Okee, God. Ik zal voortaan nog veel braver en nog veel liever zijn. Nog gristeluker. Een hele heilige, in plaats van een halve. Deal? Als ik dat doe, kunt U dan mijn oma beter maken?
Moet ik dominee worden? Dan heeft mijn pa eindelijk een opvolger. Preken kan ik toch al. Oeps, ik mag geen tweede studie doen, dan moet ik weer een boete betalen. Als ik het klooster in ga? Oh nee, ik ben niet katholiek, dat was ik ff vergeten. Okee, als ik nou de zending inga. Ik sta knalrood, m’n ouders betalen m’n treintickets, dus een vliegtuigticket wordt lastig. Hopelijk hebben de wonderen de planeet nog niet verlaten. Dus als ik nou zendelingsjuf wordt, God, en in plaats van met een heel bijzonder iemand te trouwen, voor tientallen weeskindertjes zorg? Een kekke versie van Moeder Theresa, dat idee.
Dichter bij huis dan? Als ik nu nooit meer de gasaansteker van mijn huisgenootje gebruik, en nooit meer haar afwasrek. Als ik nooit meer opwekkingsliedjes afkraak, of kazige christelijke romans. Als ik zelfs niet probeer om een glas wijn of bier te drinken, zoals vorige week donderdag. Dat was mijn eerste glas bier ever, en na twee muizenslokjes zei ik al tegen de vrienden bij wie ik was “jongens, willen jullie dit hebben? Ik ga kotsen als ik dit verder op moet drinken.” Roken of drugs of aanklooien met jongens is me sowieso nooit gelukt, want ik ging nooit naar de juiste feestjes. Dus da’s dan weer makkelijk. Okee, God, ehm, als ik zelfs nooit meer met jongens praat? En nooit meer aan een heel bijzonder iemand denk? Zoiets?
Want ik wil mijn oma niet kwijt...ja, ik weet dat ze op leeftijd is. Vergeleken met een aantal bijbelse oma’s is ze hartstikke jong, trouwens. En ik weet dat ze een keertje naar U toe zal gaan. Maar nog niet nu, en niet op deze manier! Niet aan een ziekte die ik niemand toewens! Ze moet de diploma-uitreiking van mijn broertje nog meemaken, en ik heb nog steeds niemand aan haar voor kunnen stellen van wie ik hou...Alstublieft. Ik wil alles opgeven, mijn toekomst, mijn dromen, de jongen waarvan ik hou. Maar niet mijn oma! Het maakt me niet uit wat ik verlies…zolang ik mijn oma maar niet kwijtraak. Deal?
Of is er bij U nooit sprake van verliezen?
Moet ik dominee worden? Dan heeft mijn pa eindelijk een opvolger. Preken kan ik toch al. Oeps, ik mag geen tweede studie doen, dan moet ik weer een boete betalen. Als ik het klooster in ga? Oh nee, ik ben niet katholiek, dat was ik ff vergeten. Okee, als ik nou de zending inga. Ik sta knalrood, m’n ouders betalen m’n treintickets, dus een vliegtuigticket wordt lastig. Hopelijk hebben de wonderen de planeet nog niet verlaten. Dus als ik nou zendelingsjuf wordt, God, en in plaats van met een heel bijzonder iemand te trouwen, voor tientallen weeskindertjes zorg? Een kekke versie van Moeder Theresa, dat idee.
Dichter bij huis dan? Als ik nu nooit meer de gasaansteker van mijn huisgenootje gebruik, en nooit meer haar afwasrek. Als ik nooit meer opwekkingsliedjes afkraak, of kazige christelijke romans. Als ik zelfs niet probeer om een glas wijn of bier te drinken, zoals vorige week donderdag. Dat was mijn eerste glas bier ever, en na twee muizenslokjes zei ik al tegen de vrienden bij wie ik was “jongens, willen jullie dit hebben? Ik ga kotsen als ik dit verder op moet drinken.” Roken of drugs of aanklooien met jongens is me sowieso nooit gelukt, want ik ging nooit naar de juiste feestjes. Dus da’s dan weer makkelijk. Okee, God, ehm, als ik zelfs nooit meer met jongens praat? En nooit meer aan een heel bijzonder iemand denk? Zoiets?
Want ik wil mijn oma niet kwijt...ja, ik weet dat ze op leeftijd is. Vergeleken met een aantal bijbelse oma’s is ze hartstikke jong, trouwens. En ik weet dat ze een keertje naar U toe zal gaan. Maar nog niet nu, en niet op deze manier! Niet aan een ziekte die ik niemand toewens! Ze moet de diploma-uitreiking van mijn broertje nog meemaken, en ik heb nog steeds niemand aan haar voor kunnen stellen van wie ik hou...Alstublieft. Ik wil alles opgeven, mijn toekomst, mijn dromen, de jongen waarvan ik hou. Maar niet mijn oma! Het maakt me niet uit wat ik verlies…zolang ik mijn oma maar niet kwijtraak. Deal?
Of is er bij U nooit sprake van verliezen?
Log in om te reageren.
