Midden in de nacht barst het feest los. Halfdronken mensen ontmoeten anderen die al wat dieper in hun glaasje hebben gekeken en overal vloeit rijkelijk de alcohol. Ambulances rijden heen en weer tussen ziekenhuizen en de plaatselijke kroegjes. Mensen vieren feest terwijl anderen nog een paar uur slaap pakken om vervolgens ontzettend vroeg op te staan, zodat ze verzekerd zijn van een goed plekje op de vrijmarkt. Je mag het natuurlijk geen rommelmarkt kopen, want zeg nou zelf; die afgedankte troep op je kleedje is toch zeker geen rommel?!
Elk jaar maakt Nederland zich in het voorjaar klaar voor het meest belangrijke nationalistische feest dat we in ons landje kennen; Koninginnedag. Iedereen viert feest, iedereen is vrij en iedereen is vrolijk. Meestal is het ook lekker weer dus kan men naar hartenlust rondslenteren langs de kleedjes of heerlijk in het zonnetje een biertje drinken. Zoveel troep er op een vierkante meter bij de rommelmarkt verzameld is, zoveel springende idioten staan op hetzelfde oppervlak te hossen op de muziek die over alle pleinen galmt.
Met deze feestelijke en extra vrije dag zelf is niets aan de hand en met de rondslenterende, bierdrinkende of springend feestende menigte ook niet. Zelf meng ik me ook afwisselend onder deze drie groepen. Toch denk ik dat we eens na moeten denken over deze dag, of beter gezegd; de avond ervoor.
Niet alleen de overvloed aan alcoholische misbruik is een verbeterpuntje. Iedereen weet immers dat teveel alcohol drinken slecht voor je is en dat het zonder alcohol ook een gezellig feest kan zijn. Ook de troep die er na de voorbereidingsnacht overal in de stad rondzwerft (en dan bedoel ik nu even niet de troep die zorgvuldig gerangschikt op een kleedje ligt) is niet het enige probleem. Er zijn immers genoeg mensen die toch wel willen werken tijdens deze nationale vrije dag en tegen een forse betaling de rotzooi van dronken Nederland willen opruimen.
Iets aan deze nacht steekt en wringt. Want wie heeft eigenlijk bedacht dat we deze avond met zijn allen Queensnight gaan noemen? Of als het nog populairder moet; Q-night. Waarom bedenken we een Engelse term voor het meest nationalistische feest dat we kennen in ons land? Maar ook als we de nacht haar meer ouderwetse naam teruggeven slaat het eigenlijk nergens op. Hoezo, Koninginnenacht? Wat heeft de Koningin ermee te maken dat half Nederland dronken over straat zwalkt en van het ene kroegje naar het andere strompelt om uiteindelijk, hetzij thuis, hetzij in het ziekenhuis, in bed te kruipen en er de volgende dag pas na het middaguur uit te komen? Wat heeft de Koningin aan een volk dat op de dag dat haar verjaardag gevierd wordt, brak en met een enorme kater in bed ligt?
Mensen, voor het komende jaar wil ik een voorstel doen. Waarom noemen we ‘the night before’ (om er maar even een populaire term uit te gooien) niet gewoon anti-Koninginnenacht? Halverwege de dag uit je bed komen en een oranje T-shirt aantrekken, vlaggetjes op je wangen tekenen en verder gaan met waar je de nacht van te voren was gebleven, heeft toch niets meer met de Koningin te maken?! Volgend jaar ga ik weer heerlijk ouderwets voor de buis zitten, na mijn rondje vrijmarkt en kijken naar de Koningin die haar volk toespreekt en zwaait en handjes geeft. Naar Willem-Alexander, die dan inmiddels misschien zelf wel de Koning is. En niet te vergeten naar de hoedjes die voorbij komen, omdat de dames van het Koninklijk huis nou eenmaal nooit tweemaal hetzelfde hoedje dragen. Dat is Koninginnedag!
Elk jaar maakt Nederland zich in het voorjaar klaar voor het meest belangrijke nationalistische feest dat we in ons landje kennen; Koninginnedag. Iedereen viert feest, iedereen is vrij en iedereen is vrolijk. Meestal is het ook lekker weer dus kan men naar hartenlust rondslenteren langs de kleedjes of heerlijk in het zonnetje een biertje drinken. Zoveel troep er op een vierkante meter bij de rommelmarkt verzameld is, zoveel springende idioten staan op hetzelfde oppervlak te hossen op de muziek die over alle pleinen galmt.
Met deze feestelijke en extra vrije dag zelf is niets aan de hand en met de rondslenterende, bierdrinkende of springend feestende menigte ook niet. Zelf meng ik me ook afwisselend onder deze drie groepen. Toch denk ik dat we eens na moeten denken over deze dag, of beter gezegd; de avond ervoor.
Niet alleen de overvloed aan alcoholische misbruik is een verbeterpuntje. Iedereen weet immers dat teveel alcohol drinken slecht voor je is en dat het zonder alcohol ook een gezellig feest kan zijn. Ook de troep die er na de voorbereidingsnacht overal in de stad rondzwerft (en dan bedoel ik nu even niet de troep die zorgvuldig gerangschikt op een kleedje ligt) is niet het enige probleem. Er zijn immers genoeg mensen die toch wel willen werken tijdens deze nationale vrije dag en tegen een forse betaling de rotzooi van dronken Nederland willen opruimen.
Iets aan deze nacht steekt en wringt. Want wie heeft eigenlijk bedacht dat we deze avond met zijn allen Queensnight gaan noemen? Of als het nog populairder moet; Q-night. Waarom bedenken we een Engelse term voor het meest nationalistische feest dat we kennen in ons land? Maar ook als we de nacht haar meer ouderwetse naam teruggeven slaat het eigenlijk nergens op. Hoezo, Koninginnenacht? Wat heeft de Koningin ermee te maken dat half Nederland dronken over straat zwalkt en van het ene kroegje naar het andere strompelt om uiteindelijk, hetzij thuis, hetzij in het ziekenhuis, in bed te kruipen en er de volgende dag pas na het middaguur uit te komen? Wat heeft de Koningin aan een volk dat op de dag dat haar verjaardag gevierd wordt, brak en met een enorme kater in bed ligt?
Mensen, voor het komende jaar wil ik een voorstel doen. Waarom noemen we ‘the night before’ (om er maar even een populaire term uit te gooien) niet gewoon anti-Koninginnenacht? Halverwege de dag uit je bed komen en een oranje T-shirt aantrekken, vlaggetjes op je wangen tekenen en verder gaan met waar je de nacht van te voren was gebleven, heeft toch niets meer met de Koningin te maken?! Volgend jaar ga ik weer heerlijk ouderwets voor de buis zitten, na mijn rondje vrijmarkt en kijken naar de Koningin die haar volk toespreekt en zwaait en handjes geeft. Naar Willem-Alexander, die dan inmiddels misschien zelf wel de Koning is. En niet te vergeten naar de hoedjes die voorbij komen, omdat de dames van het Koninklijk huis nou eenmaal nooit tweemaal hetzelfde hoedje dragen. Dat is Koninginnedag!
Log in om te reageren.
