizenaars, en types die in de slachtofferrol zitten en van anderen verwachten dat die hen uit de eenzaamheid trekken.

Anders gezegd: de ene eenzame is de andere niet. Je kunt eenzame mensen dus niet allemaal over één kam scheren. Eigenlijk vraagt elk type om een aparte benadering. De gast die zijn eenzaamheid verbergt achter het masker van de populaire gozer? Die moet je niet benaderen alsof hij een schuw vogeltje is. De eenkennige kluizenaar? Die maak je niet blij met een uitnodiging voor een spetterend dansfeest.

Eenzame mensen helpen is maatwerk. Eenzaamheid verdrijven lukt volgens mij alleen met een structurele aanpak, niet met kortstondige of eenmalige acties. Je helpt een mens niet van zijn eenzaamheid af door hem één keer te bezoeken of uit te nodigen. Dat zet geen zoden aan de dijk. Aan de andere kant is iets misschien beter dan niets. En van de eenzame zelf is natuurlijk ook inzet vereist, en een lange adem.
Log in om te reageren.
LEES OOK
Transpiratie versus Inspiratie Funky Fish ©
Transpiratie versus Inspiratie
Out of my League? Funky Fish ©
Out of my League?
Zoals de wind... Funky Fish ©
Zoals de wind...