Heerlijk zit ik op mijn oude, maar trouwe omafiets. Vanzelfsprekend heb ik haast en ik doe mijn best ook keihard te trappen. In de verte zie ik een mevrouw stuntelen op het fietspad. Ze loopt daar rond met haar hond. De fietsers gaan geërgerd om haar heen en als ze ‘m hebben bellen ze ook met de fietsbel.
Naarmate ik dichtbij kom zie ik wat de issue is. De mevrouw is blind en ziet niet dat ze naast een keidrukke weg staat. Dat hoort ze natuurlijk wel goed. Ik twijfel. Niemand helpt haar. Moet ik haar helpen? Ik vind het altijd een lastige bij blinde mensen. Misschien worden ze super moe van mensen die vragen of ze hulp nodig hebben omdat ze helemaal geen hulp nodig hebben. Of willen ze juist wel even hulp omdat het heel handig uitkomt. Zoals gezegd ik vind het altijd een lastige.
Ik besluit om af te stappen. “Mevrouw, kan ik u helpen?” “Ja, mijn hond moet nodig plassen, hier is toch een stukje gras?” De mevrouw staat op het fietspad waar een minuscuul strookje groen is en daarnaast een levensgevaarlijke weg. Ik help de mevrouw verder en fiets vrolijk verder. Wat zou jij doen? Heb jij hetzelfde dillema?
Naarmate ik dichtbij kom zie ik wat de issue is. De mevrouw is blind en ziet niet dat ze naast een keidrukke weg staat. Dat hoort ze natuurlijk wel goed. Ik twijfel. Niemand helpt haar. Moet ik haar helpen? Ik vind het altijd een lastige bij blinde mensen. Misschien worden ze super moe van mensen die vragen of ze hulp nodig hebben omdat ze helemaal geen hulp nodig hebben. Of willen ze juist wel even hulp omdat het heel handig uitkomt. Zoals gezegd ik vind het altijd een lastige.
Ik besluit om af te stappen. “Mevrouw, kan ik u helpen?” “Ja, mijn hond moet nodig plassen, hier is toch een stukje gras?” De mevrouw staat op het fietspad waar een minuscuul strookje groen is en daarnaast een levensgevaarlijke weg. Ik help de mevrouw verder en fiets vrolijk verder. Wat zou jij doen? Heb jij hetzelfde dillema?
Log in om te reageren.
