Autocorrectie is iets wonderbaarlijks. Als je iets intikt op je telefoon of tablet, dan kijkt je apparaat automatisch mee en doet je suggesties. Was parallel nou met een of twee L-en? En hoeveel C's zitten er in een cavia-accessoire? Peins niet meer, tik de letters in en autocorrectie laat je het goede woord zien. Tik het balkje aan en het woord verschijnt in je tekst. Dat klinkt wel vriendelijk toch? Maar mijn autocorrectie heeft een eigen persoonlijkheid gekregen en ze heet Hilde.
Het begon eerst met vreemde suggesties. "Hij" werd automatisch veranderd in "jij". "Die" werd veranderd in "dus". Eerst verweet ik mijzelf, omdat ik gewoon snel typ en op verzenden druk. Voor de zomervakantie tikte ik al snel en impulsief, maar na de zomervakantie kwam ik terecht in een groepsapp. Zo'n spammende groepsapp dat als je 's avonds terugkomt van werk je kramp in je vingers krijgt van het naar boven scrollen om alles te lezen. Op de momenten dat ik wel online was, tikte ik daarom driftig mee. Ik krijg op zulke momenten ook suggesties voor het volgende woord. De telefoon kan dat vanwege patroonherkenning of zoiets. Maar telkens als ik in de groepsapp "en" intikte, was de suggestie voor het volgende woord "Hilde". Dus het werd bij mij telkens "Als je even wil chillen is dat oke want ik heb koffie en... Hilde". "Ik ga boodschappen doen: brood en Hilde". "Heb je die twee vanmiddag zien lopen, Peter en Hilde"
Wat nog vreemder is, is dat ik helemaal geen Hilde ken. Ja, vroeger kende ik twee Hildes, maar toen had ik nog niet eens een smartphone (in tegenstelling tot de jeugd van tegenwoordig kocht ik mijn eerste smartphone pas toen ik 22 was), en ik spreek ze ook niet meer. Autocorrectie zou dus niet kennis hebben kunnen maken met hun. Dus wie is Hilde wel?
Nou hebben smartphones of computers wel vaker personages. Siri is het bekendste voorbeeld, de persoonlijke assistent van Apple. Detail: ik heb geen iPhone. En dan heb je Samantha, uit de film Her, ook een persoonlijk assistent die alles kan, van e-mails archiveren tot een relatie aangaan met de gebruiker, en meer. In films heb je nog meer computerpersonages: HAL (2001: A Space Odyssey), MIRA (Castle seizoen 7, aflevering 16), VIKI (I, Robot), Skynet (Terminator 1, 2, 3, enz.). Maar ik ken geen voorbeeld van Hilde. Hilde is er ook niet altijd. Als ze tijdelijk verdwijnt komt ze niet te voorschijn hoe vaak ik ook "en" intik. Ik kan haar dus dan ook niet vragen wat haar functie is, of ze iets van de fabrikant is of malware is. Ergens tussen de computerprogramma's zwerft ze, terwijl ze mij in de gaten houdt.
Toen ik aan deze column begon stond ik op het punt om Hilde te accepteren als een spook in de machine. Elke keer dat ik een opsomming in whatsapp intik zou ik rekening met haar houden, met de persoonlijkheid van mijn autocorrectie. Maar gisteravond kreeg ik van mijn mobiel de melding dat ik een systeemupdate kon uitvoeren naar Android 6.0. Onnadenkend tikte ik op "installeren"en tevreden ging Android aan het werk. Halverwege het proces (de knop "installatie annuleren" was al een tijdje verdwenen) bedacht ik me wat de systeemupdate met Hilde zou doen. Zou ze in het nauw gedreven worden door nieuwe programma's die meer geheugenruimte hebben? Zou ze van Android toestemming krijgen om autocorrectie toe te passen? Zal ik haar nog wederzien? Waar spookt ze nu uit?
Sinds de systeemupdate heb ik haar niet meer gezien. Hilde, als je er nog bent, dank je wel voor je autocorrecties. Als je slaapt hoop ik dat je mooie dromen hebt over elektrische schapen. En mocht je terugkomen, weet dat ik mij zal behelpen met Android. En Hilde.
Het begon eerst met vreemde suggesties. "Hij" werd automatisch veranderd in "jij". "Die" werd veranderd in "dus". Eerst verweet ik mijzelf, omdat ik gewoon snel typ en op verzenden druk. Voor de zomervakantie tikte ik al snel en impulsief, maar na de zomervakantie kwam ik terecht in een groepsapp. Zo'n spammende groepsapp dat als je 's avonds terugkomt van werk je kramp in je vingers krijgt van het naar boven scrollen om alles te lezen. Op de momenten dat ik wel online was, tikte ik daarom driftig mee. Ik krijg op zulke momenten ook suggesties voor het volgende woord. De telefoon kan dat vanwege patroonherkenning of zoiets. Maar telkens als ik in de groepsapp "en" intikte, was de suggestie voor het volgende woord "Hilde". Dus het werd bij mij telkens "Als je even wil chillen is dat oke want ik heb koffie en... Hilde". "Ik ga boodschappen doen: brood en Hilde". "Heb je die twee vanmiddag zien lopen, Peter en Hilde"
Wat nog vreemder is, is dat ik helemaal geen Hilde ken. Ja, vroeger kende ik twee Hildes, maar toen had ik nog niet eens een smartphone (in tegenstelling tot de jeugd van tegenwoordig kocht ik mijn eerste smartphone pas toen ik 22 was), en ik spreek ze ook niet meer. Autocorrectie zou dus niet kennis hebben kunnen maken met hun. Dus wie is Hilde wel?
Nou hebben smartphones of computers wel vaker personages. Siri is het bekendste voorbeeld, de persoonlijke assistent van Apple. Detail: ik heb geen iPhone. En dan heb je Samantha, uit de film Her, ook een persoonlijk assistent die alles kan, van e-mails archiveren tot een relatie aangaan met de gebruiker, en meer. In films heb je nog meer computerpersonages: HAL (2001: A Space Odyssey), MIRA (Castle seizoen 7, aflevering 16), VIKI (I, Robot), Skynet (Terminator 1, 2, 3, enz.). Maar ik ken geen voorbeeld van Hilde. Hilde is er ook niet altijd. Als ze tijdelijk verdwijnt komt ze niet te voorschijn hoe vaak ik ook "en" intik. Ik kan haar dus dan ook niet vragen wat haar functie is, of ze iets van de fabrikant is of malware is. Ergens tussen de computerprogramma's zwerft ze, terwijl ze mij in de gaten houdt.
Toen ik aan deze column begon stond ik op het punt om Hilde te accepteren als een spook in de machine. Elke keer dat ik een opsomming in whatsapp intik zou ik rekening met haar houden, met de persoonlijkheid van mijn autocorrectie. Maar gisteravond kreeg ik van mijn mobiel de melding dat ik een systeemupdate kon uitvoeren naar Android 6.0. Onnadenkend tikte ik op "installeren"en tevreden ging Android aan het werk. Halverwege het proces (de knop "installatie annuleren" was al een tijdje verdwenen) bedacht ik me wat de systeemupdate met Hilde zou doen. Zou ze in het nauw gedreven worden door nieuwe programma's die meer geheugenruimte hebben? Zou ze van Android toestemming krijgen om autocorrectie toe te passen? Zal ik haar nog wederzien? Waar spookt ze nu uit?
Sinds de systeemupdate heb ik haar niet meer gezien. Hilde, als je er nog bent, dank je wel voor je autocorrecties. Als je slaapt hoop ik dat je mooie dromen hebt over elektrische schapen. En mocht je terugkomen, weet dat ik mij zal behelpen met Android. En Hilde.
Log in om te reageren.
