Met mijn vriendin ga ik regelmatig een stukje wandelen in het bos. We hebben het er dan even over zegmaar. Altijd fijn om als vrouwen onder elkaar ongestoord je frustratie over de man of andere (vreemd genoeg altijd minder grote) ergernissen uit te wisselen. Natuurlijk zijn mannen niet onze vijanden, zonder deze lieverds zouden we immers veel minder gespreksstof hebben?! Mijn vriendin en ik hebben aan vrienden geen gebrek. Het merendeel van onze vrienden is mannelijk. Als we eens iets ondernemen zijn we regelmatig de enige vrouw van het gezelschap. We dachten dus dat we de man aardig door hadden. Dachten inderdaad, want afgelopen week werden we weer eventjes keihard met onze (bevroren) neus op de feiten gedrukt.
Het nadeel van mannelijke vrienden is, in mijn ogen, dat je altijd rekening moet houden met wat je doet en zegt. Gelukkig kennen de meesten me goed genoeg om door te hebben dat een knipoog niet betekent dat ik verliefd op ze ben en dat als ik eens iemands hand vastpak op de ijsbaan dit alleen maar doe om niet te vallen. Toch moet je voorzichtig zijn, heb ik ontdekt. Zo is het voor lang niet alle mannelijke vrienden van me helder dat mijn relatie met hen puur platonisch is en blijven zal. Het kan natuurlijk aan hun ego liggen, maar verscheidene vrienden hebben me al eens gevraagd of ik verliefd op ze ben. Meestal deden ze dat (heel laf) via msn of telefonisch. Dit had natuurlijk wel het voordeel dat ze niet konden zien hoe hard ik moest lachen om hun vraag.
Afgelopen week vertelde een vriend van me dat ze het over me hadden gehad. Nieuwsgierig als ik ben, wilde ik weten wat er dan gezegd was over mij. Het kwam er op neer dat ze mijn smsjes aan hun met elkaar vergeleken hadden. Het resultaat was dat ze een groot verschil hadden ontdekt. Bij één van hen had ik Xx onder mijn sms gezet. Hierdoor gingen de raderen werken en kwam men tot de conclusie dat de gelukkige een voorkeursbehandeling genoot. Hij kreeg zomaar kusjes en de ander niet. Na mijn controle bleek dat ik wel geteld eenmaal (per ongeluk en zonder er bij na te denken) het beruchte X teken onder mijn sms getypt heb.
Je begrijpt dat ik smakelijk gelachen heb om dit verhaal en dat dit dan ook uitgebreid besproken is met mijn vriendin. Ze gaf me de tip om zorgvuldig af te wegen wat ik wel of niet wil dat de mannen van me denken. Wel of niet een X onder een sms kan al veel uitmaken blijkt wel weer. Laat staan wat je allemaal te weeg kunt brengen met woorden als liefs... Mocht ik dus ooit verliefd worden op één van mijn vrienden, dan hoef ik alleen maar een x onder een sms te zetten en hij weet hoe ik over hem denk. Of, ik zet voortaan bij iedereen een X onder het smsje.
Het mannelijke brein registreert dergelijke tekens namelijk vrij snel en verbindt hier dan weer conclusies aan. Natuurlijk weet ik dat dit niet voor elke man telt. Sommige mannen hebben dergelijke situaties al eens meegemaakt en weten dat vrouwen niet altijd bedoelen wat ze zeggen. Let wel, dat is iets anders dan zeggen wat we bedoelen. Vanmiddag op de ijsbaan heb ik nog eens nagedacht over bovenstaande en ik kwam tot de volgende conclusie:
Niemand van de mannen krijgt meer kusjes onder een smsje. Jaloezie moet je natuurlijk niet kweken en het ego van mijn lieve vrienden heeft ook geen groeispurt nodig.
Het nadeel van mannelijke vrienden is, in mijn ogen, dat je altijd rekening moet houden met wat je doet en zegt. Gelukkig kennen de meesten me goed genoeg om door te hebben dat een knipoog niet betekent dat ik verliefd op ze ben en dat als ik eens iemands hand vastpak op de ijsbaan dit alleen maar doe om niet te vallen. Toch moet je voorzichtig zijn, heb ik ontdekt. Zo is het voor lang niet alle mannelijke vrienden van me helder dat mijn relatie met hen puur platonisch is en blijven zal. Het kan natuurlijk aan hun ego liggen, maar verscheidene vrienden hebben me al eens gevraagd of ik verliefd op ze ben. Meestal deden ze dat (heel laf) via msn of telefonisch. Dit had natuurlijk wel het voordeel dat ze niet konden zien hoe hard ik moest lachen om hun vraag.
Afgelopen week vertelde een vriend van me dat ze het over me hadden gehad. Nieuwsgierig als ik ben, wilde ik weten wat er dan gezegd was over mij. Het kwam er op neer dat ze mijn smsjes aan hun met elkaar vergeleken hadden. Het resultaat was dat ze een groot verschil hadden ontdekt. Bij één van hen had ik Xx onder mijn sms gezet. Hierdoor gingen de raderen werken en kwam men tot de conclusie dat de gelukkige een voorkeursbehandeling genoot. Hij kreeg zomaar kusjes en de ander niet. Na mijn controle bleek dat ik wel geteld eenmaal (per ongeluk en zonder er bij na te denken) het beruchte X teken onder mijn sms getypt heb.
Je begrijpt dat ik smakelijk gelachen heb om dit verhaal en dat dit dan ook uitgebreid besproken is met mijn vriendin. Ze gaf me de tip om zorgvuldig af te wegen wat ik wel of niet wil dat de mannen van me denken. Wel of niet een X onder een sms kan al veel uitmaken blijkt wel weer. Laat staan wat je allemaal te weeg kunt brengen met woorden als liefs... Mocht ik dus ooit verliefd worden op één van mijn vrienden, dan hoef ik alleen maar een x onder een sms te zetten en hij weet hoe ik over hem denk. Of, ik zet voortaan bij iedereen een X onder het smsje.
Het mannelijke brein registreert dergelijke tekens namelijk vrij snel en verbindt hier dan weer conclusies aan. Natuurlijk weet ik dat dit niet voor elke man telt. Sommige mannen hebben dergelijke situaties al eens meegemaakt en weten dat vrouwen niet altijd bedoelen wat ze zeggen. Let wel, dat is iets anders dan zeggen wat we bedoelen. Vanmiddag op de ijsbaan heb ik nog eens nagedacht over bovenstaande en ik kwam tot de volgende conclusie:
Niemand van de mannen krijgt meer kusjes onder een smsje. Jaloezie moet je natuurlijk niet kweken en het ego van mijn lieve vrienden heeft ook geen groeispurt nodig.
Log in om te reageren.
