Wanhopig ijsberend door mijn kamer voor het terugkerend ritueel van columnonderwerp verzinnen valt mijn oog op mijn boekenkast. Naast een vergaarplaats voor allerlei gebruiksvoorwerpen zoals lege snoeppot, gitaarcapo en Kazoo, aangevuld met fotolijstjes van familie en Compassion kindje, staan er uiteindelijk toch ook boeken in. Was het niet zo dat je een mens kunt herkennen aan de boekenkast die in de kamer staat?
Mijn humorplank in de IKEA kast begint al aardig door te buigen inmiddels. Tussen de complete Guust Flater collectie en alle mier-en-eekhoorn verhalen van Toon Tellegen in prijken de laatste tijd steeds meer Gummbah bundels en andere zwarte humor. Ondertussen is de rij daaronder aardig dichtgeslibt door wat lekkere weglezers en mijn Bomans boekenstapel. Dan heb ik nog een rij met wat biografieën, die al tijden gezellig naast een stapel verenigingsblaadjes staan, waarin ik voor het eerst stukjes begon te schrijven, plus een viertal liedbundels.
De onderste rij herbergt mijn ware schat aan kennis. Vijf jaar studie samengevat in een dozijn zwaarlijvige kaften. Nu ik dit schrijf herinner ik me opeens die keer dat ik al deze kennis naar de Slegte toesjouwde met de hoop en stille verwachting er flink veel geld voor te kunnen krijgen. De terugweg was een stuk zwaarder, met het hoongelach naklinkend in mijn oren.
Maar de meest bonte verzameling is toch te vinden op de bovenste plank. In een jaar of acht heb ik een wonderlijke verzameling geestelijke literatuur bij elkaar gespaard waar ik soms met verbazing naar sta te kijken. Geestelijke dagboeken, hoe je op Jezus gaat lijken, waar het Vaderhart te vinden is, hoe je koninklijk moet leven, hoe je durft te dromen. Wat zijn Engelen? Wat is het wonder van het kruis? Wat is het goede leven? Spreek ik de juiste liefdestaal? Heilig Leven! Wees een ongetemde man! Overwin je negatieve zelfbeeld en twijfel!
Hoewel ik van sommige boeken nog geen hoofdstuk heb weggelezen blijven ze allemaal braaf staan, klaar om hun wijsheid ooit met mij te delen. Misschien toch maar een Funky Oprahs Book Club opstarten.
Mijn humorplank in de IKEA kast begint al aardig door te buigen inmiddels. Tussen de complete Guust Flater collectie en alle mier-en-eekhoorn verhalen van Toon Tellegen in prijken de laatste tijd steeds meer Gummbah bundels en andere zwarte humor. Ondertussen is de rij daaronder aardig dichtgeslibt door wat lekkere weglezers en mijn Bomans boekenstapel. Dan heb ik nog een rij met wat biografieën, die al tijden gezellig naast een stapel verenigingsblaadjes staan, waarin ik voor het eerst stukjes begon te schrijven, plus een viertal liedbundels.
De onderste rij herbergt mijn ware schat aan kennis. Vijf jaar studie samengevat in een dozijn zwaarlijvige kaften. Nu ik dit schrijf herinner ik me opeens die keer dat ik al deze kennis naar de Slegte toesjouwde met de hoop en stille verwachting er flink veel geld voor te kunnen krijgen. De terugweg was een stuk zwaarder, met het hoongelach naklinkend in mijn oren.
Maar de meest bonte verzameling is toch te vinden op de bovenste plank. In een jaar of acht heb ik een wonderlijke verzameling geestelijke literatuur bij elkaar gespaard waar ik soms met verbazing naar sta te kijken. Geestelijke dagboeken, hoe je op Jezus gaat lijken, waar het Vaderhart te vinden is, hoe je koninklijk moet leven, hoe je durft te dromen. Wat zijn Engelen? Wat is het wonder van het kruis? Wat is het goede leven? Spreek ik de juiste liefdestaal? Heilig Leven! Wees een ongetemde man! Overwin je negatieve zelfbeeld en twijfel!
Hoewel ik van sommige boeken nog geen hoofdstuk heb weggelezen blijven ze allemaal braaf staan, klaar om hun wijsheid ooit met mij te delen. Misschien toch maar een Funky Oprahs Book Club opstarten.
Log in om te reageren.