Datende vrouwen zijn vreselijk! Ik ben een vrouw, dus ik kan dat gerust zo zeggen. Boeken vol zou ik kunnen schrijven. Over dating drama’s, van mezelf en van vrouwen in mijn omgeving. Het drama begint en eindigt, uiteraard, bij de man.
Vrouwen zijn kieskeurig, op alle gebieden. Maar vooral als het gaat om mannen en dates. Een date kan al mislukt zijn voordat ‘ie goed en wel is begonnen. Vanwege een raar kapsel, vreemde schoenen of een apart stemgeluid bij de eerste begroeting.
Mijn buurvrouw is onlangs weer actief aan het daten geslagen. Ze heeft “verschillende projectjes lopen” (haar woorden). Eén daarvan leek vooraf veelbelovend. De date zelf was helaas teleurstellend. Hij droeg namelijk een heuptasje! Wanneer was zo’n ding nou voor het laatst in de mode?! Dat was toch echt in de jaren tachtig. Anno 2017 kan dat natuurlijk helemáál niet meer! Ze had nog wel even gevraagd wat er nou allemaal in zat. Dat was uit pure nieuwsgierigheid. Naar de inhoud. Van dat tasje. Niet naar de man zelf. Die stond meteen al buitenspel.
Onmiddellijk had ze hem ingedeeld in de categorie ‘kansloze sukkel’. Toen hij tijdens hun gesprek, dat toch nog moeizaam op gang was gekomen, zijn kinderwens met haar deelde, schoof hij op naar de categorie ‘softe sukkel’. Als hij op zoek was naar een broedkip, dan was hij bij haar toch écht aan het verkeerde adres. Dan kon hij maar beter op zoek gaan naar een vrouw met veel harder klepperende eierstokken dan de hare. Dat dacht ze allemaal. Maar ze zei het natuurlijk niet. Beleefd als ze was, dronk ze nog een drankje. In de hoop dat er misschien ergens toch nog een ‘leuke sukkel’ in hem zou schuilen.
Maar de ‘leuke sukkel’ liet zich die avond niet zien. De man bleek eigenlijk meer een ‘zielige sukkel’ te zijn. Eentje die rijp was voor therapie. Hij was nog láng niet toe aan het vinden van een vrouw. Voor zover zij het kon beoordelen, moest hij eerst zichzelf maar eens gaan vinden. Diep van binnen was het namelijk verder best wel een aardige gozer. En aan het eind van hun gesprek constateerde ze dat hij toch ook best mooie ogen had. Of eigenlijk meer leuke pretogen. Hij was verder ‘niks’ voor haar, maar misschien was hij nog wel ‘iets’ voor mij.
Hoe ze daar in hemelsnaam op kwam, nadat ze de man een paar minuten daarvoor nog volledig had afgebrand, kon ze me ook niet uitleggen. Overigens ben ik al voorzien.
Vrouwen zijn kieskeurig, op alle gebieden. Maar vooral als het gaat om mannen en dates. Een date kan al mislukt zijn voordat ‘ie goed en wel is begonnen. Vanwege een raar kapsel, vreemde schoenen of een apart stemgeluid bij de eerste begroeting.
Mijn buurvrouw is onlangs weer actief aan het daten geslagen. Ze heeft “verschillende projectjes lopen” (haar woorden). Eén daarvan leek vooraf veelbelovend. De date zelf was helaas teleurstellend. Hij droeg namelijk een heuptasje! Wanneer was zo’n ding nou voor het laatst in de mode?! Dat was toch echt in de jaren tachtig. Anno 2017 kan dat natuurlijk helemáál niet meer! Ze had nog wel even gevraagd wat er nou allemaal in zat. Dat was uit pure nieuwsgierigheid. Naar de inhoud. Van dat tasje. Niet naar de man zelf. Die stond meteen al buitenspel.
Onmiddellijk had ze hem ingedeeld in de categorie ‘kansloze sukkel’. Toen hij tijdens hun gesprek, dat toch nog moeizaam op gang was gekomen, zijn kinderwens met haar deelde, schoof hij op naar de categorie ‘softe sukkel’. Als hij op zoek was naar een broedkip, dan was hij bij haar toch écht aan het verkeerde adres. Dan kon hij maar beter op zoek gaan naar een vrouw met veel harder klepperende eierstokken dan de hare. Dat dacht ze allemaal. Maar ze zei het natuurlijk niet. Beleefd als ze was, dronk ze nog een drankje. In de hoop dat er misschien ergens toch nog een ‘leuke sukkel’ in hem zou schuilen.
Maar de ‘leuke sukkel’ liet zich die avond niet zien. De man bleek eigenlijk meer een ‘zielige sukkel’ te zijn. Eentje die rijp was voor therapie. Hij was nog láng niet toe aan het vinden van een vrouw. Voor zover zij het kon beoordelen, moest hij eerst zichzelf maar eens gaan vinden. Diep van binnen was het namelijk verder best wel een aardige gozer. En aan het eind van hun gesprek constateerde ze dat hij toch ook best mooie ogen had. Of eigenlijk meer leuke pretogen. Hij was verder ‘niks’ voor haar, maar misschien was hij nog wel ‘iets’ voor mij.
Hoe ze daar in hemelsnaam op kwam, nadat ze de man een paar minuten daarvoor nog volledig had afgebrand, kon ze me ook niet uitleggen. Overigens ben ik al voorzien.
Log in om te reageren.
