Door het werken met kinderen en jongeren uit achterstandswijken is mijn taalgebruik in de afgelopen jaren nogal veranderd. Straattaal gebruik ik zelden. Ik ben er van overtuigd dat ook deze tieners moeten leren dat communicatie tussen volwassene en tiener kan plaatsvinden zonder dat het noodzakelijk is woorden te gebruiken die niet in het woordenboek staan.
Wanneer één van mijn tieners het woord kanker, homo of andere woorden als scheldwoord bezigt dan laat ik hem of haar altijd uitleggen wat dat woord precies betekent. Vaak vinden ze dat super gênant en is het meteen gedaan met schelden. Sommige dommerds gaan het heel stoer uitleggen waarna ik vervolgens doorvraag.
Bijvoorbeeld: Waarom vind je het precies leuk om over vrouwelijke geslachtsdelen te praten, houdt dit je erg bezig? Of: Volgens mij was jouw opa toch ook overleden aan een ziekte? Wat was dat ook weer precies? Zullen we dat dan volgende week dan eens door het lokaal gaan roepen en doen alsof dat heel gewoon is? En: Wat is nou precies je probleem als hij op jongens valt? Heb jij daar last van? Lijkt me niet… Hoe herken jij trouwens precies een homo, leg dat eens uit? Weet je trouwens dat je regelmatig met homo’s praat? Hierna zijn ze meestal voorgoed genezen van het bezigen van scheldwoorden in mijn bijzijn.
Ik wil ook niet hebben dat kinderen in hun spreektaal grove taal naar elkaar bezigen. ‘Hou je bek!’, is onder de kinderen waar ik mee werk een normale manier om te zeggen dat iemand even stil moet zijn. Ze begrijpen oprecht niet dat ik het niet goed vind. Ze vinden het helemaal niet erg dat hun vrienden zo praten. Dus wat is mijn probleem precies? Dat ik het respectloos vind is voor hen een raadsel. Ze zeggen in mijn buurt geen ‘Hou je bek!’, omdat ze weten dat ze dan straf krijgen en een preek. Niet omdat ze begrijpen wat ik bedoel.
Toch betrap ik mezelf er ook op dat ik onder mijn vrienden de meest naar straattaal neigende woorden gebruik. In elk geval vinden zij mijn taalgebruik regelmatig twijfelachtig. Maar schelden doe ik nooit… Eh… Niet te vaak. Toch roep ik geregeld: Teeeeering zeg! als iets me verbaasd of me niet aanstaat.
Tering is de volkstaal voor TBC. In landen waar veel mensen aids hebben sterven veel mensen aan de gevolgen van TBC. Maar ook in Europa is TBC een probleem. Omdat de huidige varianten van tering steeds agressiever worden wordt het een steeds dodelijker ziekte. Ik zelf ben besmet met TBC en heb twee jaar onder controle gestaan om te zien of het actief werd. Gelukkig bleef dit me bespaard. Twee keer is een collega van mij bezweken aan de gevolgen van TBC. Tering is dus geen lolletje.
Dus leg mij eens uit waarom ik het normaal vind om een ziekte waaraan mensen doodgaan in mijn spreektaal te gebruiken?
Wanneer één van mijn tieners het woord kanker, homo of andere woorden als scheldwoord bezigt dan laat ik hem of haar altijd uitleggen wat dat woord precies betekent. Vaak vinden ze dat super gênant en is het meteen gedaan met schelden. Sommige dommerds gaan het heel stoer uitleggen waarna ik vervolgens doorvraag.
Bijvoorbeeld: Waarom vind je het precies leuk om over vrouwelijke geslachtsdelen te praten, houdt dit je erg bezig? Of: Volgens mij was jouw opa toch ook overleden aan een ziekte? Wat was dat ook weer precies? Zullen we dat dan volgende week dan eens door het lokaal gaan roepen en doen alsof dat heel gewoon is? En: Wat is nou precies je probleem als hij op jongens valt? Heb jij daar last van? Lijkt me niet… Hoe herken jij trouwens precies een homo, leg dat eens uit? Weet je trouwens dat je regelmatig met homo’s praat? Hierna zijn ze meestal voorgoed genezen van het bezigen van scheldwoorden in mijn bijzijn.
Ik wil ook niet hebben dat kinderen in hun spreektaal grove taal naar elkaar bezigen. ‘Hou je bek!’, is onder de kinderen waar ik mee werk een normale manier om te zeggen dat iemand even stil moet zijn. Ze begrijpen oprecht niet dat ik het niet goed vind. Ze vinden het helemaal niet erg dat hun vrienden zo praten. Dus wat is mijn probleem precies? Dat ik het respectloos vind is voor hen een raadsel. Ze zeggen in mijn buurt geen ‘Hou je bek!’, omdat ze weten dat ze dan straf krijgen en een preek. Niet omdat ze begrijpen wat ik bedoel.
Toch betrap ik mezelf er ook op dat ik onder mijn vrienden de meest naar straattaal neigende woorden gebruik. In elk geval vinden zij mijn taalgebruik regelmatig twijfelachtig. Maar schelden doe ik nooit… Eh… Niet te vaak. Toch roep ik geregeld: Teeeeering zeg! als iets me verbaasd of me niet aanstaat.
Tering is de volkstaal voor TBC. In landen waar veel mensen aids hebben sterven veel mensen aan de gevolgen van TBC. Maar ook in Europa is TBC een probleem. Omdat de huidige varianten van tering steeds agressiever worden wordt het een steeds dodelijker ziekte. Ik zelf ben besmet met TBC en heb twee jaar onder controle gestaan om te zien of het actief werd. Gelukkig bleef dit me bespaard. Twee keer is een collega van mij bezweken aan de gevolgen van TBC. Tering is dus geen lolletje.
Dus leg mij eens uit waarom ik het normaal vind om een ziekte waaraan mensen doodgaan in mijn spreektaal te gebruiken?
Log in om te reageren.
