"To learn a thing in life through doing is much more developing, cultivating, and strengthening than to learn it merely through the verbal communication of ideas."
- Friedrich Fröbel
Op de tafel waar we met z'n drieën aan zitten te fröbelen ligt het 'knutselkleed'. Om goed te kunnen zien waar we mee bezig zijn, staan de felle spaarlampen aan. Opa hebben we met de krant verbannen naar de bank, zodat we alle ruimte hebben. Mijn moeder probeert mijn oma uit te leggen hoe ze een waxinelichthoudertje moet vouwen. Mijn oma doet verschrikkelijk haar best, maar krijgt het niet voor elkaar. Ik heb zo'n bakje uit elkaar gevouwen om het in te kleuren. Met de grote doos oude kleurpotloden probeer ik er iets moois van te maken. Drie generaties aan de knutsel, het zit blijkbaar in onze genen.
Oma geeft het uiteindelijk op en haalt iets anders te voorschijn. Er komt nog meer papier op tafel en andere lijm. In het mandje naast de bank zitten al haar knutselspullen. Oma maakt met 'de Crea' zelfgemaakte kaarten. Ze gaat met elke knutselmode mee; 3D kaarten, een cd'tje erop, glanzende ‘gefeliciteerd’-stickers of geborduurde kerstbomen. Ook kan ze zelf sokken breien en stopt ze nog altijd de gaten in de mijne. Ze breit dekentjes van restjes wol voor Roemenië. In mijn ogen misschien hopeloos ouderwets, maar mijn oma geniet van het handwerken.
Mijn moeder heeft voor al haar knutselspullen een enorme 'apothekerskast' met heel veel lades. Je vindt er de sporen van onze knutselgeschiedenis. In de ene la zitten nog de origamiblaadjes waar we miniscule kraanvogeltjes van vouwden. In de andere lades zitten lijmpistolen, schelpen, scrappapier, gereedschap en vooral heel veel kralen. Want momenteel maakt mijn moeder heel veel sieraden, om te verkopen op de bazaar voor Rwanda. Daarvoor heeft ze ook sjaals gehaakt in alle kleuren. En verzamelt ze servies van de kringloop om er etagères van te maken. Ze heeft inmiddels zoveel bij elkaar geknutseld, dat ze nòg wel een markt kan organiseren.
Ik bewaar mijn papier en voorraad 'mooie plaatjes' in mijn bureau. Verder heb ik overal in huis wel lades waar iets van mijn knutselvoorraad in zit. Ook ìk maak 'zelfgemaakte kaarten', hoewel het meer mini collages om te versturen zijn. Er hangen wat onaffe schilderijen in mijn huis. En van mooie glazen heb ik een etagère en kandelaars gemaakt. Om wat op te ruimen heb ik vorig jaar met mijn verjaardag verschillende schilderijen geveild voor een meisjestehuis in Brazilië. Soms maak ik namelijk zoveel dat er geen plek meer is.
Als ik het zo bekijk, dan zit het knutselen gewoon in mijn bloed. Mijn moeder heeft het creatief bezig zijn doorgegeven. Zij heeft het fröbelen weer van haar moeder meegekregen. En wat we ook nog eens gemeen hebben; terwijl we zo lekker aan het knutselen zijn neurieën we alle drie een onverstaanbaar wijsje!
Tips van Miss Mustache:
Mijn zusje heeft een leuke site met zelfmaak-ideeën (ik zei toch dat het in de familie zat...):
* Maak zelf een kandelaar van serviesgoed GlazenKandelaar
* Van een melkpak een portemonneetje maken Portemonneetje
- Friedrich Fröbel
Op de tafel waar we met z'n drieën aan zitten te fröbelen ligt het 'knutselkleed'. Om goed te kunnen zien waar we mee bezig zijn, staan de felle spaarlampen aan. Opa hebben we met de krant verbannen naar de bank, zodat we alle ruimte hebben. Mijn moeder probeert mijn oma uit te leggen hoe ze een waxinelichthoudertje moet vouwen. Mijn oma doet verschrikkelijk haar best, maar krijgt het niet voor elkaar. Ik heb zo'n bakje uit elkaar gevouwen om het in te kleuren. Met de grote doos oude kleurpotloden probeer ik er iets moois van te maken. Drie generaties aan de knutsel, het zit blijkbaar in onze genen.
Oma geeft het uiteindelijk op en haalt iets anders te voorschijn. Er komt nog meer papier op tafel en andere lijm. In het mandje naast de bank zitten al haar knutselspullen. Oma maakt met 'de Crea' zelfgemaakte kaarten. Ze gaat met elke knutselmode mee; 3D kaarten, een cd'tje erop, glanzende ‘gefeliciteerd’-stickers of geborduurde kerstbomen. Ook kan ze zelf sokken breien en stopt ze nog altijd de gaten in de mijne. Ze breit dekentjes van restjes wol voor Roemenië. In mijn ogen misschien hopeloos ouderwets, maar mijn oma geniet van het handwerken.
Mijn moeder heeft voor al haar knutselspullen een enorme 'apothekerskast' met heel veel lades. Je vindt er de sporen van onze knutselgeschiedenis. In de ene la zitten nog de origamiblaadjes waar we miniscule kraanvogeltjes van vouwden. In de andere lades zitten lijmpistolen, schelpen, scrappapier, gereedschap en vooral heel veel kralen. Want momenteel maakt mijn moeder heel veel sieraden, om te verkopen op de bazaar voor Rwanda. Daarvoor heeft ze ook sjaals gehaakt in alle kleuren. En verzamelt ze servies van de kringloop om er etagères van te maken. Ze heeft inmiddels zoveel bij elkaar geknutseld, dat ze nòg wel een markt kan organiseren.
Ik bewaar mijn papier en voorraad 'mooie plaatjes' in mijn bureau. Verder heb ik overal in huis wel lades waar iets van mijn knutselvoorraad in zit. Ook ìk maak 'zelfgemaakte kaarten', hoewel het meer mini collages om te versturen zijn. Er hangen wat onaffe schilderijen in mijn huis. En van mooie glazen heb ik een etagère en kandelaars gemaakt. Om wat op te ruimen heb ik vorig jaar met mijn verjaardag verschillende schilderijen geveild voor een meisjestehuis in Brazilië. Soms maak ik namelijk zoveel dat er geen plek meer is.
Als ik het zo bekijk, dan zit het knutselen gewoon in mijn bloed. Mijn moeder heeft het creatief bezig zijn doorgegeven. Zij heeft het fröbelen weer van haar moeder meegekregen. En wat we ook nog eens gemeen hebben; terwijl we zo lekker aan het knutselen zijn neurieën we alle drie een onverstaanbaar wijsje!
Tips van Miss Mustache:
Mijn zusje heeft een leuke site met zelfmaak-ideeën (ik zei toch dat het in de familie zat...):
* Maak zelf een kandelaar van serviesgoed GlazenKandelaar
* Van een melkpak een portemonneetje maken Portemonneetje
Log in om te reageren.
Jammer dat ie precies NET voorbij is... maja had het ook wel druk van het weekend... *zucht* kan niet alles hebben....
