Het grootste obstakel voor goede voornemens: maandagen. Vooral de maandag na de kerstvakantie. Ik had me helemaal voorgenomen om vanalles gedaan te krijgen. Om dat te kunnen doen moet ik natuurlijk eerst de jungle van Overijssel achter me laten en weer richting Utrecht gaan. Maar op tijd vertrekken, dat is makkelijker gezegd dan gedaan...
7:00. Ha gelukkig, ik ben vroeg wakker! Wat handig toch dat mijn moeder en broertje me wakker stommelen, en dat de airco in de douche zo raast. Nu heb ik de hele dag nog voor me. Laat ik me eerst maar ’s omdraaien om uit bed te komen…zzz…zzzzzz
9:00 Hm, niet tof, verslapen. Snel ontbijt. M’n pa komt binnen. “Ik kan je tot 1 uur wegbrengen naar het station” zegt hij. Dat gaat makkelijk lukken.
12:55 Urenbriefje voor mijn werk nog steeds niet af. Waarom schrijf ik die uren ook op vier verschillende plaatsen op? Namelijk, in mijn dagboek, agenda, aantekeningenblok en op mijn iphone. Agenda en aantekeningenblok liggen in Utrecht, en waar is mijn iphone nu weer? Daar ligt de hond bovenop. “Rakker, ga van m’n mobieltje af! En van de bank!” Urenbriefje bijna af, maar de trein van 1 uur ga ik niet meer halen. “Sorry pa, doe toch maar de trein van 4 uur.”
16:14 Na bovenop mijn koffer te hebben gezeten is dat kreng, ehm, ik bedoel, dat lieve trouwe ding, eindelijk dicht. Niet dat ik zoveel kleren bij me heb – ik kleed me als een soort eskimo met veel lagen kleding om maar zo weinig mogelijk kleren in die koffer te stoppen. Het probleem is altijd: er moeten teveel boeken en een laptop in een laptoptas bij in. Want als ik die laptop er niet bij in stop, laat ik hem in ‘t boemeltje naar Zwolle, de intercity’s Zwolle-Amersfoort en Amersfoort-Utrecht of in de bus tussen Utrecht Centraal en mijn kamer staan. En dan kunnen wildvreemde mensen al mijn gedichtjes uit mijn middelbare schooltijd lezen. Liever niet dus. “Sorry pa, doe toch maar de trein van 5 uur i.p.v. half 5!”
16:45 “Ja pap, trein van 17:00 gaat echt lukken, bijna klaar!” Waarom oh waarom is mijn nette broek nog niet droog? Ik kan moeilijk met die broek waar ik gister mee door de regen heb gelopen op werk verschijnen. Dan maar even zoeken in m’n klerenkast. Die ene broek daar achterin is nog okee. Niet tof, in de zomervakantie zat-ie losser. Stomme kerstkilo’s. En dat terwijl ik maar één kwartje oliebol had gehad. Okee, komt waarschijnlijk meer door het thuis rondrelaxen en kerstspecials van fijne series als Downton Abbey kijken (i.p.v. rondfietsen in Utrecht) dan van het kersteten. Geen tijd om daarover na te denken, moet een trein halen, anders kan ik net zo goed morgen gaan.
17:00 Eindelijk sta ik op ’t perron te wachten, nadat mijn pa veel te hard heeft gereden naar het piepkleine stationnetje en de auto op de buurtbusplaats heeft geparkeerd (want da’s dichterbij). ’t Is bijna donker, en flink koud. Twee kraaien zitten in een kale boom, tegen de achtergrond van een koude lucht. Maar ik trek me daar niks van aan, ik ben weer op weg naar mijn gezellige kamer, en ga morgen een goede start maken met al mijn goede voornemens. Net op het moment dat ik dat denk, wordt er omgeroepen “Dames en heren, de trein naar Zwolle heeft een vertraging van ongeveer twintig minuten.” AAAARGH. Ik kom nooit weg uit het ouderlijk nest zo!
7:00. Ha gelukkig, ik ben vroeg wakker! Wat handig toch dat mijn moeder en broertje me wakker stommelen, en dat de airco in de douche zo raast. Nu heb ik de hele dag nog voor me. Laat ik me eerst maar ’s omdraaien om uit bed te komen…zzz…zzzzzz
9:00 Hm, niet tof, verslapen. Snel ontbijt. M’n pa komt binnen. “Ik kan je tot 1 uur wegbrengen naar het station” zegt hij. Dat gaat makkelijk lukken.
12:55 Urenbriefje voor mijn werk nog steeds niet af. Waarom schrijf ik die uren ook op vier verschillende plaatsen op? Namelijk, in mijn dagboek, agenda, aantekeningenblok en op mijn iphone. Agenda en aantekeningenblok liggen in Utrecht, en waar is mijn iphone nu weer? Daar ligt de hond bovenop. “Rakker, ga van m’n mobieltje af! En van de bank!” Urenbriefje bijna af, maar de trein van 1 uur ga ik niet meer halen. “Sorry pa, doe toch maar de trein van 4 uur.”
16:14 Na bovenop mijn koffer te hebben gezeten is dat kreng, ehm, ik bedoel, dat lieve trouwe ding, eindelijk dicht. Niet dat ik zoveel kleren bij me heb – ik kleed me als een soort eskimo met veel lagen kleding om maar zo weinig mogelijk kleren in die koffer te stoppen. Het probleem is altijd: er moeten teveel boeken en een laptop in een laptoptas bij in. Want als ik die laptop er niet bij in stop, laat ik hem in ‘t boemeltje naar Zwolle, de intercity’s Zwolle-Amersfoort en Amersfoort-Utrecht of in de bus tussen Utrecht Centraal en mijn kamer staan. En dan kunnen wildvreemde mensen al mijn gedichtjes uit mijn middelbare schooltijd lezen. Liever niet dus. “Sorry pa, doe toch maar de trein van 5 uur i.p.v. half 5!”
16:45 “Ja pap, trein van 17:00 gaat echt lukken, bijna klaar!” Waarom oh waarom is mijn nette broek nog niet droog? Ik kan moeilijk met die broek waar ik gister mee door de regen heb gelopen op werk verschijnen. Dan maar even zoeken in m’n klerenkast. Die ene broek daar achterin is nog okee. Niet tof, in de zomervakantie zat-ie losser. Stomme kerstkilo’s. En dat terwijl ik maar één kwartje oliebol had gehad. Okee, komt waarschijnlijk meer door het thuis rondrelaxen en kerstspecials van fijne series als Downton Abbey kijken (i.p.v. rondfietsen in Utrecht) dan van het kersteten. Geen tijd om daarover na te denken, moet een trein halen, anders kan ik net zo goed morgen gaan.
17:00 Eindelijk sta ik op ’t perron te wachten, nadat mijn pa veel te hard heeft gereden naar het piepkleine stationnetje en de auto op de buurtbusplaats heeft geparkeerd (want da’s dichterbij). ’t Is bijna donker, en flink koud. Twee kraaien zitten in een kale boom, tegen de achtergrond van een koude lucht. Maar ik trek me daar niks van aan, ik ben weer op weg naar mijn gezellige kamer, en ga morgen een goede start maken met al mijn goede voornemens. Net op het moment dat ik dat denk, wordt er omgeroepen “Dames en heren, de trein naar Zwolle heeft een vertraging van ongeveer twintig minuten.” AAAARGH. Ik kom nooit weg uit het ouderlijk nest zo!
Log in om te reageren.
