Ik houd van de Italiaanse keuken. Van de betrekkelijk eenvoudige receptuur, de smaak van verse ingrediënten en de cultuur van uitgebreid genieten. Heerlijk! Ik heb al diverse Italiaanse gerechten bereid en ben nog lang niet uitgekookt. Dat brengt me op de parallellen tussen keukens en kerken.
De keuken en de verschillende menu's die daar bereid kunnen worden, doen me denken aan de diversiteit die we beleven in ons geloof en de gemeenschappen waarbinnen we ons geloof delen. Aan de diverse smaken die er zijn, vertrouwde vaste vormen en hele nieuwe activiteiten en initiatieven. Het één is niet per se beter dan het ander, het is maar net waar je van houdt.
Soms zie je bij mensen een reactie als: "wat de boer niet kent, dat eet hij niet." Deze mensen houden het liever bij hun vertrouwde "keuken" en proberen nooit iets nieuws. Misschien uit angst of andere dingen wel zo voedzaam of gezond zijn als het eten dat ze gewend zijn. Uit angst of wantrouwen nemen ze genoegen met de beperkte kaart die de kerk hen biedt.
Natuurlijk is het prima als een gemeenschap kiest voor een selectie van wat mogelijk is. Maar experimenteren en improviseren kan ook tot verrijking en verfijning van de smaak leiden. In mijn geloofsleven heb ik verschillende dingen geprobeerd en voeg ik graag nieuwe dingen toe. Ook wat mijn geloof aangaat ben ik nog lang niet uitgekookt.
De keuken en de verschillende menu's die daar bereid kunnen worden, doen me denken aan de diversiteit die we beleven in ons geloof en de gemeenschappen waarbinnen we ons geloof delen. Aan de diverse smaken die er zijn, vertrouwde vaste vormen en hele nieuwe activiteiten en initiatieven. Het één is niet per se beter dan het ander, het is maar net waar je van houdt.
Soms zie je bij mensen een reactie als: "wat de boer niet kent, dat eet hij niet." Deze mensen houden het liever bij hun vertrouwde "keuken" en proberen nooit iets nieuws. Misschien uit angst of andere dingen wel zo voedzaam of gezond zijn als het eten dat ze gewend zijn. Uit angst of wantrouwen nemen ze genoegen met de beperkte kaart die de kerk hen biedt.
Natuurlijk is het prima als een gemeenschap kiest voor een selectie van wat mogelijk is. Maar experimenteren en improviseren kan ook tot verrijking en verfijning van de smaak leiden. In mijn geloofsleven heb ik verschillende dingen geprobeerd en voeg ik graag nieuwe dingen toe. Ook wat mijn geloof aangaat ben ik nog lang niet uitgekookt.
Log in om te reageren.
