Een zekere koffiezaak (om geen reclame te maken noem ik de naam niet, maar het was op het station en het kartonnen bekertje had een groen logo waarop een dame zichtbaar was. En deze tent schrijft graag je naam fout gespeld op de beker) had een nieuw drankje: de kokos latte. Dat is dus een latte met kokossiroop erin en misschien wel kokossprinkles er op. Ik vertelde dit aan mijn vrienden en aan Facebook. 30% leek het he-le-maal het geweldige einde van de wereld, een instant klassieker, nobelprijswaardig. 70% leek het gewoon ontzettend vies, een crimineel bedenksel van de bad guy in de volgende James Bondfilm.
Terwijl ik de trends in mijn sociale media-omgeving aandachtig in de gaten hield (dit is geen eufemisme voor gedachteloos met mijn smartphone de tijd doden, heus niet) viel het me op dat de reacties of heel erg voor, of heel erg tegen waren. Geen reactie zei "mwoh, whatever, als jij het lekker vindt." Of "je moet even over de eerste tonen heen komen, want de body en het bouqette ervan kan je allengs als aimabel ervaren." Dat geldt voor de kokos latte, maar natuurlijk ook voor kokos zelf. En terwijl ik een sip neem van mijn eerste kokos latte bedenk ik me dat dit een trend is in de maatschappij.
Tegenwoordig is het heel normaal om 100% voor een onderwerp of 100% tegen een onderwerp te zijn. De IS? Je bent of helemaal vóór (en wordt opgejaagd door de politie), of helemaal tegen ze. Je kan niet zeggen dat je er neutraal tegenover staat. De Nederlandse inzending op het Eurovisie Songfestival: je bent of helemaal voor, of je bent gewoon tegen het meedoen aan het Songfestival zelf. Adele? Je bent vóór. Syrische asielzoekers? Of je bent voor opvang, want het zijn mensen zoals wij, of je bent tegen, want het zijn criminele gelukzoekers die een bedreiging zijn voor je eigen leven. Wie is de Mol? Het is KlaasRemyKlaas, of je snapt gewoon niet hoe het spel werkt.
Vroeger bood het leven meer nuance of een het-zal-wel-mentaliteit. Niemand lag wakker toen Windows 95 werd geïntroduceerd. De invoering van de euro (want jongens en meisjes, vroeger werkten we met guldens. Ja, en andere landen gebruikten de gulden niet, wat verwarrend was dát zeg) had zowel voor- als nadelen. De invoering van quinoa was leuk en het werd met nieuwsgierigheid onthaald. Pas later ontstonden de maatschappijontwrichtende discussies of je het uitsprak als kienowa, kienwah of dat-wat-niet-genoemd-mag-worden-want-het-is-het-toppunt-van-onzinhipsterfood.
De maatschappij verkokost. En dat vind je een goede ontwikkeling, of je vindt dat deze stelling ontzettend onwaar is. Toch is het ontzettend jammer dat we soms niet wat vaker de middenweg kunnen opzoeken. Misschien moeten we kokos gewoon verbannen en het over normaal eten hebben, zoals boerenkoolchips en kienowa. En dat zeg ik echt niet alleen omdat die kokos latte ontzettend vies blijkt te zijn.
Terwijl ik de trends in mijn sociale media-omgeving aandachtig in de gaten hield (dit is geen eufemisme voor gedachteloos met mijn smartphone de tijd doden, heus niet) viel het me op dat de reacties of heel erg voor, of heel erg tegen waren. Geen reactie zei "mwoh, whatever, als jij het lekker vindt." Of "je moet even over de eerste tonen heen komen, want de body en het bouqette ervan kan je allengs als aimabel ervaren." Dat geldt voor de kokos latte, maar natuurlijk ook voor kokos zelf. En terwijl ik een sip neem van mijn eerste kokos latte bedenk ik me dat dit een trend is in de maatschappij.
Tegenwoordig is het heel normaal om 100% voor een onderwerp of 100% tegen een onderwerp te zijn. De IS? Je bent of helemaal vóór (en wordt opgejaagd door de politie), of helemaal tegen ze. Je kan niet zeggen dat je er neutraal tegenover staat. De Nederlandse inzending op het Eurovisie Songfestival: je bent of helemaal voor, of je bent gewoon tegen het meedoen aan het Songfestival zelf. Adele? Je bent vóór. Syrische asielzoekers? Of je bent voor opvang, want het zijn mensen zoals wij, of je bent tegen, want het zijn criminele gelukzoekers die een bedreiging zijn voor je eigen leven. Wie is de Mol? Het is KlaasRemyKlaas, of je snapt gewoon niet hoe het spel werkt.
Vroeger bood het leven meer nuance of een het-zal-wel-mentaliteit. Niemand lag wakker toen Windows 95 werd geïntroduceerd. De invoering van de euro (want jongens en meisjes, vroeger werkten we met guldens. Ja, en andere landen gebruikten de gulden niet, wat verwarrend was dát zeg) had zowel voor- als nadelen. De invoering van quinoa was leuk en het werd met nieuwsgierigheid onthaald. Pas later ontstonden de maatschappijontwrichtende discussies of je het uitsprak als kienowa, kienwah of dat-wat-niet-genoemd-mag-worden-want-het-is-het-toppunt-van-onzinhipsterfood.
De maatschappij verkokost. En dat vind je een goede ontwikkeling, of je vindt dat deze stelling ontzettend onwaar is. Toch is het ontzettend jammer dat we soms niet wat vaker de middenweg kunnen opzoeken. Misschien moeten we kokos gewoon verbannen en het over normaal eten hebben, zoals boerenkoolchips en kienowa. En dat zeg ik echt niet alleen omdat die kokos latte ontzettend vies blijkt te zijn.
Log in om te reageren.
