Lieve Heer,
Hartelijk dank voor het fijne nieuwjaarsfeestje van afgelopen week. Ik voelde me vereerd, dat mag U best weten: ik als satirische columnist tussen de grote jongens. Ik heb het over het algemeen erg naar mijn zin gehad. Het was echt leuk om iedereen weer eens te zien en eens rustig bij te praten met deze of gene. Normaal gesproken kom je daar toch niet zo snel toe, we zijn allemaal drukke mensen die hun handen vol hebben aan allerhande zielzorg.
De toespraakjes waren zeer goed te doen, al vond ik met name die van Paulus behoorlijk langdradig. Dat moet je toch een stuk simpeler kunnen verwoorden lijkt mij. Mozes was wel erg sterk, al vond ik hem op het laatst wat agressief overkomen toen hij met die staf begon te zwaaien. Maar als ik toch een kleine tip mag geven: het stukje van Zacharias kwam niet zo goed uit de verf, echt totaal onverstaanbaar die man. Maar het eten was uiteraard weer prima geregeld, echt zoals vanouds. De hele feestzaal zag er trouwens prima uit. Breng Martha mijn hartelijke groeten over, ik heb haar helaas verder niet meer gezien.
Nogmaals mijn excuses voor het enigszins mislopen van mijn stukje. Ik had het heus wel goed voorbereid hoor, en ik dacht werkelijk dat het wel gewaardeerd zou worden, maar de reacties waren toch anders dan ik had gehoopt. Zelfs Onan kon de humor er niet echt in zien. Ik zal in het vervolg nog beter letten op hoe ik de dingen zeg. Nog wel goed kunnen uithuilen bij Martin Luther King, gelukkig. Hij heeft me op het eind van de avond nog wat tips gegeven over het vertellen van een goed verhaal.
Maar genoeg daarover. Uiteraard ben ik ook dit jaar weer graag van de partij bij alle feestelijkheden die voor de deur staan. U bent een uitstekende gastheer, zojuist kreeg ik de kleurrijke uitnodiging voor Pasen alweer binnen met de post. Ik ben benieuwd! Weet u zeker dat u geen hulp nodig heeft met de voorbereidingen, of de viering zelf? Het klonk zo stellig: ’Alles is volbracht!’ Nou ja, ik hoor het wel.
Veel liefs,
Meneer de Spotter
Hartelijk dank voor het fijne nieuwjaarsfeestje van afgelopen week. Ik voelde me vereerd, dat mag U best weten: ik als satirische columnist tussen de grote jongens. Ik heb het over het algemeen erg naar mijn zin gehad. Het was echt leuk om iedereen weer eens te zien en eens rustig bij te praten met deze of gene. Normaal gesproken kom je daar toch niet zo snel toe, we zijn allemaal drukke mensen die hun handen vol hebben aan allerhande zielzorg.
De toespraakjes waren zeer goed te doen, al vond ik met name die van Paulus behoorlijk langdradig. Dat moet je toch een stuk simpeler kunnen verwoorden lijkt mij. Mozes was wel erg sterk, al vond ik hem op het laatst wat agressief overkomen toen hij met die staf begon te zwaaien. Maar als ik toch een kleine tip mag geven: het stukje van Zacharias kwam niet zo goed uit de verf, echt totaal onverstaanbaar die man. Maar het eten was uiteraard weer prima geregeld, echt zoals vanouds. De hele feestzaal zag er trouwens prima uit. Breng Martha mijn hartelijke groeten over, ik heb haar helaas verder niet meer gezien.
Nogmaals mijn excuses voor het enigszins mislopen van mijn stukje. Ik had het heus wel goed voorbereid hoor, en ik dacht werkelijk dat het wel gewaardeerd zou worden, maar de reacties waren toch anders dan ik had gehoopt. Zelfs Onan kon de humor er niet echt in zien. Ik zal in het vervolg nog beter letten op hoe ik de dingen zeg. Nog wel goed kunnen uithuilen bij Martin Luther King, gelukkig. Hij heeft me op het eind van de avond nog wat tips gegeven over het vertellen van een goed verhaal.
Maar genoeg daarover. Uiteraard ben ik ook dit jaar weer graag van de partij bij alle feestelijkheden die voor de deur staan. U bent een uitstekende gastheer, zojuist kreeg ik de kleurrijke uitnodiging voor Pasen alweer binnen met de post. Ik ben benieuwd! Weet u zeker dat u geen hulp nodig heeft met de voorbereidingen, of de viering zelf? Het klonk zo stellig: ’Alles is volbracht!’ Nou ja, ik hoor het wel.
Veel liefs,
Meneer de Spotter
Log in om te reageren.
