Met 500 rozen in mijn auto rijd ik van Andijk naar Amsterdam. Deze rozen
zullen allemaal voorzien worden van een kaartje: Er is altijd Iemand die
aan je denkt. Met 20 vrijwilligers zullen we deze rozen uitdelen op
straat in Amsterdam. Met deze roos willen we mensen een fijne kerst
wensen. Ik zet de rozen in de berging en ik loop naar mijn voordeur.
De brievenbus. Ik sta er voor en open hem. Kerstkaarten, volop! Ik zou
er blij mee moeten zijn. Ik herken de lieve handschriften van mijn nog
lievere vriendinnen. De boodschappen vallen te raden. Ik doe de
brievenbus weer dicht. De kerstkaarten blijven liggen tot de volgende
keer dat ik mijn brievenbus open maak. En misschien blijven ze die keer
erna ook wel liggen.
Ik vind het helemaal niet erg om vrijgezel te zijn met kerst. Ik geniet
volop van de mensen om me heen. Heb zin om naar de kerk te gaan, heb zin
in de tijd met mijn familie. Weet nu al dat ik tjokvol ga zitten. Ik ben
vanaf afgelopen donderdag al begonnen met kerst vieren, en voorlopig dus
ook nog niet klaar.
En dan komt oud en nieuw, ook helemaal leuk! Ik heb er zin in, een
feestje bij mij thuis. Iedereen is welkom, iedereen mag mee. Maar in
mijn achterhoofd liggen die kerstkaarten nog steeds ongelezen in mijn
brievenbus.
De afgelopen 3 jaar zijn de wensen hetzelfde. Van alle lieve vriendinnen
die ondertussen samenwonen of getrouwd zijn. Elk jaar hopen ze voor me
dat ik mister right tegen kom. Elk jaar weten ze zeker dat ik hem echt
wel tegen ga komen. En dat lees ik dan 6 keer of meer. Een jaar verder
is mister right nog niet op komen dagen. En dit jaar wil ik er niets
over lezen. Ik heb niet het gevoel dat ik alleen ben met kerst. Ik
geniet van elk moment. Maar die troostende woorden die ik ga lezen op de
kaarten maken mij voorbaat al verdrietig, terwijl ik dat niet ben.
Ik sta voor de brievenbus. Open de kaarten. De lieve woorden komen op
me af. Ja ja, prins op het witte paard, hij komt echt. Even geef ik me
over aan een klein verdriet. Maar dan herstel ik me, sluit met een
glimlach mijn brievenbus, denk aan alle mooie dingen die ik heb, de
geweldige dagen die ik tegemoet ga en bovenal: Er is ook altijd Iemand
die aan mij denkt.
zullen allemaal voorzien worden van een kaartje: Er is altijd Iemand die
aan je denkt. Met 20 vrijwilligers zullen we deze rozen uitdelen op
straat in Amsterdam. Met deze roos willen we mensen een fijne kerst
wensen. Ik zet de rozen in de berging en ik loop naar mijn voordeur.
De brievenbus. Ik sta er voor en open hem. Kerstkaarten, volop! Ik zou
er blij mee moeten zijn. Ik herken de lieve handschriften van mijn nog
lievere vriendinnen. De boodschappen vallen te raden. Ik doe de
brievenbus weer dicht. De kerstkaarten blijven liggen tot de volgende
keer dat ik mijn brievenbus open maak. En misschien blijven ze die keer
erna ook wel liggen.
Ik vind het helemaal niet erg om vrijgezel te zijn met kerst. Ik geniet
volop van de mensen om me heen. Heb zin om naar de kerk te gaan, heb zin
in de tijd met mijn familie. Weet nu al dat ik tjokvol ga zitten. Ik ben
vanaf afgelopen donderdag al begonnen met kerst vieren, en voorlopig dus
ook nog niet klaar.
En dan komt oud en nieuw, ook helemaal leuk! Ik heb er zin in, een
feestje bij mij thuis. Iedereen is welkom, iedereen mag mee. Maar in
mijn achterhoofd liggen die kerstkaarten nog steeds ongelezen in mijn
brievenbus.
De afgelopen 3 jaar zijn de wensen hetzelfde. Van alle lieve vriendinnen
die ondertussen samenwonen of getrouwd zijn. Elk jaar hopen ze voor me
dat ik mister right tegen kom. Elk jaar weten ze zeker dat ik hem echt
wel tegen ga komen. En dat lees ik dan 6 keer of meer. Een jaar verder
is mister right nog niet op komen dagen. En dit jaar wil ik er niets
over lezen. Ik heb niet het gevoel dat ik alleen ben met kerst. Ik
geniet van elk moment. Maar die troostende woorden die ik ga lezen op de
kaarten maken mij voorbaat al verdrietig, terwijl ik dat niet ben.
Ik sta voor de brievenbus. Open de kaarten. De lieve woorden komen op
me af. Ja ja, prins op het witte paard, hij komt echt. Even geef ik me
over aan een klein verdriet. Maar dan herstel ik me, sluit met een
glimlach mijn brievenbus, denk aan alle mooie dingen die ik heb, de
geweldige dagen die ik tegemoet ga en bovenal: Er is ook altijd Iemand
die aan mij denkt.
Log in om te reageren.
