Inmiddels is er al weer een uur voorbij. En nog steeds zit hij op de bank. Kijkend naar buiten merk ik op dat het nog steeds sneeuwt. Voor de zoveelste keer. Omdat er over ander onderwerpen niks meer te zeggen valt. Ondertussen denk ik aan alle dingen die ik nog had wil doen, maar niet aan toekom. Want mijn bezoek lijkt nog geen aanstalten te maken om op korte termijn weg te gaan.
Mijn bezoek is een wat vage kennis waar ik om eerlijk te zijn niet zoveel mee heb. Hij stuurt altijd een kaartje van vakantie. En hij belt me met mijn verjaardag. Een gesprek dat bijna altijd hetzelfde gaat en mijns inziens meer beleefdheidsgetrouw dan leuk is. Wetend dat hij niet zoveel vrienden heeft, heb ik heb een keer laten vallen: “Je kunt anders wel een keertje komen eten.”
Het aanbod werd met beide handen aangegrepen. We hebben inmiddels al lang en breed gegeten. De tijd tikt door en inmiddels zit hij al ruim drie uur op de bank. Vooropgesteld: ik vind het geen probleem als bezoek lang blijft. Als het gezellig is, dan mag het wat mij betreft zelfs drie uur ’s nachts worden. Maar het is niet gezellig. Althans. Dat vind ik. Misschien heeft hij een andere beleving. Maar ik kan het me nauwelijks voorstellen.
Er hangt af en toe een ongemakkelijke stilte. Gewoon, omdat we elkaar niks meer te vertellen hebben. De gespreksstof is op. Werk en vakantieplannen en zijn al uitgebreid besproken. Elk familielid van beide kanten is ter sprake gekomen en ook zijn we helemaal op de hoogte van het welbevinden van elkaars huisdieren. Ik heb mijn vakantiefoto’s al laten zien, en nu kan ik niks meer bedenken. En hoe verder de tijd vordert, hoe meer de stilte gaat overheersen. En hoe meer ik wacht op de opmerking: “Nou, dan ga ik maar eens.” Maar die komt niet.
Ik ben nu vooral heel blij dat ik mijn konijnenhok nog moet schoonmaken. Dat moet echt voor het donker. Daarin zie ik een beleefde afronding van het bezoek. “Ik moet trouwens mijn konijnenhok nog schoonmaken en dat moet wel voor het donker” breng ik ter sprake. Ik probeer het niet te enthousiast te brengen, maar vraag me af of het echt zo overkomt. “O, leuk, ik ga wel even mee”, reageert hij.
Sorry alle mensen waar ik ooit een keer te lang ben gebleven zonder dat ik dat zelf in de gaten heb gehad.
Mijn bezoek is een wat vage kennis waar ik om eerlijk te zijn niet zoveel mee heb. Hij stuurt altijd een kaartje van vakantie. En hij belt me met mijn verjaardag. Een gesprek dat bijna altijd hetzelfde gaat en mijns inziens meer beleefdheidsgetrouw dan leuk is. Wetend dat hij niet zoveel vrienden heeft, heb ik heb een keer laten vallen: “Je kunt anders wel een keertje komen eten.”
Het aanbod werd met beide handen aangegrepen. We hebben inmiddels al lang en breed gegeten. De tijd tikt door en inmiddels zit hij al ruim drie uur op de bank. Vooropgesteld: ik vind het geen probleem als bezoek lang blijft. Als het gezellig is, dan mag het wat mij betreft zelfs drie uur ’s nachts worden. Maar het is niet gezellig. Althans. Dat vind ik. Misschien heeft hij een andere beleving. Maar ik kan het me nauwelijks voorstellen.
Er hangt af en toe een ongemakkelijke stilte. Gewoon, omdat we elkaar niks meer te vertellen hebben. De gespreksstof is op. Werk en vakantieplannen en zijn al uitgebreid besproken. Elk familielid van beide kanten is ter sprake gekomen en ook zijn we helemaal op de hoogte van het welbevinden van elkaars huisdieren. Ik heb mijn vakantiefoto’s al laten zien, en nu kan ik niks meer bedenken. En hoe verder de tijd vordert, hoe meer de stilte gaat overheersen. En hoe meer ik wacht op de opmerking: “Nou, dan ga ik maar eens.” Maar die komt niet.
Ik ben nu vooral heel blij dat ik mijn konijnenhok nog moet schoonmaken. Dat moet echt voor het donker. Daarin zie ik een beleefde afronding van het bezoek. “Ik moet trouwens mijn konijnenhok nog schoonmaken en dat moet wel voor het donker” breng ik ter sprake. Ik probeer het niet te enthousiast te brengen, maar vraag me af of het echt zo overkomt. “O, leuk, ik ga wel even mee”, reageert hij.
Sorry alle mensen waar ik ooit een keer te lang ben gebleven zonder dat ik dat zelf in de gaten heb gehad.
Log in om te reageren.
