Verdwalen

Vanavond een droom en dat wat de Heilige Geest mij in gedachten gaf:

Droom: ik rijd in een auto bij CS, ik sta klem. Rijdt achteruit om weer op de weg te komen, Stond ernaast. Dan rijd ik op de fiets een nauwe gang in aan de zijkant van CS, ik kom bij een gang, een gewelf, met nissen, daar zitten verslaafden, ik rijd door en kan er niet meer uit. De weg terug herken ik niet meer. Er komen steeds nieuwe plekken die ik niet herken van eerder. Ik kruip tussen hekwerk van een trap door, als uitweg uit het doolhof van wegen die ik niet herken. Dan zie ik een middeleeuwse man met pruik zoenen met een jonge vrouw. Ik vlucht voor hem, het raam waar ik voor sta maak ik kapot, het is van plastic. Ik kan vluchten.

Wat wilt U zeggen Heilige Geest over verdwalen?

‘Als het op kennis aankomt, verdwalen mensen vaak in hun hoofd. Ook jij doet dat. Het is eveneens logisch als tragisch, als de bron van jouw leven je denken is. Je leven, je lijf, is zoveel meer. En toch maakte ik je zo. Maar als je in afhankelijkheid van Mij wil wandelen, is je denkkracht eerder een obstakel dan een gunst.

Verdwalen in onbekend gebied is ook de uitdaging die er is, om nieuwe werelden binnen te gaan. Daar waar je leven omgeven was met angst en die in de ogen zien en een nauwe uitvlucht vinden. Zelfs als daar een eeuwenoude man in jou huist. Een man die generaties hetzelfde deed, vrouwen beminnen, maar nu ontsnap je aan die man. Hij heeft geen invloed meer op jouw leven. De uitweg is zonder gevaar.’

En ik las vanochtend iets dat aansloot bij die nauwe weg die ik ging toen ik verdwaalde in de droom. In Matteüs 7:13 staat: ‘Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang. Nauw is de poort naar het leven, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden.’

Ik deelde hem ook al eerder vanavond op de community ‘Gods stem leren verstaan’, en ook hier. Wat raakt mij hierin? Dat geloof geen makkelijke weg is. Dat er een andere weg is die breed is, die de meeste mensen volgen. Ik noem dit de wereld en zijn verleidingen als geld, status, spullen, buitenkant, macht om er enkele te noemen. Maar die weg leidt tot de ondergang. Het was lange tijd mijn weg en die leidde inderdaad in eerste instantie recht naar de ondergang; een psychose.

Maar God zou God niet zijn als hij alles niet ten goede zou keren. Dus deed hij dat. En vond ik na lang zoeken steeds meer Zijn nauwe weg, de poort naar het leven. De smalle weg die slechts weinigen weten te vinden. Ik begeef me vaker en vaker in de stroom van mensen die verlangen naar die smalle weg, naar die poort naar het leven. Dat inspireert en zo getuigde ik vanavond nog dat ik met God de volgende dingen doe: ik bemoedig (hier op FF), ik getuig, ik coach, ik werk voor de Hoop, ik schrijf, alles ten dienste van Hem. Ik heb mijn bestemming gevonden, vind geluk, vrede en voldoening in mijn leven en alles en alleen door dicht bij Hem te leven. Dat is wat die nauwe weg mij oplevert.

Dankbaar voor deze motivatie die God mij geeft om ook hier na een dag werken, de energie te hebben om mijn ideeën met een groter publiek te mogen delen. En daar een podium voor te hebben. Dat dat allemaal niet vanzelfsprekend is, daar word ik hier nu even stil bij…..

Amen.