Sinds donderdag staat hij er. De kerstboom op de Dam in Amsterdam. Hij moest helemaal uit Sauerland komen. Daar heeft het flink gesneeuwd. De boom schijnt dertig tot veertig centimeter sneeuw op z’n takken te hebben gehad. Da’s een beetje lastig met vervoeren. Er moest worden gewacht tot de sneeuw weer was gesmolten. Hij kwam dus met vertraging.
De stad is blij met deze boom. De stad heeft namelijk last van een kerstboomtrauma, begrijp ik uit een bericht in de lokale krant. In 2003 is de kerstboom op de Dam compleet omgewaaid. In 2004 werd er een boom geplaatst die de stad cadeau had gekregen van een commercieel radiostation, inclusief schreeuwerige reclame. Een fiasco, zo lees ik. De bomen in 2005 en 2006 waren scharminkels. In 2007 stond er voor het eerst weer een fatsoenlijk geval. En ook dit jaar schijnt dat gelukt te zijn.
Er is een specialist ingeschakeld om een geschikte boom te selecteren. De kerstboomdeskundige is deze zomer al naar Sauerland afgereisd om een vijftal bomen op de foto te zetten, waaruit een team van stadsdeel Centrum een keuze heeft gemaakt. Afgelopen week is de boom met een dieplader vanuit Duitsland naar de Dam getransporteerd. Er is een hoogwerker aan te pas gekomen om de boom op te zetten. Hij is namelijk een metertje of twintig hoog. En er hangen zo’n veertigduizend lichtjes in, schijnt. Energiezuinig, dat wel.
Wat moet dat allemaal wel niet kosten?, vraag je je af. Wat zijn de kosten van de selectie, de aankoop, het kappen, het transport, de menskracht en het kerstklaar maken van die boom? Zo’n hoogwerker huur je natuurlijk ook niet even snel voor een prikkie bij de Gamma. Dat zeg ik. Heeft de gemeente hier een speciaal potje voor of krijgt de stad een soortement kerstgratificatie van het Rijk voor dit soort fratsen? Ik vermoed dat er hoe dan ook iets van mijn belastinggeld mee gemoeid is. Dus moet ik een dezer dagen maar eens een kijkje gaan nemen op de Dam. Ik wil natuurlijk wel waar voor m’n geld.
Dit hele kerstboomverhaal herinnert me aan de kerstbomen die er vroeger bij ons in de huiskamer stonden. Mijn vader had het bijzondere talent om altijd de mislukkelingen onder de kerstbomen mee naar huis te nemen. Vervolgens had hij dan nog dagen jeuk aan z’n handen en armen, omdat hij eigenlijk allergisch was voor dennennaalden.
Onze kerstboom was meestal scheef, begon met uitvallen zodra hij de drempel van de voordeur over was of was aan de ene kant breder dan aan de andere kant, omdat hij ergens in een hoekje van het bos in de verdrukking had gestaan. Ooit hadden we zelfs een kerstboom met een dubbele kruin. Probleem: waar plaats je de piek? Oplossing: twee pieken of geen piek, maar een grote strik bovenin de boom. Mijn moeder versierde elke boom altijd met liefde, hoe hij er ook uitzag.
De stad is blij met deze boom. De stad heeft namelijk last van een kerstboomtrauma, begrijp ik uit een bericht in de lokale krant. In 2003 is de kerstboom op de Dam compleet omgewaaid. In 2004 werd er een boom geplaatst die de stad cadeau had gekregen van een commercieel radiostation, inclusief schreeuwerige reclame. Een fiasco, zo lees ik. De bomen in 2005 en 2006 waren scharminkels. In 2007 stond er voor het eerst weer een fatsoenlijk geval. En ook dit jaar schijnt dat gelukt te zijn.
Er is een specialist ingeschakeld om een geschikte boom te selecteren. De kerstboomdeskundige is deze zomer al naar Sauerland afgereisd om een vijftal bomen op de foto te zetten, waaruit een team van stadsdeel Centrum een keuze heeft gemaakt. Afgelopen week is de boom met een dieplader vanuit Duitsland naar de Dam getransporteerd. Er is een hoogwerker aan te pas gekomen om de boom op te zetten. Hij is namelijk een metertje of twintig hoog. En er hangen zo’n veertigduizend lichtjes in, schijnt. Energiezuinig, dat wel.
Wat moet dat allemaal wel niet kosten?, vraag je je af. Wat zijn de kosten van de selectie, de aankoop, het kappen, het transport, de menskracht en het kerstklaar maken van die boom? Zo’n hoogwerker huur je natuurlijk ook niet even snel voor een prikkie bij de Gamma. Dat zeg ik. Heeft de gemeente hier een speciaal potje voor of krijgt de stad een soortement kerstgratificatie van het Rijk voor dit soort fratsen? Ik vermoed dat er hoe dan ook iets van mijn belastinggeld mee gemoeid is. Dus moet ik een dezer dagen maar eens een kijkje gaan nemen op de Dam. Ik wil natuurlijk wel waar voor m’n geld.
Dit hele kerstboomverhaal herinnert me aan de kerstbomen die er vroeger bij ons in de huiskamer stonden. Mijn vader had het bijzondere talent om altijd de mislukkelingen onder de kerstbomen mee naar huis te nemen. Vervolgens had hij dan nog dagen jeuk aan z’n handen en armen, omdat hij eigenlijk allergisch was voor dennennaalden.
Onze kerstboom was meestal scheef, begon met uitvallen zodra hij de drempel van de voordeur over was of was aan de ene kant breder dan aan de andere kant, omdat hij ergens in een hoekje van het bos in de verdrukking had gestaan. Ooit hadden we zelfs een kerstboom met een dubbele kruin. Probleem: waar plaats je de piek? Oplossing: twee pieken of geen piek, maar een grote strik bovenin de boom. Mijn moeder versierde elke boom altijd met liefde, hoe hij er ook uitzag.
Log in om te reageren.
