Beyoncé zingt er een liedje over. Als zij een man zou zijn, zou ze ’s ochtends haar bed uit rollen en maar wat aantrekken. Ze zou bier gaan drinken met de jongens en achter de vrouwen aangaan. Ze zou weten hoe het is om van een vrouw te houden. En ze zou een betere man zijn.
Wie zou ik zijn als man? Zou ik anders tegen de wereld aankijken of zou de wereld vooral mij anders zien? Hoe zou ik zijn als Justin, in plaats van als Justine door het leven te gaan? Mannen en vrouwen zouden me ongetwijfeld anders benaderen dan nu. Zou mijn systeem volledig ontregeld raken bij het zien van vrouwelijk schoon of zou ik verder kijken dan m’n, eh… neus lang is? Zouden mijn hormonen welig tieren of zouden mijn hersenen ook nog meedoen? Zou ik een bewonderaar zijn van Gods schepping, maar vooral geïnteresseerd zijn in de inhoud van de verpakking?
Ik geloof niet dat ik als man zomaar wat uit de kast zou trekken ’s ochtends. Wel zou mijn kledingkeuze een stuk eenvoudiger zijn dan nu. Niet langer zou ik hoeven kiezen tussen een rokje, een jurkje of een broek. Een broek zou altijd goed zijn. Business or casual is zo’n beetje wat er op het mannenmode-menu staat, lijkt me. Ik zou het een sport vinden om een leuke stropdassencollectie aan te leggen om dan elke business dag een zo spetterend mogelijk exemplaar bij m’n pak uit te zoeken. Dat stropdas knopen zou ik nog even moeten leren. Wel vervelend dat ik zoveel moet strijken met al die overhemden.
Qua lichamelijke verzorging verwacht ik een metro-man te zijn. Nivea for men zou zeker te vinden zijn tussen mijn toiletspullen. Hugo Boss behoort al tot mijn favorieten, dus hoef ik alleen nog maar te switchen naar het mannengeurtje. Waarschijnlijk zou ik niet droog, maar nat scheren. Sorry Philips. Hello Gillette. Baardhaar scheren kan niet veel moeilijker zijn dan het scheren van benen. Al scheelt het wel aanzienlijk in oppervlak. Hier en daar zou ik m’n borsthaar ook nog even bijwerken, denk ik. Ik zou ’s ochtends een stuk sneller de deur uit zijn, ook omdat ik de make-up kan overslaan.
Op m’n werk word ik enkel op m’n prestaties beoordeeld. De lat wordt daarbij hoog gelegd. Voor hetzelfde werk krijg ik overigens meer betaald dan mijn vrouwelijke collega’s. Da’s dan weer mooi meegenomen. Alleen zou ik als man vermoedelijk eerder te maken krijgen met stress vanwege de prestatiedruk die me wordt opgelegd. Ik moet concurreren met collega’s en me constant bewijzen.
Ondertussen zouden m’n mannelijke collega’s verwachten dat ik met ze kan meepraten over voetbal. En dat ik na het werk nog even meega om een biertje te drinken, of twee. En als er niet samen wordt gedronken, wordt er samen gesport. In de weekenden werk ik aan m’n sixpack in de sportschool. Tenslotte wil ik er goed uit blijven zien om bij de vrouwen in de smaak te vallen. Vrouwen waarvan ik overigens niets zou begrijpen.
Wie zou ik zijn als man? Zou ik anders tegen de wereld aankijken of zou de wereld vooral mij anders zien? Hoe zou ik zijn als Justin, in plaats van als Justine door het leven te gaan? Mannen en vrouwen zouden me ongetwijfeld anders benaderen dan nu. Zou mijn systeem volledig ontregeld raken bij het zien van vrouwelijk schoon of zou ik verder kijken dan m’n, eh… neus lang is? Zouden mijn hormonen welig tieren of zouden mijn hersenen ook nog meedoen? Zou ik een bewonderaar zijn van Gods schepping, maar vooral geïnteresseerd zijn in de inhoud van de verpakking?
Ik geloof niet dat ik als man zomaar wat uit de kast zou trekken ’s ochtends. Wel zou mijn kledingkeuze een stuk eenvoudiger zijn dan nu. Niet langer zou ik hoeven kiezen tussen een rokje, een jurkje of een broek. Een broek zou altijd goed zijn. Business or casual is zo’n beetje wat er op het mannenmode-menu staat, lijkt me. Ik zou het een sport vinden om een leuke stropdassencollectie aan te leggen om dan elke business dag een zo spetterend mogelijk exemplaar bij m’n pak uit te zoeken. Dat stropdas knopen zou ik nog even moeten leren. Wel vervelend dat ik zoveel moet strijken met al die overhemden.
Qua lichamelijke verzorging verwacht ik een metro-man te zijn. Nivea for men zou zeker te vinden zijn tussen mijn toiletspullen. Hugo Boss behoort al tot mijn favorieten, dus hoef ik alleen nog maar te switchen naar het mannengeurtje. Waarschijnlijk zou ik niet droog, maar nat scheren. Sorry Philips. Hello Gillette. Baardhaar scheren kan niet veel moeilijker zijn dan het scheren van benen. Al scheelt het wel aanzienlijk in oppervlak. Hier en daar zou ik m’n borsthaar ook nog even bijwerken, denk ik. Ik zou ’s ochtends een stuk sneller de deur uit zijn, ook omdat ik de make-up kan overslaan.
Op m’n werk word ik enkel op m’n prestaties beoordeeld. De lat wordt daarbij hoog gelegd. Voor hetzelfde werk krijg ik overigens meer betaald dan mijn vrouwelijke collega’s. Da’s dan weer mooi meegenomen. Alleen zou ik als man vermoedelijk eerder te maken krijgen met stress vanwege de prestatiedruk die me wordt opgelegd. Ik moet concurreren met collega’s en me constant bewijzen.
Ondertussen zouden m’n mannelijke collega’s verwachten dat ik met ze kan meepraten over voetbal. En dat ik na het werk nog even meega om een biertje te drinken, of twee. En als er niet samen wordt gedronken, wordt er samen gesport. In de weekenden werk ik aan m’n sixpack in de sportschool. Tenslotte wil ik er goed uit blijven zien om bij de vrouwen in de smaak te vallen. Vrouwen waarvan ik overigens niets zou begrijpen.
Log in om te reageren.
